เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Natsu Matsurilunaitsuki
Teruki X Hiroki [Normal]
  • Natsu Matsuri Series

    Teruki X Hiroki

    "เทรุซางงงง"

    "หืออออ?"

    "ฉันจำได้นะ เมื่อวันก่อนนายแพ้อูโน่ นายต้องแบกกระเป๋าให้ทุกคน"

    "หาาาาา"

    "จริงด้วย ไหนๆก็มาภูเขาทั้งที" โนบุแสดงท่าทีเห็นด้วย

    "พวกนายอย่าบอกนะว่า..."

    *ตุ๊บ!!* เสียงสัมภาระของฮิโระและโนบุถูกโยนให้มือกีตาร์

    "ฝากด้วยน้าเทรุ" เจ้าคนตัวเล็กเอ่ย ก่อนวิ่งร่านำไป

    "เอาน่าๆ คิดซะว่าเป็นการออกกำลังกาย ฝึกแขนให้แข็งแรงไง" มือกลองของวงหันมาส่งยิ้มก่อนจะยื่นกระเป๋าของตัวเองให้

    "เหมือนตบหัวแล้วลูบหลังเลยนะ...คิซซัง...."

    เทรุกิบ่นอุบก่อนจจะแบกกระเป๋าให้ทุกคน


     

    "อีกอย่างนะ เทรุ นายดูอ้วนขึ้นนิดๆนะ... เพราะตอนทัวร์กินไม่ยั้งรึเปล่า.."

    เจ้าตัวจิ๋วตรงหน้าพูดขึ้นก่อนจะเอานิ้วเล็กๆนั่นจิ้มมาที่เอวของผม

    "โหยยยย เทรุ นาย.. นี่มันนิ่มแล้วนะเจ้าบ้า"

    "จริงอ่ะ! ไหนๆ จิ้มบ้างๆ" คิซและโนบุหันมาสนใจก่อนเดินเข้ามา

    หลังจากนั้นสมาชิกทั้งสามของวง ก็หันมากระหน่ำจิ้มพุงของผม...

    "เนี่ย เพราะงี้ ทั้งขาขึ้นและขาลงที่พักน่ะ นายต้องถือสัมภาระของพวกเรา ลดพุงไง"

    "เดี๋ยวสิ แบบนั้นมันแค่ข้ออ้างไม่ใช่รึไง"

    "นี่เรากำลังพยายามช่วยอยู่นะ"

    มือกีตาร์ทำได้เพียงถอนหายใจเท่านั้น


    "ว่าแต่ คิซ นายมั่นใจหรอว่าที่นี่มีที่พักอยู่จริงๆอ่ะ"

    "จริงสิ นี่เป็นของญาติฉันเองอ่ะ มีทั้งน้ำตก ออนเซน แล้วก็ยังส่วนตัวสุดๆอีกด้วยนะ"

    เอ้อ.. น่าจะส่วนตัวจริงๆแหละ... ขึ้นบันไดไต่เขาขนาดนี้น่ะ

    "ไกลจังน้า"

    "ตามที่เค้าบอก อีกนิดก็ถึงแล้วนะ...."

    "ไหวมั๊ยเทรุ ถ้าไม่ไหวก็พักแล้วค่อยตามมานะ" โนบุพูดก่อนเดินนำไป

    "พวกนาย...."


    "ถึงซะที!!!"

    "เหนื่อยยยยยย!!!!"

    อย่างที่คิซพูด

    เรียวกังใหญ่บนภูเขาสูง พร้อมด้วยบรรยากาศที่โอบล้อมไปด้วยธรรมชาติ

    "แหมๆ มาถึงกันแล้วหรอจ๊ะ" หญิงวัยกลางคนออกมาต้อนรับข้างหน้าเรียวกัง

    "อ๊ะ!สวัสดีครับคุณน้า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ สวยขึ้นทุกวันเลย" คิซออกตัวเข้าไปพูดคุย

    "เลือกทางบันไดไต่เขาแบบนี้... แข็งแรงกันจังเลยน้า..."

    "เลือก.... แสดงว่ามีทางอื่นหรอครับ...." เทรุกิพูดขึ้น

    "ก็มีทั้งลิฟต์ทั้งถนนให้รถวิ่งนี่จ๊ะ"

    "...."

    "คิซ/คิซซัง..." มือเบสและนักร้องนำตัวเล็กหันมามองคิซเป็นตาเดียว

    "แฮะๆ ก็เค้าไม่รู้นิ"

    "แว๊กกกกกกก!!!" เสียงของคิซซังดังขึ้น หลังจากโดนมือเบสและนักร้องนำกระโจนใส่

    "ดีจังเลยนะคะ วัยรุ่นเนี่ย คุณคนถือกระเป๋าเข้ามาก่อนเลยนะคะ ทางเราเตรียมห้องไว้ให้แล้ว"

    กลายเป็นคนถือกระเป๋าไปแล้วสินะ เทรุกิ


     

    "หลังจากนี้ เราจะแบ่งห้องตามนี้นะ โนบุ นายนอนกับฮิโระ ส่วนฉันนอนกับเทรุ" มือกลองของวงพูด ก่อนจะแยกย้ายกันไป....


