นั่งทำงานกันอยู่สองคน(จำกัดปริมาณคนมาทำงาน) ก็มีพี่เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งมาแจ้งข่าวว่า เธอกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ :D
ยังความดีอกดีใจแก่ผู้ทราบข่าว พี่อีกคนหนึ่งถึงกับสัมภาษณ์ยกใหญ่ว่า เจ้าบ่าวชื่อเสียงเรียงไร หน้าตาเป็นเช่นใดบ้าง และอื่นๆอีกมากมาย
นี่ก็นั่งทำงานไปฟังไปเงียบๆ
หลังจากคุยเรื่องความรักไปสักพัก พี่ผู้สัมภาษณ์ก็พูดออกมาว่า
"พี่เป็นคนโชคไม่ดีเรื่องความรัก"
ว่าที่เจ้าสาวเถียงทันควัน และประเด็นที่เธอเถียงนั้นน่าสนใจทีเดียว จำได้คร่าวๆก็คือ
"อย่าคิดแบบนั้นสิคะพี่ การโดนนอกใจมันเป็นเรื่องธรรมดามาก และมันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าเราจะเลือกใครก็ตาม" แล้วเธอก็ให้เหตุผลสนับสนุนข้อโต้แย้งของเธอไปเรื่อยๆ
ทำไมเห็นด้วยก็ไม่รู้สิ
พักเที่ยง คุยกับพี่คนเดิม(คนสัมภาษณ์)ว่า แม้เราจะไม่สามารถไปร่วมยินดีกับว่าที่เจ้าสาวได้ (เพราะเธอพยายามคุมจำนวนแขกให้น้อยที่สุดและจัดพิธีให้กระชับที่สุด เนื่องจากไม่อยากให้งานมงคลของเธอกลายเป็นกลุ่มเสี่ยงคลัสเตอร์โควิด) เราก็น่าจะซื้อของขวัญให้เธอสักหน่อย
พยักหน้าเห็นด้วย
"เธอเป็นแม่หมอ เธอต้องรู้ บอกมาซิว่าซื้ออะไรให้คู่บ่าวสาวแล้ว ความรักจะยืนยาว" พี่คาดคั้น
"โอ๊ย ไม่มีหรอกพี่ คนสองคนต้องรักกัน เข้าใจกัน และจับมือกันให้แน่นๆต่างหาก ความรักจึงจะยืนยาว"
"เธอนี่มันน้ำเน่าจริงๆ" พี่ส่ายหน้าไม่เห็นด้วย
"พี่เป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักไม่ได้หรอก เพราะพี่ไม่สมหวังในความรัก" นี่เป็นประโยคที่พี่สาวท่านนั้นว่าไว้
ถูกในหลักการ
อันที่จริง นี่ก็ไม่ควรได้รับสิทธิที่จะให้คำปรึกษาในเรื่องความรัก แต่ด้วยความที่เป็นหมอดู เลยได้รับสิทธิในการเสือก เอ๊ย สิทธิในการรู้ความเป็นไปในความรักของลูกค้า....อยู่บ้าง
นอกจากนี้ก็ยังเห็นตัวอย่างในชีวิตจริงอีกหลายๆคู่
ถามว่าคนรักดีๆหาได้ที่ไหน...ไม่รู้
ถามว่าความรักจะยืนยาวตลอดไปได้ไหม...ไม่รู้
ถามว่าถ้าใครสักคนจากไป จะตามเขากลับยังไง...ก็ไม่รู้
ไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่เกี่ยวกับความรัก ให้แลคเชอร์เรื่องดวงชะตายังถนัดกว่า
แต่แค่คิดเอาเองว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการประคองความรัก ก็คือคนสองคน...ที่รักกัน
น่าจะอารมณ์เดียวกับต้นไม้ ที่เมื่อปลูกแล้วก็ต้องค่อยๆถนอมให้เติบโต โดยใช้การยอมรับ ความเข้าใจในกันและกัน ถนอมน้ำใจกัน มีอะไรก็สื่อสารพูดจากัน และต้องยินดีที่จะจับมือกันให้แน่นเพื่อฝ่าฟันปัญหาอุปสรรคใดๆที่จะเข้ามาในชีวิต
อ่อใช่ ต้องซื่อสัตย์ต่อกันด้วย
เหมือนจะง่ายแต่ก็ยาก เหมือนจะยากแต่...ก็อาจจะง่าย
...คนโสดเพลีย...
ทั้งนี้และทั้งนั้น เราต้องไม่ลืมว่า ความรักก็เป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงเช่นกัน วันนี้รัก พรุ่งนี้อาจจะไม่รักแล้วก็ได้ และด้วยเหตุนี้เอง การนอกใจจึงเป็น...สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นได้ ในวันใดวันหนึ่ง
จริงดังที่พี่ว่าที่เจ้าสาวกล่าวไว้
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเหตุใด จำนวนครั้งที่นั่งปลอบใจคนอกหัก กับจำนวนครั้งที่ร่วมยินดีกับคนที่ความรักสมหวัง จึงไม่ได้ต่างกันจนเกินไปนัก...
ความรักช่างเข้าใจยาก โอกาสเจ็บหนักก็มาก แต่หลายคนก็ยังโหยหารักกันอยู่ร่ำไป...
แต่ไม่ว่าอย่างไร ความรักก็สวยงามเสมอ และข่าวสารการวิวาห์ก็ทำให้เกิดความชุ่มชื่นหัวใจได้ทุกครั้ง แม้ตัวเองไม่เคยมีส่วนได้เสียอะไรกับใครเขาเลยก็ตามที
และเรื่องข่าวดีของพี่ว่าที่เจ้าสาวก็ถือเป็นเรื่องดีีดีที่เกิดขึ้นในวันนี้เช่นกัน
แต่เรื่องน่ารำคาญใจก็มีอยู่ว่า ทุกครั้งที่มีคนมีแฟนหรือแต่งงาน จะต้องมีคนหันมาแล้วก็....
- เหลือนี่ยังขายไม่ออก
- นี่เธอหาแฟนเร็ว
- ไปหากิจกรรมทำบ้างสิ จะได้เจอแฟนกับเขาสักที
โอ๊ยย วุ่นวาย ก็บอกแล้วไงว่าจะขึ้นคานตลอดชีวิต
ไม่เข้าใจหรือไงเนี่ย!!!
ก่อนจบ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องจากตั้งแต่ประมาณ 2 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นมา ทาง minimore เปลี่ยนรูปแบบเว็บใหม่ ผลที่เกิดขึ้นคือ งานเขียนเรา...ไม่มีคนอ่านเลย (คาดว่าหาเจอยาก)ตั้งแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นไป เราจึงตัดสินใจกลับไปเขียนเรื่องราวในบล็อกเดิมของเราแทน คุณผู้อ่านที่ถูกจริตในงานเขียนของเรา สามารถติดตามไปอ่านได้ที่
https://alwaysfay.blogspot.com/2023/02/blog-post.html ขอบพระคุณสำหรับการติดตาม และขอบคุณทาง minimore ที่ให้พื้นที่เราได้ขีดๆเขียนๆเรื่องราวตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
จนกว่าจะพบกันใหม่
สวัสดีค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in