เสียงหวอแห่งชีวิต ดังต่อติดไม่ขาดสาย
เส้นแบ่งความเป็นตาย มัจจุราชร้ายใกล้มาเยือน
คันเร่งเบ่งกระชั้น จับเกียร์มั่นรถขับเคลื่อน
ชีพจรสัญญาณเตือน อย่าแชเชือนเร่งรุดไป
จุดหมายคือโรงบาล แสนเนิ่นนานเกินทนไหว
รถราติดเหลือใจ แทรกไม่ได้ชะงักงัน
คนไข้ก็เสียเลือด หน้าซีดเผือดลงแล้วนั่น
ใกล้ตายวายชีวัน เริ่มเสียขวัญและอ่อนแรง
วิ่งฉิวไปสักพัก ฝนตกหนักทั่วทุกแห่ง
ดั่งฟ้าจักสำแดง ฤทธิแรงพญายม
ตึกนั้นไงโรงบาล ใจฮึกหาญเป็นสุขสม
คนไข้อย่าหมดลม พวกกระผมพามาแล้ว
รีบเข็นเตียงเข้าไป หน้าห้องใหญ่เสียงเจื้อยแจ้ว
พยาบาลยืนเป็นแนว พูดเสียงแผ่วกระซิบกัน
บางคนทำหน้าตื่น ล้มทั้งยืนไม่คาดฝัน
บางคนพร่ำรำพัน ใจหวิวสั่นไม่น่าเลย
กู้ภัยเห็นสงสัย เดินเข้าไปอย่างเปิดเผย
ทักถามคนคุ้นเคย กระไรเลยเป็นไรกัน
พยาบาลไม่สนใจ มองข้ามไปเตียงด้านหลัง
เห็นคนเลือดเกรอะกรัง กรีดร้องดังว่าหมอตาย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in