ในช่วงเช้าของทุกๆวัน จะมีการบรรเลงเพลงชาติไทย และต่อด้วย เพลงประจำโรงเรียน ของเรา จากนั้นจบด้วยการสวดมนต์และนั่งสมาธิ จากนั้นผู้ดำเนินรายการ(?) ก็จะสั่งให้ลืมตาได้และเตรียมนั่งฟังเรื่องแจ้งให้ทราบ หรือโอวาทต่างๆจากอาจารย์ท่านต่างๆ หรือข่าวที่เกิดขึ้นภายในโรงเรียน หรือการซ่อมหนีไฟ หรือการโชว์ดับเพลิง และอีกหลายๆเรื่อง ซึ่งที่พูดมาทั้งหมดนั้น เด็กนักเรียนนั่งอยู่กลางแดดของประเทศไทย (พร้อมกับลอกการบ้านไปด้วย)

               อย่างไรก็ตาม ปัญหาการนั่งตากแดดนานๆ หรือปั่นการบ้านในแถว จะไม่เกิดขึ้นกับ
เด็กวงโยฯ เพราะเด็กพวกนี้ พอเล่นเพลงประจำโรงเรียนเสร็จ มันก็บิดตูดขึ้นห้องดนตรีเก็บเครื่องกันแล้ว 555 ส่วนปัญหาการลอกการบ้านในแถวหนะหรอ ไม่มี! เพราะทำเสร็จแล้ว? ป่าว! มานั่งทำในห้องดนตรีตอนประชุมวงนั้นแหละ (เป็น อภิสิทธิ์ชน อย่างเห็นได้ชัด)

8.30 น.

                 เห็นความเท่ห์ ความเหนือ ความอภิสิทธิ์ ขนาดนี้แล้ว แน่นอนใครๆก็ต้องอิจฉาเป็นธรรมดา เราจะมาตอกย้ำความคูลนี้ ด้วยการไม่ต้องเข้า คาบโฮมรูม ที่เหล่านักเรียนทุกคนต่างคิดว่ามันเป็นคาบทำการบ้านที่ค้างไว้ของวิชาอื่นเพื่อเอาไปส่งตอนกลางวัน หรือเป็นคาบที่อาจารย์ประจำชั้นจะเข้ามาชี้แจ้งข่าวสารต่างๆ นักเรียนก็ทนๆฟังไป และที่สำคัญจะมีการ เชคชื่อ เข้าเรียนในคาบนี้ด้วย และอย่างที่รู้กัน เด็กวงโยฯ เกือบทุกคนจะมาไม่ทัน(หรอ?)ยกมือเชคชื่อเข้าห้อง ฟังดูเสียเปรียบ แต่เปล่าเลย! เด็กทุกคนมีเพื่อน! ซึ่งเพื่อนที่ว่านั้น ก็จะคอยขานตอบกลับอาจารย์เวลาเชคชื่อเสมอว่า "เป็นวงโยฯค่ะ/ครับ" จนอาจารย์บางท่าน พอไล่อ่านชื่อมาเรื่อยๆก็จะข้ามชื่อเราไปเลย ไม่ต้องเรียกให้เสียเวลา เพราะกว่าเด็กพวกนี้จะโผล่หน้ามานั่งเรียนในห้องก็เริ่มคาบแรกแล้ว

9.00 น. 

                    เริ่มเรียนคาบแรก แน่นอน! เชคชื่อ อีกแล้ว!! จุดจุดนี้ ถ้าเด็กวงโยฯ ยังมาไม่ทันอีก ถือว่าพลาดแล้ว (แต่อาจารย์บางท่านก็อนุโลมให้นะ กราบค่ะ!) หรือมีบางที 8.55 น. แต่แบบยังอยู่ที่ห้องดนตรี อีกตึกหนึ่ง แต่ต้องไปเรียนอีกตึกและขึ้นบันไดเพื่อไปเข้าคาบแรกที่ชั้น 6 หรือชั้น 8 แบบนี้คือ ชิบหาย! เราต้องมีสกิลสับขาที่สูงมาก แม้ว่าโรงเรียนจะมีลิฟท์ก็จริง แต่กว่าจะเปิดให้ใช้ทีก็คงจะกลางๆคาบหนึ่ง หรือเริ่มคาบสองไปแล้ว ซึ่งถ้ารอตอนนั้นก็ชิบหายหนักกว่าเดิม 

12.00 น. พักเที่ยง

                     เวลาพักเที่ยงจะแบ่งเวลาปล่อยเป็นสองช่วงคือ 11.30 และ 12.00 ของเด็กม.ต้น และม.ปลาย เพื่อที่จะได้ไม่แออัดมาก(?) ซึ่งดูๆแล้ว การขยายโรงอาหารน่าจะตอบโจทย์กว่านะ และอย่างที่รู้ๆกัน สิ่งที่บอกว่าเป็นปัญหา จะไม่มีผลอะไรกับ เด็กวงโยฯ เพราะเวลากินข้าวของเด็กอภิสิทธิ์ชนพวกนี้ ไม่ว่าจะเช้าหรือ เที่ยง ก็จะมีที่นั่งเสมอ เป็นที่นั่งที่เด็กๆในโรงเรียนจะรู้กันว่า "เนี้ย! โต๊ะวงโยฯ" ฟังดูยิ่งใหญ่ มีความมาเฟีย มีควาไม่กล้าหือ 555 ซื้อข้าวมา ไม่ต้องหาที่นั่งเลย เดินมาสุดโรงอาหารเลี้ยวซ้ายจนสุด จะอยู่ตรงมุม ติดกับระเบียงพอดี วิวดี เห็นทั้งโรงอาหารบน และล่าง แจ่ม!

.

                    ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เชื่อว่าผู้อ่านคงคันมือคันเท้าอยู่ไม่ใช่น้อย แต่อย่าเพิ่งหมั่นไส้หรือเคืองแค้นพวกเราไป นี่แค่เริ่มต้น! เวลาเราเริ่มต้นเล่าอะไร เราก็อยากพูดแต่เรื่องดีดี(?) ของเราก่อนเพื่อให้คนสนใจ จริงมั๊ย?