'This’s temporary yet blazing as an uncontrollable fire.'
K.
ถือเป็นผลงานของฮารุกิ มุราคามิที่ประทับใจอีกเล่มนึง ก่อนจะซื้อ เรามองหานิยาย mood & tone ประมาณนี้มาสักพัก เรื่องราวที่บ่งบอกถึงความเหงาตั้งแต่ชื่อเรื่อง ฉากที่ชอบที่สุดคือตอนที่ตัวเอกรอเจอกันที่บาร์ในคืนฝนตก ทั้งที่ยังไม่ได้รู้จักกัน แต่ค่อยๆละเลียด สังเกตรายละเอียดต่างๆของกันและกัน
(มีต่อ)
เราแอบคิดว่ามีกลิ่นอายของ หว่อง กาไว (Wong Kar-Wai) ผู้กำกับชาวฮ่องกงที่เราเห็นผลงานทีไร จะรู้ได้ทันทีเลยว่าเป็นของเขา มีเอกลักษณ์มากๆ เหมือนเขาสร้างโมเมนต์เฉพาะตัวที่ไม่เคยมีมาก่อน ขึ้นมา เหมือนกับนักคณิตศาสตร์คิดสูตรขึ้นมาใหม่
กลับมาที่งานของมุราคามิ ‘การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก’ เล่าเรื่อง ความรักที่เกิดขึ้นแค่ชั่วขณะ แต่กลายเป็นเศษเสี้ยวลึกๆ ในส่วนผสมความทรงจำของคนสองคน
สำนวนมีงงบ้าง แล้วเนื้อหาบางส่วนก็มีความ male gaze แบบมุราคามิ ถ้าไม่นับตรงนั้น ก็เป็นเล่มที่น่าสะสม
ตัวเอกมีทุกอย่าง แต่ยังรู้สึกขาด เฝ้ารอส่วนเว้าแหว่งที่หล่นหายไป กลับมาเติมเต็มตัวตนอีกครั้ง
'เปิดเผยความเป็นเด็กต่อหน้ากัน ละความรู้สึกผิด เพื่อไขว่คว้าความชอบส่วนตัวของตัวเองอีกครั้ง อรรถรสของเรื่องนี้แฝงอยู่บนด้านมืด ชั่ววูบที่ผกผันระหว่างปัจจุบันกับอดีต'
South of the Border, West of the Sun
หากเป็นไปได้ ฉันไม่อยากให้เธอปรากฎตัว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in