เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
30 Day Letter Challengeipae.
Day 1 : Your Best Friend
  • ถึง เพื่อนสนิท(และเคยสนิท)ทุกคน

    ย้อนกลับไปตั้งแต่ตอนสมัยประถม ถึงจะเลือนลางมากก็ตาม 
    แต่ก็จำได้ว่าสมัยนั้นเรามีเพื่อนเยอะมาก
    การไปโรงเรียนของเราในแต่ละวันค่อนข้างเป็นเรื่องที่น่าสนุก
    อาจจะด้วยโรงเรียนแถวบ้านเป็นโรงเรียนเล็กๆ 
    และเพื่อนที่รร.หลายคนก็เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล

    คำว่าเพื่อนสนิทของเราคงเริ่มจากตรงนั้น

    ตอนนั้นก็ยังไม่รู้หรอกว่าความหมายของคำนั้นมันคืออะไร
    รู้แค่เล่นกันทุกวันก็สนุกดี และหวังว่ามันคงเป็นอย่างนั้นตลอดไป

    พอใกล้จบป.4 ตอนนั้นจำได้ว่าเสียใจมาก 
    เพราะแม่บอกว่า "จะต้องย้ายโรงเรียนนะ"
    และนั่นเป็นการแยกกันครั้งแรกระหว่างเรากับเพื่อนสนิท






  • ช่วงชีวิตป.5 ที่โรงเรียนใหม่ก็ถือว่าสนุกใช้ได้
    อาจจะเป็นเพราะเป็นโรงเรียนหญิงล้วน
    จำได้ว่าตอนนั้นมีการจับกลุ่มกันเป็นแก๊ง
    ตั้งชื่อกลุ่มบนหัว MSN มีฉายงฉายา
    ตอนนั้นรู้สึกว่าชีวิตโคตรคูลเลย

    และเมื่อจบป.6 เพื่อนบางคนก็ต่อที่เดิม 
    บางคนก็เลือกที่จะไปเรียนต่อที่อื่น
    ความรู้สึกโหวงๆในใจก็เริ่มมาอีกครั้ง
    แต่ไม่เป็นไร เรายังมีเพื่อนอีกเยอะแยะ :)

    เมื่อขึ้นม.ต้น ด้วยความที่เรียนโรงเรียนประจำ
    ความสนุกมันเพิ่มทวีคูณซะยิ่งกว่าตอนประถมซะอีก
    ตอนนั้นรู้สึกว่าชีวิตตัวเองมีครบหมด ทั้งความสนุก ความสุข
    รู้สึกว่าทุกคนนี่แหละ "เพื่อนสนิท" ของเรา
    และอยากให้เป็นอย่างนั้นตลอดไป

    แต่ก็เป็นอีกครั้งที่เราต้องบอกลาเพื่อนกลุ่มนี้
    เพราะเป็นอีกครั้ง ที่เราต้องย้ายโรงเรียน
  • ชีวิตตอนม.ปลายของหลายๆคนอาจจะเป็นความสุข
    แต่สำหรับเรา มันไม่ใช่เรื่องที่น่าพูดถึงเท่าไหร่

    คำว่า"เพื่อนสนิท"ของเราเริ่มเปลี่ยนไปในช่วงนี้
    จากคนที่มีเพื่อนมากมาย เราเหลือเพื่อนที่พูดกันทุกเรื่องแค่ไม่กี่คน
    และรู้สึกไม่ชอบคำนี้ไปโดยปริยาย 
    เพราะไม่รู้ว่า คนที่เราบอกว่าเป็นเพื่อนสนิท 
    เค้าจะรู้สึกเป็นเพื่อนสนิทกับเราหรือเปล่า

    แล้วชีวิตม.ปลายเราก็จบไปอย่างจืดๆ

    กว่าถึงถึงปัจจุบัน เหนื่อยเอาเรื่องเลยแฮะ
    ใช่ เรากำลังพูดถึงชีวิตมหาลัย 

    ชีวิตมหาลัยเรียกได้ว่าเป็นอะไรที่หลายรสชาติมาก
    เราเจอเพื่อนมากมายหลายแบบ ที่ดีก็เยอะ ที่ไม่ค่อยน่ารักก็แยะ

    แต่รวมๆชีวิตมหาลัยของเราก็สนุกพอสมควร
    ในช่วงสี่ปีนี้อาจจะมีบางคนหล่นหายไปบ้าง
    แต่เราก็ไม่ได้ลืมใครเลยนะ

    ยิ่งตอนนี้ชีวิตมหาลัยของเราใกล้จบก็รู้สึกใจหายเหมือนกัน
    ใกล้ถึงเวลาแยกจากกันอีกครั้งแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนั้นจะเป็นยังไง

    แต่ไม่เป็นไรหรอก
    ตอนนี้เราขอมีความสุขกับชีวิตตรงนี้ก่อนละกันนะ

    ขอบคุณพวกแกทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้เราเป็นเราในวันนี้นะ

    ถ้ามีโอกาส อย่าลืมกลับมาเจอกันบ้างล่ะ :)

    จาก เพื่อนของแก


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in