เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ขอให้ทุกวันไม่เป็นวันที่ประสาทแดกnicetoseeyou
power - point
  • สวัสดีคุณ
    วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ
    ข้าวเย็นวันนี้เป็นจานโปรดคุณไหม
    วันนี้ข้าวเย็นเราเป็นจานโปรดด้วยแหละ
    กำลังใจบวกหนึ่งเลย
    :)


    วันนี้ไม่ได้มีเรื่องดีๆ
    หรือเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นกับเราหรอก
    เป็นวันนิ่งๆธรรมดาๆ 
    นอนตื่นสายๆ
    อาบน้ำ ล้างหน้า 
    แปรงฟัน สระผม
    กินข้าว
    ยุงกัด
    เหมือนทุกๆวัน
    แต่อย่างน้อย
    ก็นับว่าวันนี้ไม่ใช่
    วันที่แสนประสาทแดกแหละเนอะ


    เรื่องวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ
    ทัศนคติของเราค่ะ

    ' powerpoint '
    เราคิดว่าทุกๆคน
    น่าจะรู้จักโปรแกรมนี่ดีเนอะ
    หรือเวลาที่เราจะทำพรีเซนเทชั่น
    คนส่วนใหญ่ก็คงจะนึกถึงโปรแกรมนี้

    ขอบอกไว้ก่อนนะคะ
    ทัศติและมุมมองในเรื่องนี้ของเรา
    อาจจะไม่ตรงเพื่อนสนิทแบบพวกคุณก็ได้
    คนเราต่างกัน 
    ทั้งนิสัยและความคิด
    ทัศนคติและมุมมองต่อโลก


    ห้วข้อรายงาน : powerpoint ชีวิตของตัวเอง พรีเซนให้โลกดู 

    เรารู้สึกว่าคนส่วนใหญ่ในชีวิตเรา
    พยายามทำสไลด์ชีวิตดีๆมุมมองดีๆ
    ส่งอาจารย์(ผู้คนบนโลก) 
    เพื่อหวังคะแนน เต็ม100 
    ทั้งๆที่คะแนนเต็มแค่ 10

    คุณพยายามปกปิด
    ความท้อ
    ความเหนื่อล้า
    ความคิด
    ความรู้สึก
    ความเป็นตัวของตัวคุณ
    เพื่อปราถนาได้รับคำกล่าวชม
    จากใครสักคนที่ไม่ได้มีผล
    กับชีวิตคุณของคุณเลย

    มันก็เหมือนการที่คุณอดหลับอดนอนแทบตาย
    เจ้านายก็กล่าวชมคุณว่าทำงานได้ดีมาก
    แต่ไม่ขึ้นเงินเดือนให้นั่นแหละ



    เราพยายามพรีเซนชีวิตดีๆของตัวเองไปเพื่ออะไรกันนะ?



    'เราพยายามโกหกโลกว่าเรามีชีวิตที่ดีและแสนสุขสบาย'
    ทั้งๆที่วันนี้เราโคตรจะเหนื่อยเลยอ่ะ 

    รถก็ติด 
    ข้าวก็ไม่อร่อย 
    เพื่อนร่วมงานก็แย่ 
    เจ้านายก็ขี้บ่น
    อาจารย์ก็สอนไม่เข้าใจ
    เพื่อนร่วมคลาสก็โวยวายเสียงดัง

    'เราพยายามโกหกโลกว่าตัวเองคิดบวกเสมอ'

    คิดบวกอะไรกัน
    คุณเก็บคำพูดของทุกคนในชีวิต
    มาเครียดจนนอนไม่หลับอยู่หลายคืน

    'คุณพยายามบอกโลกว่าคุณมีฝันที่ยิ่งใหญ่'

    ทั้งๆความต้องการของคุณคือการนอนตื่นสายๆ
    และดูหนังหรือซีรี่ย์เรื่องโปรด 



    คุณเป็นใครก็ไม่รู้
    รู้ตัวอีกที

    'คุณคนเดิมก็หายไปแล้ว'

    คุณสูญเสียตัวตน


    เพียงเพราะ
    การทำพรีเซนเทชั่น
    ส่งคนทั้งโลก

    เพียงเพราะ 
    อยากบอกให้โลกรู้
    ว่าคุณเป็นคนยังไง

    คุณลืม
    ว่าความสุขเล็กๆที่เคยมี
    มันคืออะไร?

    คุณเคยมีความสุข
    กับการได้ดื่มน้ำอัดลม
    วันละหนึ่งลิตร

    คุณเคยมีความสุข
    ที่วันนี้ตอกไข่ออกมาแล้วไข่แดงไม่แตก

    คุณเคยมีความสุข
    ที่วันนี้ทอดไข่แล้วมันไม่ไหม้

    คุณเคยมีความสุข
    ที่วันนี้เดินก้มหน้าแล้วไม่สะดุดล้ม

    แล้ววันนี้ความสุขของคุณ
    คือการพยายามให้คนทั้งโลก
    รับรู้ตัวตนของคุณเหรอ?

    มันจะเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า?
    แต่ถ้าคุณมีความสุขก็ดีใจนะ 
    :)


    ถึงคุณ
    แค่วันนี้คุณมีความสุข
    คนอื่นบนโลกก็ ' ช่างแม่ง '

    เลิกทำตัวเป็นทาส
    ให้กับเจ้านายที่ให้แต่คำชม
    แต่ไม่ขึ้นเงินเดือน

    ล้มเลิกความคิดที่อยากเป็นหมอ
    เพียงเพราะป้าข้างบ้าง

    ชีวิตคุณเป็นของคุณ
    เลิกเอาชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง
    ไปขึ้นอยู่กับคนอื่น 'เสียที'



    ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดี
    ขอให้อำนาจอธิปไตย
    เป็นของประชาชนอย่างแท้จริง
    have a good day, with love 
    :)



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in