กลิ่นหอมหวานของยามพลบค่ำ

ดอกไม้ชมจันทร์ผลิบานท่ามกลางดวงจันทร์ลอยเหนือศีรษะ

สายลมในยามนี้สัมผัสเข้าสู่ร่างกายอย่างแผ่วเบาราวกับผ้าเนื้อโปร่ง

สัมผัสที่เย็นสบายกระจายไปทั่วร่าง

ผลิดอกเป็นลวดลายแตกหน่อไปตามพื้นผิว

มวลดวงดาวกำลังทอประกายเรียงรายไปตามท้องฟ้า

ฝังเป็นเมล็ดพันธุ์ลงดวงตา

งอกรากฝอยเกาะไปตามเส้นประสาท

จมดิ่งไปลึกสู้ความทรงจำ

ความงดงามกำลังลากจิตวิญญาณลงลึก

กลืนแม้แต่เสียงกรีดร้องสุดท้ายในลำคอ

มืดมิดเหมือนราตรี

เงียบงันเหมือนไร้ชีวัน

ฉันกำลังจม

จมลงไปความผิดหวัง

ที่รสเค็มเหมือนหยาดน้ำตา