1
What time you coming out?
We started losing light
I'll never make it right
If you don't wander off
I'm so excited for the night...
ค่ำคืนเงียบ บาร์ริมทะเลมีคนไม่มาก
เสียงเพลงของ The 1975 ถูกเปิดคลอไปกับเสียงคลื่น
"ไม่น่าเชื่อว่าแถวพัทยาจะมีบาร์แบบนี้นะ"
"อือ ผมชอบเสาะหาสถานทีี่ลึกลับ ผมชอบความลึกลับน่ะ" ผมบอกทีเล่นทีจริง
คุณยิ้ม
"5 เดือนแล้วนะที่เรารู้จักกัน"
"แต่ผมเห็นคุณมา 5 ปี แล้ว"
"อือ แต่เราไม่รู้อนาคตหรอก"
"คุณทำให้มันยาก"
Don't you see me I
I think I'm falling, I'm falling for you
"เพลงนี้หม่นเป็นบ้า เป็นการตกหลุมรักที่ทุรนทุราย"
"การตกหลุมรักบ่อยๆ ไม่ใช่เรื่องดีแน่"
"คนเราตกหลุมรักบ่อยๆ ไม่ได้หรอก เราอาจชอบเพลงใหม่ๆ คนใหม่ๆ ได้เสมอ แต่ถ้ารักแล้ว เรารักใครบ่อยๆ ไม่ได้หรอก"
คุณนิ่งคิด มองไปในความมืด... แสงสีเขียวจากเรือประมงเรียงรายอยู่ตรงเส้นขอบฟ้า
ตอนนั้นผมอยากรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร
2
ในบังกะโลว์เก่าริมทะเล
ผมกำลังดื่มด่ำกับร่างกายเธอ รสจูบของเธอเจือกลิ่นบุหรี่ camel midnight
ผมเลิกบุหรี่ไปราวสองปี ไม่ดีเท่าไหร่ หากจะบอกว่าผมกลับมาดูดเพราะเธอ
เแสงจากโคมไฟสลัว เผยให้เห็นผิวเนียนและรูปร่างกระชับ เธออาจไม่ใช่คนสวยมากนัก แต่เธอมีแรงดึงดูดรุนแรงกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยรู้จักมาในชีวิต
................
เธอพลิกตัวขึ้นไปด้านบน
เธอมักชอบเป็นฝ่ายคุมเกมเองเมื่อใกล้ถึงจุดนั้น...
คุณร้ายกาจเสมอ และน่าแปลกที่คนเราก็มักหลงไหลในความร้ายกาจนั้น
ผมล่องลอยไปตามจังหวะของเธอ เหมือนปล่อยตัวเองไหลลอยไปตามกระแสน้ำ...
และรู้สึกตัวเองเป็นเหมือนไอศกรีมที่กำลังจะละลาย
On this night, and in this light
I think I'm falling (I think I'm falling), I'm falling for you
"เอาแรงมาจากไหนนักนะ"
"ไม่ชอบเหรอไง"
ผมจูบเธอแทนคำตอบ
3
ผมติดตามเธอใน Instagram มาห้าปี ผมจำไม่ได้ว่า follow เธอเพราะอะไร และรู้จักเธอจากไหน เหมือนสายลมพัดพานมาวูบหนึ่งแล้วผมก็กด follow เธอ
เธอดูมีโลกส่วนตัว ในไอจีเธอมีคนติดตามราว 150 กว่าคน และเธอติดตามคนเพียง 26 คน
ห้าปีก่อนเมื่อเธอ follow กลับมา ผมกดรับ ...ครั้งแรกเธอเข้ามาคอมเม้นท์ในภาพๆ หนึ่ง...เป็นภาพหนังสือเล่มหนึ่งถ่ายคู่กับแก้้วกาแฟ ผมไม่ได้คอมเม้นท์อะไรกลับ และนั่นเป็นคอมเม้นท์เดียวจากเธอ
หลังจากนั้นเวลาเธอลงรูป ผมกดไลค์บ้างนานๆ ที เธอเช่นกัน นานๆ ทีจะกดไลค์รูปผม ในไอจีผมมีแต่รูปทะเล และมีรูปตัวเองเพียงสองสามภาพ ผมไม่เคยคอมเม้นท์ใดๆ ในไอจีเธอเลย แม้เธอยังอยู่่่ในไอจีผมมาตลอดห้าปีีีีที่ผ่านมา
เท่าที่เห็น เธอมักลงภาพตัวเองขณะดื่มเบียร์ลำพัง บางครั้งผมสัมผัสได้ถึงความเหงาในภาพ
ผมชอบดื่มเบียร์ เธอชอบดื่มเบียร์ และผมสัมผัสถึงความเหงาหม่นของเธอตอนนั้น นี่อาจเป็นสาเหตุเชื่อมโยงเดียวที่ผมพอจะนึกออก ที่ทำให้ผมติดตามเธอเมื่อห้าปีก่อน
เธอแทบไม่อยู่ในความคิดผมเลยตลอดระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา... แต่ตอนนี้เธอเหมือนนั่งอยู่ในหัวผมตลอดเวลา
"วันนี้คุณร้อนแรงมากนะ เป็นเพราะเบียร์แน่ๆ"
"ไม่ ปกติเราร้อนแรงอยู่แล้ว"
ผมมองไปที่ใบหน้าเธอในความสลัว มองลึกไปในแววตา
"งั้นขอผมดับความร้อนแรงนี้แล้วกัน".
