‘รัก’

เขาได้แต่นั่งอมยิ้มมองคนตัวเล็กนอนหลับอย่างไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา ดูท่าจะมีความสุขมากเลยน่ะนั่น เพราะใบหน้าขาวเล็กที่ดูจิ้มลิ้ม จมูกที่รับพอดีกับใบหน้า และปากนิด เอ่อ...ไม่นิดก็ได้ ติดจะห้อยหน่อยๆ กำลังอมยิ้มราวกับมีความสุขอย่างไรอย่างนั้น ฝันอะไรกัน? ที่ทำให้คนตัวเล็กดูมีความสุขได้มากขนาดนี้ จะมีเขาอยู่ด้วยไหมนะ คนตัวโตก็ได้แต่นั่งคิดกับตัวเองเงียบๆ แอบอิจฉาคนในความฝันที่ทำให้คนตัวเล็กมีความสุขได้


เขากับคนตัวเล็กคบกันมาได้สักพักแล้วล่ะ ชีวิตรักของเขาทั้งสองเรียบง่าย ไม่หวือหวา ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยนัก เวลาว่างก็มักจะอยู่ด้วยกันที่บ้านเสียมากกว่า ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเสียเท่าไหร่ อาจจะมีบ้างที่โทโมยะและเรียวตะจะชวนออกไปสังสรรค์กับเพื่อน แต่ก็นั่นแหละ....นานๆครั้งถึงจะมีเวลาไปทำอะไรแบบนั้น


เขามักจะโดนเพื่อนๆล้อว่าติดแฟน แต่เขาก็ไม่เคยปฏิเสธนะ เพราะมันคือเรื่องจริง เขาเสพติดทากะ ใช่! ติดมากๆ อยากอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา อยากให้คอยยิ้ม คอยหัวเราะให้ ยิ่งมีความสุขเวลาที่เขาใช้เวลาอยู่บนเตียงด้วยกัน แต่ไม่ใช่แค่เรื่องอย่างว่าหรอกนะ เขามักจะหนุนตักคนตัวบางนั่นเพื่อเติมพลังเสียมากกว่าทำเรื่องแบบนั้น

อีกอย่างที่ทำให้เขาโดนทุกคนตราหน้าว่าโรคจิตก็คือ...เขาชอบดมตัวคนตัวเล็กนั่น ชอบมากๆเลยด้วย เขาชอบกลิ่นตัวหอมๆของทากะ ชอบเวลาที่ทากะสระผมเสร็จแล้วมานั่งให้เขาเช็ดผมให้ ทั้งๆที่ก็ใช้แชมพูขวดเดียวกัน แต่ทำไมพออยู่บนตัวทากะแล้วมันหอมมากกว่าก็ไม่รู้ นั่นแหละจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาติดทากะ และชอบดมตัวคนตัวเล็กอย่างกับโรคจิตที่ชอบดมกางเกงในผู้หญิง(?)ไม่มีผิด

และทุกๆเช้าถ้าไม่ใช่วันที่เร่งรีบ คนตัวเล็กก็มักจะลุกมาเตรียมกาแฟหรืออาหารให้เขา ทำตัวเป็นศรีภรรยาที่น่ารัก แต่จะไม่ใช่ก็เพียงแค่คนตัวเล็กนั่นเป็นผู้ชายเหมือนกันแหละ แต่แล้วไงล่ะ? ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขารู้สึกดีแบบทากะได้หรอก เขามั่นใจในข้อนี้!!!

ที่สำคัญที่บ้านของเรารู้เรื่องนี้ เราไม่ได้ปกปิดพวกเขา ตอนแรกก็คิดว่าทุกคนจะคัดค้าน หรือไม่เห็นด้วย แต่มันกลับกัน นอกจากทุกคนจะเห็นด้วยแล้ว ที่บ้านเขายังรักทากะมากกว่าเขาเสียอีก เจ้านั่นไม่เคยงี่เง่าเลย ไม่เคยหึง ไม่เคยหวง ไม่เคยโทรตาม โทรจิก หรือทำเรื่องให้เขารู้สึกรำคาญใจเลยสักครั้ง จะมีก็แต่เจ้าตัวใจดีเกินไปนี่แหละ มันเลยทำให้ทุกคนพร้อมที่จะเอาเปรียบเจ้านั่น ถ้าเขาไม่อยู่ด้วยและคอยปฏิเสธคำร้องขอจากเพื่อนของทากะ อย่าหวังเลยว่าคนตัวเล็กจะได้มีเวลาอยู่กับเขา

อีกเรื่องที่เขาชอบให้ทากะทำกับเขา คือเวลาที่นอน...ในช่วงใกล้จะหลับ แต่คนตัวเล็กคงจะคิดว่าเขาคงหลับไปแล้ว ไม่รู้เรื่องอะไร มักแอบลุกมาหอมแก้มเขาก่อนนอนเสมอ และแน่นอนว่าเขาไม่ลืมตาให้คนตัวเล็กรู้ตัวหรอก ก็...มันมีความสุขนี่นา ที่เจ้านั่นแอบทำอะไรแบบนั้น และเขาก็ชอบมันมากเสียด้วยสิ

