เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First StoryLee Na
แค่อยากระบาย
  • ครอบครัวของฉันนั่นฉันเป็นลูกสาวแค่คนเดียวเรื่องอะไรหลายๆอย่างก็ตกมาที่ฉันมีอยู่ครั่งหนึ่งวันนั่นฉันกับจากโรงเรียนแล้วฉันก็รู้สึกเหนื่อยมากๆแล้วแล้วฉันก็ทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้วบ้านของฉันก็มีเด็กเล็กก็คือหลานของฉันทำไห้บ้านเลอะอีกรอบนึงฉันก็เลยทามมะของหลานฉันว่าทำไมไม่ดูลูกทำไมปล่อยไห้ลูกเล่นและแบบนี้อีกแล้วเขาก็เลยตอบกลับมาว่าก็ทำไหมอีกรอบนึงจะเป็นอะไรไปฉันก็งงกับคำพูดที่เขาพูดออกมาเเล้วฉันก็เลยตอบกับไปว่าท่าทำเละน้อยๆอ่ะเก็บไห้ได้แต่นี้อะไรทำหกเละเทะแล้วตัวเองก็มองลูกทำหกอะน่ะหลังจากนั่นฉันกับเขาก็ทะเลาะกันแล้วป๋ากับมะก็กลับมาพอดีเขาไม่ฟังคำอธิบายเลยเขาว่าฉันว่าทำไมเรื่องแค่นี้ก็ทำไมได้ไงที่มึงไปโรงเรียนเขายังทำเเทนมึงได้เลยฉันก็เลยพูดไปว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกันอะกับการที่หนูไปโรงเรียนหรือว่าหนูจะต้องขอทางโรงเรียนกับมาทำความสะอาดบ้านทั่งที่พี่สะใภ้คนนั่นก็ไม่ได้ทำอะไรเลยอยู่บ้านเดียวกันก็ต้องช่วยกันหลังจากนั่นแันก็โดนบ่นอยู่คนเดียวตอนแรกฉันก็ไม่คิดอะไรแต่ไปหลายๆรอบฉันก็คิดว่าป๋ากับมะห์คงไม่รักฉันฉันเลยไปปรึกสากับพี่สาวคนนึ่งเคาก็พูดๆไห้ฉันเค้าใจว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกตัวเองหรอกน่ะอะไรประมานนี้ฉันก็เค้าใจขึ้นเลยไปปรับความเค้าใจกับพี่สะใภ้และก็ขอโทดที่อารมร้อนเขาก็ขอโทดฉันเหมือนกันแล้วมะก็มาพูดกับฉันว่ามะห์อะรักลูกทุกคนเหมือนกันไม่ไช้ว่าไม่รักที่ดุก็เพราะว่าวันนั่นฉันทำตัวไม่น่ารักหลังจากนั่นฉันและพี่สะใภ้ก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลยเพราะว่าเรามีอะไรเราก็ปรึกสากันและพูดดีๆกันไม่ใช้อารมคุยกัน                                                                  


                                                                                                       ข้อคิดคือ  เราไม่ควรไช้อารมคุยกัน                                                                                                         หรือว่าเรามีอะไรเราก็ทามเคาไม่ไช้                                                                                                         เราจะคิดไปเอง
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in