เรื่องจริงของ 'ชนเผ่าอินเดียแดง' ที่เคยมีพื้นที่อยู่ในประวัติศาสตร์

สารคดีทรงคุณค่า ภาษาเข้าใจง่าย ดึงห้วงอารมณ์ได้อย่างทรงพลัง

หนังสือที่ข้าพเจ้าอ่านเพื่อไม่ให้พวกเขาถูกลืม

 

ณ ที่ดวงตะวันฉายแสง ข้าจะไม่สู้รบอีกต่อไป
วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ แปลและเรียบเรียง
พิมพ์ครั้งที่ 5

หลังจากปักหมุดเล่มนี้ไว้ในใจตั้งแต่สมัยม.ต้น ในที่สุดก็ได้มาอ่านอีกทีตอนอยู่ปี 4 มหาวิทยาลัย และแน่นอนว่าไม่ผิดหวังเลย หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่ทรงพลัง ถ่ายทอดเรื่องราวสุขและโศกของชาวอินเดียแดง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับทหารอเมริกาอาวุธครบมือ เป็นความโกรธอดอั้นที่ปะทุ และแตกฉายเป็นความเศร้า ความกล้า พิธีศักดิ์สิทธิ์ การเสียสละ ที่สุดท้ายกลายเป็นเถ้าธุลีกลับคืนสู่พื้นดินแห่งความหวัง สู่บ้านเกิดอันศักดิ์สิทธิและทรงพลังหนึ่งเดียวที่ปกป้องพวกเขา และที่พวกเขาพยายามปกป้อง ‘ธรรมชาติ’

เนื้อเรื่องไม่ได้ดำเนินเหมือนนิยายแต่อย่างใด แต่เป็นสารคดีที่เรียบเรียง ‘สาระ’ ล้วนๆ หนังสือเล่มนี้สลักวิถีชีวิตของชาวอินเดียแดงตั้งแต่ความเป็นมา ชีวิตประจำวัน ที่ผ่านการสำรวจโดยนักประวัติศาสตร์ นักมนุษยวิทยามาแล้ว ตั้งแต่ตำแหน่งของแต่ละชนเผ่าเทียบกับรัฐในอเมริกาปัจจุบัน อาหาร พิธีกรรม ความเชื่อมโยงระหว่างชาวอินเดียแดงและธรรมชาติที่ไม่อาจแยกกันได้ เนื้อหาวิเคราะห์ลึกไปถึง แนวคิดและทัศนคติของชาวอินเดียแดง ‘มุมมอง’ ที่พวกเขามองโลก ถูกตีแผ่ไว้อย่างเข้าใจได้ นั่นเป็นเนื้อความในช่วงแรก

ในช่วงหลัง จะเล่าการเข้ามารุกรานโดยคนผิวขาว มีการอ้างอิงปี ค.ศ. สนธิสัญญา ชื่อหัวหน้าเผ่าแต่ละเผ่า ชื่อนายพลจากประเทศผู้ล่าอาณานิคม ที่มากไปกว่านั้นคือถึงขั้นมีบันทึก คำพูดสุดท้าย ของชาวอินเดียแดง ที่แถลงต่อชนผิวขาวถึงจุดยืนที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ กดขี่ ผิดคำสัญญา

ในส่วนท้ายกล่าวถึงเชื้อไขของชาวอินเดียแดงที่พอหลงเหลือในปัจจุบัน แม้จะได้ถูกผสมกับวัฒนธรรมของโลกใหม่ และเชื้อชาติใหม่ไปแล้วก็ตาม

สิ่งที่ได้จากหนังสือเล่มนี้: รู้สึกยินดีปนเศร้าที่ได้มีส่วนร่วมรับรู้ ชะตากรรมของชาวอินเดียแดง รู้สึกว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ที่กล้าแกร่ง ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์ เกินกว่าที่ความสกปรกอย่างความโลภของคนที่คิดว่าตัวเองพัฒนาแล้วจะเข้าถึงได้

รู้สึกเคารพในความมีอยู่ของพวกเขา เคารพความคิด และความผูกพันกับธรรมชาติของพวกเขา ทุกคำพูดของหัวหน้าเผ่า แม้จะอ่านผ่านตัวอักษร กลับรู้สึกได้ถึงพลังที่สุขุม ลุ่มลึก ความปราถนาดี ที่แผ่ออกมาจนทำให้ขนลุกชัน จริงๆคุณต้องลองอ่านดู มันดีจริงๆ เป็นหนังสือสารคดีที่ดีมากสำหรับเรา ความจริงโดนตกเพราะชื่อหนังสือนี่แหละ เหมือนเป็นคำกล่าวแสกหน้า ค้นหาสติในวันที่เราสิ้นหวัง

คำกล่าวที่ออกมาจากใจจริง ของชนเผ่าที่ปฏิเสธการย่ำเหยียบบนสีดำ

พวกเขาพูดถูกที่สุดแล้วในสถานการณ์นั้น

K.

10/1/2564

Indian Camp Painting by Dalas Klein