เธอน่าจะเป็นรุ่นน้องฉันราวๆ 5 ปี

ฉันไม่เคยรู้จักเธอเป็นการส่วนตัว คือ ไม่เคยพูดคุยกับเธอ หรือไม่เคยอ่านงานเขียนใดๆ ของเธอ

ฉันนั่งทบทวนความทรงจำอยู่สักพักใหญ่ ก่อนที่ภาพอดีตเมื่อเกือบ 7 ปีก่อน จะปรากฏเด่นชัดยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

เวลานั้น ฉันไปทำตัวเป็น “นักเรียนโข่ง” เรียนปริญญาโทอยู่เมืองนอก ตอนอายุขึ้นต้นด้วยเลข 3

ณ วันหนึ่งของเดือนตุลาคม 2013 ฉันเพิ่งเสร็จสิ้นภารกิจเขียนสารนิพนธ์เพื่อจบการศึกษามาได้ราวหนึ่งเดือน และอยู่ระหว่างการใช้ชีวิตตระเวนท่องเที่ยวหรือแสวงหาประสบการณ์แปลกใหม่ ก่อนจะเดินทางกลับเมืองไทยช่วงเดือนธันวาคม

วันนั้น ฉันตัดสินใจเข้ามาฟังการบรรยายวิชาการในสถาบันการศึกษามีชื่อเสียง ซึ่งผู้พูดส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาปริญญาเอกชาวไทย 

ฉันตั้งใจจะมาฟังการบรรยายในหัวข้อที่ข้องเกี่ยวกับเรื่องศิลปะและการเมือง 

แต่ก่อนหน้าจะถึงหัวข้อที่ตัวเองอยากฟัง ก็มีนักศึกษาปริญญาเอกรุ่นใหม่คนหนึ่ง (เข้าใจว่านั่นคือปีแรกๆ ที่เธอเริ่มใช้ชีวิตเป็นนักศึกษาระดับดุษฎีบัณฑิต) มาพรีเซนต์เรื่องแบบเรียนของเยาวชนไทยในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งมีความเกี่ยวพันกับนโยบายขยายดินแดนของรัฐบาลสมัยนั้น

ฉันยอมรับว่าไม่ค่อยได้ตั้งใจฟังการนำเสนอของเธอสักเท่าไหร่

แว้บแรกที่ตระหนักถึงข้อเท็จจริงนี้ ฉันแปลกใจว่าเวลามันผ่านไปราว 7 ปีแล้วหรือนี่? ทำไมเวลาจึงเดินเร็วนัก?

มันคือเกือบๆ 7 ปี ที่ฉันยังไม่ค่อยได้ลงมือทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่มีงานการที่ตนเองภาคภูมิใจเป็นพิเศษ ฉันเคยมีคนรักก่อนจะเลิกรากันไป ขณะที่สังคมโดยรวมก็ไม่ได้ก้าวหน้าไปสู่ทิศทางที่ควรเป็น

ทว่าเกือบๆ 7 ปี ของเธอผู้นั้น คงเต็มไปด้วยประสบการณ์ที่น่าจดจำมากมาย เธอพากเพียรจนจบการศึกษาระดับสูงสุด เธอได้แต่งงานกับคนรัก และได้กลับมาสอนหนังสือในมหาวิทยาลัยที่เธอเคยเล่าเรียนสมัยปริญญาตรี

แม้จะพบเธอเพียงผ่านๆ เมื่อเกือบ 7 ปีก่อน แต่ฉันเชื่อว่าเธอเป็น “คนดี” คนหนึ่ง

ประจักษ์พยานสำคัญ คือ การที่เพื่อนๆ ของฉัน/เธอ คนแล้วคนเล่า พากันเขียนถึงความดีงามและความมีมิตรจิตมิตรใจของเธอ ผ่านประสบการณ์ของแต่ละคน

ประสบการณ์เหล่านั้นเปรียบเสมือนภาพจิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆ ซึ่งพูดถึงเหตุการณ์ ห้วงเวลา และการกระทำที่ไม่เหมือนกันเลย แต่พอนำมันมาประกอบรวมกันเป็นภาพใหญ่ ความเป็น “คนดี” ของเธอผู้เพิ่งจากไป กลับยิ่งขยับขยายเด่นชัด

ฉันอดเสียดายไม่ได้ที่ไม่ยอมตั้งใจฟังเธอพูดในวันนั้น และไม่ได้เข้าไปทำความรู้จักกับเธอหลังการบรรยายสิ้นสุดลง