อย่างสุดท้ายที่ทำให้เขาติดทากะหนึบหนับแบบขาดไม่ได้เลยก็คือ...ดวงตาคู่สวยของทากะ และรอยยิ้มที่สว่างไสวราวกับพระอาทิตย์ยามเช้า รอยยิ้มนั่นดูมีความสุขตลอดเวลา ทุกเวลาที่คนตัวเล็กหันมายิ้มให้เขา เขามั่นใจว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ทากะยิ้ม อีกทั้งยามที่เขาสบตากับดวงตาของทากะ สายตาคู่นั้นมักบอกและย้ำเตือนกับเขาเสมอว่าคนตัวเล็กรักเขามากเพียงใด มันอาจจะเป็นความมั่นใจที่ดูน่าหมั่นไส้ แต่เขาก็อดยอมรับไม่ได้ ว่าคนตัวเล็กรักเขามากๆพอกับที่เขารักทากะนั่นแหละ

เขามองร่างเล็กอีกครั้ง ที่ตอนนี้เหมือนจะรู้สึกตัวแล้ว ทากะขยี้ตาพร้อมกับกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้ชินกับแสงสว่าง อืม...โทรุมองหน้าเล็กอย่างวิเคราะห์ ทั้งสีหน้าและท่าทางแบบนี้ไม่อยากให้ใครเห็นเลย นอกจากเขาคนเดียว อยากเป็นคนเดียวของคนตัวเล็กแบบนี้ตลอดไป ไม่อยากแบ่งคนตัวเล็กให้ใคร ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะขังไว้ในบ้าน นั่งดูนอนดูอยู่คนเดียว มันจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหมนะ?

“อื้อ โทรุ! ทำไมตื่นเช้าจัง”  คนตัวเล็กงัวเงียลุกขึ้นมานั่งตรงหน้าแล้วถามเขา

“สะดุ้งตื่นน่ะ เลยได้นั่งดูนายตอนนอนแบบนี้ ไม่เคยเห็นเลยแฮะ”  โทรุตอบและยิ้มบางๆให้

“ง่ะ มองทำไม? ฉันนอนละเมอหรอ?”  ทากะถามพลางทำปากยื่น ทำให้เขาอดไม่ไหวที่จะก้มลงไปจูบปากหนาๆนั่น ไม่นานนักเขาก็ถอนจูบออก

“เปล่าสักหน่อย น่ารักต่างหากเลยอยากมอง”

“ดูอารมณ์ดีจังเลยนะ”  ทากะแค่นเสียงใส่โทรุอย่างหมั่นไส้ พร้อมกับปัดมือคนตัวโตที่เริ่มอยู่ไม่สุขให้ออกจากราวนมเขา แต่ไม่ทันไรมือหนาก็รูดกางเกงเขาลงไปกองกับข้อเท้าแล้ว มีอารมณ์แต่เช้าเลยเรอะ!

ทากะขมวดคิ้วเป็นปมอย่างคิดไม่ตกว่าตัวเขานอนอย่างไรจึงทำให้คนตัวสูงมีอารมณ์ได้รวดเร็วขนาดนี้!!! แต่ดูเหมือนจะคิดกับตัวเองนานเกินไป รู้สึกตัวอีกทีโทรุก็ถอดเสื้อเขาออกเสียแล้ว ใช่! ตอนนี้เขาโป๊อยู่ ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก โทรุก้มลงมาประกบปากเขาอย่างอ่อนโยน ร่างสูงดูไม่รีบร้อนแบบก่อนหน้า

“ฮื้อออ”  ทากะหลุดครางเสียงเบา เมื่อโทรุเริ่มรุกหนักใช้ลิ้นกวาดต้อนความหวานจากปากเขา ทั้งดูดและกัดปากเขาอย่างมันเขี้ยว เขาเริ่มหายใจไม่ทันกับจูบกระชากวิญญาณที่โทรุมอบให้ในเช้าที่เขายังไม่ทันได้ตื่นเต็มตาดี

“ฮื้ออออ อ่อยยยย”  ทากะเริ่มส่งเสียงประท้วง เพราะเริ่มไม่ไหวกับจูบที่โทรุมอบให้แล้ว

โทรุถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ดูท่าจะเสียดายมากเลยน่ะนั่น เอาแต่มองหน้าคนตัวเล็กแบบไม่ละสายตา สายตาของโทรุนั้นทั้งอ้อนวอน ขอร้องให้คนตัวเล็กยอมให้เขาทำต่อ เขาเอาแต่ใจแบบนี้แหละ พอได้จูบทีไรก็อยากจะจูบนานๆ อยากทำมากกว่านั้น อยากเอาเปรียบคนตัวเล็ก อยากให้ทากะครางเรียกชื่อเขาอยู่ใต้ร่างเขาแบบนี้ 

“ทากะ อยากอ่ะ” เขาออดอ้อนคนที่อยู่ใต้ร่าง มือก็ฟ้อนเฟ้นหน้าอกคนตัวเล็กเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ไปด้วย และเหมือนจะได้ผล เพราะเขารับรู้ได้ถึงยอดที่มันแข็งเป็นไตสู้มือเขา มันต้องแบบนี้สิ!!

