ซื้อซิมเสร็จเรียบร้อยแล้ววววว ลืมบอกไปค่าเสียหาย105,000 vnd สำหรับเน็ตอย่างเดียว5GB ต่อไป ไปขึ้นรถเมล์กันค่ะ ไม่ว่าจะไปตลาดเบนถั่นหรือฟามงูเหลาสามารถขึ้นสาย 152 , 109ได้นะคะ ส่วนเราออกมาก็เจอ152เลย เลยขึ้นสายนี้ (ราคาคนละ5000vnd) รถเมล์คันเล็กๆและแอร์เย็นสบาย ผ่านค่ะ

กระเป๋ารถเมล์ก็จะมาถามเราว่าจะลงที่ไหน ด้วยความที่ท่องชื่อนี้มานานเราก็บอกด้วยความมั่นใจว่าฟามงูเหลา เหยยยย แต่จริงๆแล้วอะ เราจะต้องไปที่ตลาดก่อนเพื่อไปแลกเงิน เพราะเราแลกเงินดอลเมกามา เพราะเขาบอกเรทมันจะดีกว่า ก็ไม่เป็นไรนั่งๆไปค่อยว่ากัน พอถึงตลาดเบนถั่นเราได้ยินเค้าตะโกน เราก็เลยจะลง สรุปพี่กระเป๋ารถเมล์ไม่ให้ลงอะ แม่เจ้าาา อะไรจะเทคแคร์นักท่องเที่ยวดีเบอร์นั้นคะพี่ ไม่เป็นไรค่ะเพราะรถเมล์ออกไปแล้ว เราจึงต้องเดินหน้าต่อค่ะ!! 

เราแอบเอาบรรยากาศบนท้องถนนมาฝาก ให้สัมผัสความแตรของเวียดนามไปด้วยกันค่ะ

และแล้วเราก็มาถึงฟามงูเหลา เราเดินไปซื้อตั๋วรถนอนไปมุยเน่ที่Futa bus โดยการยืมเงินเพื่อนไปก่อนด้วยราคาคนละ130000vnd (ยืมตั้งแต่ขึ้นรถเมล์ ,ซื้อซิมละ 5555) เราพยายามเลือกบัสเที่ยวดึกสุดเพื่อที่จะได้ถึงมุยเน่สว่างหน่อย คนขายให้เราเที่ยว5ทุ่ม ซึ่งเหมือนเคยเห็นในเน็ตมีห้าทุ่มครึ่งด้วยอะ สงสัยเต็มหรืออะไรไม่รู้


พอซื้อตั๋วเสร็จเราก็มาฝากกระเป๋าที่ีร้านข้างๆ (เพราะFutaเขาไม่รับฝากอะ) เขามีบริการรับฝากกระเป๋าและห้องอาบน้ำ เราฝากกระเป๋าอย่างเดียว เค้าให้บอกเวลาที่เราจะมารับด้วย ค่าฝากคนละ25000vnd


ฝากกระเป๋าอะไรเรียบร้อยแล้วเลยเดินมาตลาดเบนถั่นอีกทีด้วยgoogle mapเพื่อมาแลกเงิน ร้านที่เค้าว่าเรทดีอยู่ตรงข้ามตลาดเลยค่ะ ลืมถ่ายรูปมาถ่ายมาแต่คลิป เอาคลิปไปดูแทนละกัน แต่ร้านเป็นร้านขายทองชื่อ  HA TAM

แลกเงินเสร็จรู้สึกอยากหาที่นั่งเลยหาไอติมกินแถวนั้น และนั่งพักเอาแอร์เย็นซักหน่อยที่บาสกิ้นโรบิ้น ราคาจริงๆแล้วไม่น่าต่างจากไทยมากมั้ง ไม่ค่อยสาวกเท่าไหร่ ตอนที่เรากิน ตอนนั้นมีโปรโมชั่นซักอย่างลูกเล็กลูกนึง30000vnd ประมาณ46บาท (ลืมบอกวิธีคิดเงินเวียดนามเป็นไทยคือ ตัดเลข0สามตัวออกแล้วคูณด้วย1.52นะจ๊ะ)


หลังจากหายเหนื่อยแล้วเราก็เดินไปดูแลนด์มาร์คต่างๆกัน ที่แรกที่เราไปคือHo Chi Minh City Hall ซึ่งก็อยู่แถวHo Chi Minh squareนั่นแหละ เย็นๆมืดๆก็มีคนออกมาพักผ่อน นั่งเล่นแถวนั้นกัน

