เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องของเรา.Patt_
คิดอยู่นาน.
  • นั่งคิดอยู่นานว่าจะเริ่มด้วยเรื่องไหนก่อนดี
    มีหลายเรื่องมากที่อยากเล่า ได้แต่ทวนอยู่ในหัวซ้ำๆ
    บางเรื่องก็เป็นเรื่องที่่ไม่น่าที่จะเล่าได้ในที่แบบนี้
    งั้นค่อยๆทะยอยเขียนแล้วกัน.

    ตั้งชื่อว่า "เรื่องของเรา"
    เรา  ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงคนสองคน แต่หมายถึง เราเอง
    เรา  เป็นคนชอบคิดอะไรอยู่ในหัวคนเดียว
    คิดไปเรื่อยเปื่อย จนบางทีความคิดในหัวก็ตีกันเอง
    ลำดับเรื่องไม่ค่อยเก่ง แต่ก็จะพยายามนะ

    ตอนนี้เรียนอยู่ แต่ก็ใกล้จะจบแล้วหละ (คิดว่างั้นนะ)
    ย้อนกลับไปตอนก่อนเข้ามหาลัยฯ
    เกือบทุกคน ได้ทำการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต

    จะเรียนอะไรต่อ?

    เรา ก็เป็นหนึ่งในนั้น
    ตอนนั้นคิดว่ามันยากมาก เพราะเป็นคนที่ยังไม่รู้จริงๆว่าชอบทำอะไร
    บวกกับ กลัวว่าถ้าเลือกไปแล้วจะชอบมั้ย?

    ยากจริงๆ ทำยังไงดี? ไปถามเพื่อน ถามพี่ ถามทุกคนที่เจอ
    มีเพื่อนคนนึงบอกว่า "ก็แค่คิดว่า สิ่งที่จะเรียนน่ะ ต้องอยู่กับเราไปทั้งชีวิต"
    มีพี่อีกคนบอกว่า "อะไรที่สามารถทำเป็นงานอดิเรกได้ อย่าเรียน"

    ตอนนั้นเราไม่รู้จริงๆว่าควรเลือกอะไร
    สุดท้ายกลายเป็นเลือกที่จะเชื่อคนอื่น
    คิดอยู่นาน.
  • คิดอยู่นานไม่ได้!!!
    เพราะต้องยืนยันการเข้าเรียนแล้ว!!!

    สุดท้าย เราเลือกเรียนที่สอบติดรับตรง
    วิศวะฯ ของมหาลัยแห่งหนึ่ง.

    "เห้ย วิศวะเลยหรอ เก่งจังวะ"
    "เหมาะแล้วแหละแกอะ เก่งฟิสิกส์งี้"
    "จบมาหางานสบายละ อาชีพนี้"

    เหล่านี้คือเสียงของผู้คนที่เราได้เจอและถามถึงการเรียน
    ดูเหมือนน่าภูมิใจนะ จริงๆตอนนั้นก็ภูมิใจแหละ
    ยืดอกอยู่ลึกๆ แต่ในใจก็คิดว่าจะเรียนรอดมั้ย?

    จนตอนนี้ ใกล้จะจบแล้ว ก็ไม่กังวลแล้วหละ
    เรื่องเรียนรอดไม่รอด
    แต่เรากังวลเรื่องที่ใหญ่กว่านั้นคือ จะมีงานทำมั้ย? จะทำงานอะไร?

    ย้อนกลับไปคิดถึงตัวเองในตอนเลือกเรียน
    มันก็คงคล้ายๆกับตอนนี้
    การตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตอีกหนึ่งครั้ง
    แต่คราวนี้มันต่างออกไปตรงที่คราวนี้ มีเส้นทางให้เราเดิน
    เป็นถนนปูทางอย่างดี เรียบ น่าใช้งาน

    แต่เรากลับสนใจทางลูกรังเล็กๆมากกว่า.
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in