“แต่เช้าแบบนี้นี่นะ!!” ทากะถลึงตาใส่อย่างหงุดหงิดกับอารมณ์ที่มาง่ายติดไวของโทรุ ใช่! นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โทรุเป็นแบบนี้

“ไม่ได้หรอ? นะ นะ นะ นะ นะทากะคนดีของโทรุ” ภาพตอนนี้ยิ่งกว่า4มิติ ทั้งเสียง รูป รส สัมผัส มันกำลังทำลายประสาททากะ มันกำลังทำให้เขาหลงกลกับใบหน้าที่แสนเว้าวอนเหมือนลูกแมวนั่น

สุดท้ายแล้วคนตัวเล็กก็ยอมแต่โดยดี เพราะไม่น่าจะหนีจากคนตัวโตได้แล้ว แต่ก็มีข้อแม้ว่า....

“ขออาบน้ำก่อน”

“อื้อ ชอบกลิ่นนายตอนตื่นมากกว่าอ่ะ”  โทรุก็ยังคงทำเสียงออดอ้อนไม่หยุด จมูกก็พลางก้มลงไปดมดอมตามเนื้อตัวขาวเนียนของทากะ

“…..”

“รักนายนะ รักมากๆด้วย ขอบคุณที่อยู่ตรงนี้นะ”  โทรุเริ่มใช้แผนร้าย เจ้าตัวรู้ว่าคนตัวเล็กมักยอมแพ้เวลาเขาบอกรัก คนชอบเอาเปรียบทั้งพูดและจูบไล้ตามกรอบหน้าคนตัวเล็กอย่างรักใคร่ไปด้วย นั่นทำให้ทากะแทบคลั่ง นึกโทษตัวเองอยู่ในใจว่าทำไมต้องมาแพ้ให้กับลูกไม้ตื้นๆของคนตัวสูงนี่ด้วย

“นายก็เป็นแบบนี้ตลอดเวลาอยากได้อะไรจากฉัน”

“ไม่ใช่สักหน่อย รักจริงๆนะ เลยอยากทำอะไรแบบนี้ด้วย”  พูดไม่พอ โทรุยังยกมือทากะขึ้นมาจูบทีละนิ้ว อย่างเอาใจ

“อาบน้ำก่อน”  ทากะยื่นคำขาด

“โอเค ยอม แต่ขอทำในห้องน้ำนะด้วยนะ”  โทรุยิ้มอย่างผู้ชนะ เขามันชอบเอาเปรียบแบบนี้แหละ

“ตามใจ ถูสบู่ให้ด้วยละกัน”  ทากะตอบกลับอย่างจนปัญญาที่จะห้ามคนตัวสูงแล้ว ห้ามไปก็ไม่ฟังหรอกคนอย่างโทรุน่ะ

“ได้ครับ จะถูให้ครบทุกซอกทุกมุมเลย”  พูดจบก็ช้อนร่างเล็กขึ้นมาในท่าเจ้าสาวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำอย่างกลัวว่าทากะจะเปลี่ยนใจ


ก่อนจะได้ทำอะไร ทากะก็กอดอกแล้วมองคนเจ้าปัญหาอย่างหาเรื่อง

“บอกรักก่อน!!”  ทากะว่าเสียงเย็น

“รักครับ รักทากะมากๆเลยครับ”  ทันทีที่โทรุถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากตัว เจ้าตัวก็ประชิดเข้ากับตัวทากะที่ยืนพิงอ่างล้างมืออยู่ พร้อมกับบอกรักอย่างเอาใจ คนตัวเล็กได้ยินดังนั้นก็ยิ้มให้อย่างน่ารัก แพ้ที่สุด เวลาที่โทรุบอกรักเขาเนี่ย

“รักมากๆเลยนะครับ”  โทรุไม่ว่าเปล่า ยังกดปากลงมาจูบย้ำๆอยู่แบบนั้น ซ้ำไปซ้ำมา

“รักทากะที่สุดเลยครับ ทากะรักโทรุไหม หืม?”  โทรุถามกลับบ้าง

“อื้อ...ระ...รัก ฮึ่ม..”  ทากะพูดไปด้วยพร้อมกับหลุดครางเบาๆเพราะคนตัวสูงยังไม่เลิกหาความหวานจากปากเขา ร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบจากคนตรงหน้า สบตากับคนตัวเล็กไม่นาน ก็ก้มลงไปมอบจูบให้อีกครั้ง พลางอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมากอดไว้กับตัว ทากะเองก็รู้งาน ใช้ขาเกี่ยวเข้ากับเอวของโทรุอย่างพอดิบพอดี

อืม...คิดว่ากว่าจะอาบน้ำเสร็จ ก็คงกินเวลาอีกหลายชั่วโมงเลยล่ะนะ ไว้กินข้าวเที่ยงทีเดียวเลยละกัน ทั้งสองคิดและยิ้มให้กันอย่างมีความสุข :)