เราแอบถ่ายวิดีโอการข้ามถนนที่นี่มาให้ดูด้วย วิธีการข้ามคือเนื่องจากรถเยอะมาก โดยเฉพาะมอไซค์ เค้าจะขับน่ากลัวมาก เราต้องสตรองค่ะ เดินไปเลย เค้าจะมีวิธีการเลี้ยวหลบหรือจะตีลังกาหลบของเค้าเอง มันอเมซิ่งมากกๆ

แล้วเราก็เดินต่อไปอีกนิดนึงเพื่อไป Ho Chi Minh Opera House จะบอกว่าแถวๆนั้นค่อนข้างมีความไฮโซนะ มีพวกแบรนด์เนมขายเต็มนึกว่าเดินอยู่orchard roadอะ เว่อไปเนอะ เอาเป็นว่าล้อเล่นละกัน555555 แต่บริเวณนั้นค่อนข้างสะอาดตา ดูดี แตกต่างจากฟามงูเหลาเลย

หลังจากถ่ายรูปที่Opera houseเสร็จ ก็กลับมาแถวsquareอีกรอบเพราะอยากกินชานมไข่มุก แถวๆนั้นจะมีพวกคาเฟ่ ร้านกาแฟ ชานม อะไรที่น่ารักกุ๊กกิ๊กเยอะมากๆ

เค้ามีความเอาตึกเก่ามาทำเป็นคาเฟ่เป็นห้องๆไป จริงๆเราก็อยากนั่งทุกร้านเลยอะ ถ้าไม่ติดเรื่องเงินอะนะ555555555
โอเคคค ได้ซื้อชานมไข่มุกสนองความต้องการเรียบร้อย ต่อไป ไปหาของหนักลงท้องดีกว่า เราลงมติกันว่ามื้อแรกที่เวียดนามจะเป็นนนนน ปิ้งย่างเกาหลี ทำไมกันนนน555555 ก็เพราะว่าระหว่างทางจากสนามบินมาฟามงูเหลา สายตาเราเหมือนจะหันไปทางไหนก็เจอร้านอาหารเกาหลี เอ๊ะ เพราะเราอยากกินเองหรือร้านมันเยอะจริงๆเริ่มไม่แน่ใจ แต่นั่นแหละ ไปกินกัน เดินตามgoogle mapไป เจอร้านที่ใกล้สุดอยู่ในห้าง ชื่อห้างไรซักอย่าง ร้านชื่อGogi  รสชาติก็โอเค บริการพอใช้ได้ แต่ที่พีคคือ เค้าเอาผ้าเย็นมาวาง พวกเราก็ใช้กันปกติ แต่สรุปคือ เค้าคิดตังอะ งงมากกกก what in da worlddddd ?!?!?!? goshhhh เราไม่เข้าใจจจจจ หรรษาสุดไรสุด /ปาดน้ำตาเล็กน้อย  ป.ล.เราไม่ได้เก็บรูปตอนกินมาเยอะเท่าไหร่เพราะเราหิวกันจริงๆ

กว่าจะกินเสร็จก็ประมาณสี่ทุ่มได้ เราก็เดินกลับไปที่ฟามงูเหลาเพื่อไปเตรียมตัวขึ้นรถ รถที่มารับเราจะเป็นรถตู้ รับเราจากฟามงูเหลาไปขึ้นรถบัส ในหัวเราก็คิดว่าสงสัยจะพาเราไปสำนักงานใหญ่ไรงี้ สรุปพี่แกจอดข้างถนนจ้า แล้วก็เปลี่ยนไปขึ้นรถบัสตรงนั้นแหละ เออะ เราก็งงนิดหน่อยแต่ไม่เข้าใจมากๆ รถบัสที่นี่ถ้าเป็นรถบัสนอนก็คือจะนอนจริงๆ มีสองชั้น สามแถวตอนลึก ซึ่งก่อนขึ้นรถ พี่คนขับเค้าจะแจกถุงพลาสติกคนละใบไว้ให้ใส่รองเท้าก่อนขึ้น ข้อแนะนำสำหรับการขึ้นบัสนอนคือเราว่าเลือกข้างบนไว้จะดีกว่านะ ระบายอากาศได้ดีกว่า และอาจจะไม่เจอความหายนะมากนัก สำหรับunexpected situation ซึ่งเราเจอมาด้วยแหละ ไว้เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังทีหลัง  พอเราขึ้นบัสก็จะมีคนมาถามว่าเราจะลงที่ไหน ซึ่งก็หมายถึงว่าโรงแรมไหนนั่นแหละ Futaเค้าจะส่งเราถึงที่เลย ส่วนระหว่างทางนั้นไม่มีปัญหาอะไรมาก นอกจากเสียงแตร ที่ทำให้หลับๆตื่นๆ นี่มันประเทศแตรจริงๆ