ผมพลิกตัวเธอหงายและเป็นฝ่ายคุมจังหวะเอง
หลังจากนั้นไม่นาน
ผมรู้สึกเหมือนละลายหายเข้าไปในร่างกายเธอ...
And maybe you, change your mind
4
"ขอเบียร์อีกสองขวดครับ" ผมหันไปบอกพนักงาน
"อยู่อีกสักคืนได้ไหม"
"พรุ่งนี้เรามีธุระ"
"กลับดึกๆ อันตรายนะ"
"อือ เราไหว"
เสียงคลื่นคลอไปกับเสียงเพลง เรานั่งดื่มด่ำกับความเงียบนานหลายนาที เธอเงียบนาน จนผมรู้สึกว่าต้องปลุกเธอออกจากความคิด
"เคยอ่านเล่มนี้ไหม" ผมหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋าผ้า "Tender Is The Night ของ F. Scott Fitzgerald"
"ยังไม่เคยอ่านเลย"
"ผมชอบบรรยากาศในหนังสือเล่มนี้
อืม.. บางครั้งเราจดจำบรรยากาศได้ดีกว่ารายละเอียดของผู้คนเสียอีก ถ้าหากคนเหล่านั้นไม่เกี่ยวข้องกับเรา
...อย่างเช่นเวลาเรานั่งดื่มลำพังในบาร์ เราอาจไม่เคยจดจำคนรอบข้างได้เลย แต่กลับจดจำบรรยากาศของคืนนัั้น หรือรายละเอียดของโต๊ะ และโคมไฟในร้านได้ติดตา"
"แต่จริงๆ แล้วเราจะจดจำได้ดีกว่า ถ้ามีใครบางคนอยู่ข้างๆ" เธอบอก
"ห้าปีที่ผ่านมา ผมจดจำรายละเอียดของชีวิตคุณบางอย่างได้ แต่ผมจดจำรายละเอียดของคุณไม่ค่อยได้ เพราะผมยังไม่รู้จักคุณจริงๆ"
"แล้วคืนนั้นทำไมถึงทักมา"
"ผมเมาและเหงา"
"ง่ายดายจริง"
"คนเราบางครัั้งก็แบบนี้แหละ"
"แล้วก่อนหน้านี้ล่ะ ตั้งห้าปี ไม่เมาและเหงาบ้างเหรอ ทำไมไม่เคยคิดจะทักเรามาบ้างเลย" เธอยิ้มมุมปาก
ผมนิ่งคิด
"อืืืม ไม่รู้สิ แต่คืนนั้นมันเป็นแวบเดียวจริงๆ ห้าปีที่ผ่านมาไม่เคยมีที่รู้สึกแบบคืนนั้นเลย อะไรดลใจผมไม่รู้พอเห็นคุณลงรูปในคืนนั้น"
"สงสัยภาพนั้นเราสวย" เธอหัวเราะ
"แหวะ" ผมยิ้มไปกับคำพูดเธอ
แต่ในใจลึกๆ แล้วอาจจริงอย่างที่เธอบอก วินาทีนั้นอยู่ๆ ดี ผมก็พึ่งเห็นว่าเธอสวยและน่าค้นหาขึ้นมา น่าแปลกว่าทำไมผมถึงพึ่งมารู้สึก
"คุณกลับไปในสถานที่แห่งเดิม และทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ข้าวของเครื่องใช้ รูปภาพบนฝาผนัง บรรยากาศ หรือแม้กระทั่งกลิ่น
หากคุณรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง... แต่แล้วคุณก็เข้าใจว่าสิ่งที่เปลี่ยนไป แท้จริงแล้วนั่นคือตัวคุุณเอง"
ผมเปิดหนังสืออ่านประโยคนั้นให้เธอฟัง
"ไม่หรอก คืนนั้นเธอแค่เมาและเหงา" เธอบอกก่อนยกเบียร์ขึ้นจิบ
ผมมองไปในความมืดมิดของทะเล รู้สึกจมดิ่ง ว่างเปล่า
เธอฮัมเพลงเบาๆ ในลำคอ
5
I'm caught on your coat again
You said, "Oh no, it's fine"
I read between the lines and touched your leg again (again)