     

    "นายจะนอนพักก่อนมั๊ยเทรุ"คิซเอ่ยถามเพื่อนร่วมห้อง พร้อมกับเตรียมอุปกรณ์ไปเพื่อลงออนเซน

    "อ่า.. คงงั้น.. ขอพักก่อน หลังจากที่พวกนายทรมานฉันมาตลอดทาง"

    "นี่ช่วยนะเนี่ย.." มือกลองพูดพร้อมยิ้มหน้าระรื่น

    "เอาล่ะ...พร้อมละ... ตอน1ทุ่มจะมีคนเอาอาหารมาให้นะ ฉันจะไปดื่มต่อที่ห้องโนบุ ถ้านายจะมาก็อยู่นั่นนะ"

    "อ่า... ได้..." เทรุกิตอบรับและทิ้งตัวลงบนฟูก ก่อนจะผล็อยหลับไป...


     

    ++Teruki's view++

    ผมลืมตาตื่นขึ้นมา

    ก่อนจะพบว่าตัวเองผล็อยหลับไปนานพอสมควร

    หนัก....

    ขยับไม่ได้...

    เอาแล้วไง...

    ผมพยายามขยับตัวอีกครั้ง

    "งืม..."

    หือ...

    "หนาว.."

    เสียงคุ้นๆ

    ผมเปิดผ้าห่มออกมา

    "ตื่นแล้ว..หรอ..เทรุ"

    ฮิโรกิในสภาพชายเสื้อชุดยูกาตะหลุดลุ่ย หน้าตาแดงก่ำจากสาเก พยุงตัวเองขึ้นมา

    "ฮิโระ..? นายดื่ม..?"

    "อิ้อ..." ร่างเล็กพูดพร้อมกอดเอวของผมไว้แน่น

    "ปล่อยก่อน... ฉันยังไม่ได้อาบน้ำ..." ผมพยายามแกะมือเล็กออกจากเอว

    "ไม่อาววววววว จะนอนต่อออออ" ฮิโระงอแง

    ต้องเปลี่ยนเรื่องคุยก่อน

    "โนบุกับคิซซังล่ะ" ผมพยายามถามเปลี่ยนเรื่องพร้อมค่อยๆแกะมือฮิโรกิ

    "ไม่รู้.." ร่างเล็กยังกอดเอวผม และซุกหน้าเข้ามาอีก

    "เทรุ!!! นายมันงี่เง่า!!"

    "นายมันไอหมูอ้วน"

    ฮิโระเริ่มพ่นคำด่าออกมา

    "ห๊ะ...."

    "ทำไม..."

    "ทำไมฉันต้องชอบนายขนาดนี้ด้วย ฮือออ แงงงงงง" คนตรงหน้าผมเริ่มร้องไห้

    ผมอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะดึงเจ้าตัวเล็กเข้ามากอด...

    ปกติแล้ว ฮิโระจะไม่พูดอะไรแบบนี้ออกมา แถมยังร้องไห้ออกมาอีก

    เจ้าคนตัวเล็กในตอนนี้ เริ่มร้องไห้ดังและหนักขึ้น

    แล้วผมต้องทำยังไงต่อดีล่ะเนี่ย...

    *ตึ่กๆๆ* เสียงวิ่งดังขึ้นตามทางเดิน

    คิซที่วิ่งมาถึง เปิดประตูบานเลื่อนออก

    "ฮิโระ!! เป็นอะไรรึเปล่า" คิซพูดขึ้น

    "ฮึก...เทรุ... เทรุ... แงงงงงงงงง"

    "เทรุกิ แกล้งฮิโระสินะ"โนบุพูดพร้อมมองผมด้วยสายตาเหนื่อยใจ

    "เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"

    "เอาน่าๆ โนบุ นายพาฮิโระไปนอน เดี๋ยวฉันคุยกับเทรุเอง"

    โนบุพยักหน้าก่อนจะพาฮิโรกิออกไป

    "ไหนเทรุ... เล่ามาซิ" คิซหันมาพร้อมรอยยิ้มเย็น...

    แย่แล้วไง...ผมทำอะไรผิดเนี่ย...


     

    ++อีกด้านหนึ่ง++

    หลังจากที่พาฮิโรกิกลับมาที่ห้อง

    ฮิโระหยุดร้องไห้และหลับอยู่บนฟูก..

    โนบุนั่งมองเด็กน้อยของวงก่อนถอนหายใจและหันไปเตรียมเข้านอน

    "ชอบ.."

    หืม... โนบุชะงักก่อนหันกลับไปมองฮิโระ

    "ชอบนะ..เทรุ"

    .

    .

    เหมือนเขาจะได้ยินอะไรเข้าซะแล้ว...

    .

    .

    END


    เรือนี้มีคนพายมั๊ยคะ

    ใครไม่พายเราพายค่ะ----

    เวอร์นี้ไม่เรทค่ะ.....

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in