แสงจากโคมไฟสลัว เผยให้เห็นผิวเนียนและรูปร่างกระชับของเธอ
เรานอนอยู่ข้างกันบนเตียง - คืนนั้น
"วันนี้คุณร้อนแรงมากนะ เป็นเพราะเบียร์แน่ๆ"
ผมกระซิบ
"คุณจะกลับคืนนี้เลยเหรอ"
"อือ"
ผมลองถามอีกครั้ง แต่ไม่สรรหาคำพูดเหนี่ยวรั้งอีก เพราะรู้ยังไงเธอก็ต้องไป คนแบบเธอลองตัดสินใจแล้วไม่มีทางเปลี่ยน
"ถ้าผมทำได้แบบคุณคงดี"
คุณบอกเราไม่มีทางเป็นคนนั้นของกันได้ เราเป็นได้แค่เพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ทุกครั้งที่พบกันก็มักจบลงด้วย sex
แต่แน่นอนที่ผ่านมาห้าเดือน ผมก็ไม่เคยมีตัวตนจริงๆ ในโลกของเธอ
"ช่างมันเถอะ"
ผมจุดบุหรี่คาเมลตัวสุดท้้้ายในซอง ดูดไปอึกหนึ่งก่อนยื่นให้เธอ... เธอระบายควันบางเชื่องช้าออกมาทางจมูก
ผมชอบมองเธอเวลาดูดบุหรี่ มันสวยงามและยิ่งทำให้เธอดูมีสเน่ห์แบบร้ายกาจ
นั่นแหละ เธอก็เหมือนคำเตือนบนซองบุหรี่ เรารู้ แต่เราก็เต็มใจ หรือบางทีเราแค่อาจคิดว่าโทษนั้นคงมาไม่ถึงเราในเร็ววัน... แต่ปล่าวเลย
"ให้ผมไปส่งคุณไหม"
"ไม่ต้อง ส่งเราขึ้นรถก็พอ"
"เราเป็นคนรักของกันไม่ได้จริงๆ เหรอ" ผมรู้สึกแปลกๆ ที่พูดออกไป มันควรจะเป็นผู้หญิงมากกว่าที่ควรจะพูดอะไรทำนองนี้
"บางทีเราอาจจะรักกัน แต่แค่มันเป็นไปไม่ได้ในโลกความจริง ความรักมีอะไรมากกว่าแค่รัก"
เธอเคาะเถ้าบุหรี่ลงในที่เขี่ยข้างเตียง แล้วดูดลึกอีกครั้ง ก่อนยื่นมาให้ผม
ผมมองควันบุหรี่ม้วนตัวบนเพดาน ก่อนมองไปรอบๆ ห้อง ภาพประดับเก่าๆ ที่เป็นรูปต้นมะพร้าวริมทะเล มีเรือประมงสองลำอยู่่่่่่่่กลางภาพ.. ในห้้องมีโต๊ะ เก้าอี้ เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งตามสมัย สไตล์บััััังกะโลว์ริมทะเลยุุคเมื่อราว 20 ปีก่อน
"old fashioned" เธอพูดเหมือนรู้ ว่าผมกำลังมองสำรวจห้องๆ นี้
"มีกี่คนแล้วนะที่มาที่นี่ มีฉากรัก เสียงหัวเราะ หรืออาจมีน้ำตา เรืื่องราวมากมายเคยไหลวนอยู่ในที่แห่งนี้"
ในชีวิตหนึ่ง.. มีสถานที่มากมาย ที่เราไปและทิ้งบางส่วนไว้ในสถานที่เหล่านัั้น
"คุณเคยกลับไปสถานที่เดิมๆ ที่เคยไปกับคนรักเก่าหรือปล่าวล่ะ หรือแบบที่เดิม และห้องเดิมเลยนะ จี๊ดเป็นบ้าเลย"
เธอหัวเราะในลำคอ "นั่นแหละความตลกร้ายของชีวิต"
"ทุกสถานที่มีความทรงจำ"
"ทุกความทรงจำมีใครบางคน" เธอต่อคำ
เราต่างหัวเราะเบาๆ
บุหรี่มอดไหม้หมดมวนทิ้งเถ้าอยู่ในที่เขี่ยเซรามิคสีขาว
เธอพลิกตัวขึ้นมาบนร่างของผม กระซิบบางถ้อยคำแผ่วเบา...
และเรามี sex กันอีกครั้ง
tender is the night...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in