จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อหญิงสาวจากศตวรรษที่ 21 เดินทางข้ามเวลากลับไปพบรักกับลูกชายของพระเจ้าคังซีแห่งต้าชิง!

เรื่องย่อ

        Dreaming Back to the Qing Dynasty หรือ ฝันคืนสู่ต้าชิง เป็นซีรีส์ที่ถูกดัดแปลงมาจากนวนิยายในชื่อเดียวกันฝันคืนสู่ต้าชิง《梦回大清》ที่ถูกประพันธ์โดย จินจื่อ โดยเนื้อเรื่องกล่าวถึง “สวีเฉียงเวย” สถาปนิกฝึกหัดในศตวรรษที่ 21 ผู้หลงใหลในสถาปัตยกรรมโบราณของจีนอย่างพระราชวังต้องห้าม วันหนึ่งในขณะที่เธอกำลังหลงทางอยู่ภายในพระราชวังต้องห้าม เฉียงเวยได้พบกับหญิงชราผู้ที่มอบ “โคมไฟม้าวิ่ง” ที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทุกอย่าง และทำให้เธอได้พบกับองค์ชายสิบสามลูกชายของพระเจ้าคังซีแห่งต้าชิง หรือ “อิ้นเสียง” 

        ในคืนนั้นเองที่ฝนตกหนัก อิ้นเสียงได้ปรากฎตัวขึ้นในห้องนอนของเฉียงเวย ซึ่งการปรากฎตัวของอื้นเสียงนั้นเกิดขึ้นจากการที่เขาหลับฝัน ทำให้เขาสามารถข้ามเวลามาหาเฉียงเวยในยุคปัจจุบันได้ ความรู้สึกของทั้งสองแปรเปลี่ยนเป็นความรักอย่างรวดเร็ว ซึ่งยากที่จะเป็นไปได้เนื่องจากทั้งสองคนอยู่ห่างกันถึง 300 ปี และนั่นเองจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เฉียงเวยพยายามตัดใจจากอิ้นเสียงและเอ่ยปากไล่เขาไป แต่อิ้นเสียงไม่ยอมแพ้ เขายังคงพยายามแสดงให้เฉียงเวยเห็นว่าถึงจะอยู่ห่างสามร้อยปีแต่ก็สามารถรักกันได้ 

        ผ่านไปไม่นานเกิดปรากฎการณ์ฝนดาวตกขึ้น เฉียงเวยอธิษฐานขอพรต่อฝนดาวตก ทำให้เธอสามารถย้อนเวลากลับไปสู่ยุครัชศกคังซีที่ 45 ในฐานะของ “หย่าลาเอ๋อร์ถ่า หมิงเวย“ บุตรีเจ้ากรมพลเรือนสังกัดกองธงเหลืองขลิบแดง เฉียงเวยในฐานะหมิงเวยตัดสินใจเข้าวังต้องห้ามรับการคัดเลือกนางในเพื่อพบองค์ชายสิบสาม แต่สุดท้ายแล้วเรื่องราวทั้งหมดกลับไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด ด้วยความที่เธอข้ามเวลากลับไปในยุคปลายของรัชศกคังซี ทำให้เธอต้องเข้าไปพัวพันกับการแย่งชิงอำนาจราชบัลลังก์ของราชวงศ์ เท่านั้นไม่พอเพราะเธอยังต้องพบกับความอิจฉาริษยาภายในวังหลัง ท้ายที่สุดเรื่องราวความรักระหว่างเฉียงเวยและอิ้นเสียงจะลงเอยอย่างไร สามารถติดตามรับชมได้ใน WeTV

ความรู้สึกหลังดูจบ

        ถ้าใครอยากหาซีรีส์ดูเพื่อคลายเครียด แน่นอนว่าเรื่องนี้คงไม่ตอบโจทย์ของคุณสักเท่าไรนัก แต่ถ้าต้องการหาอะไรที่ทำให้เครียด ฝันคืนสู่ต้าชิง อาจจะเป็นทางเลือกของคุณ 

        ตอนแรกๆ ตัวเราก็คิดว่าน่าจะเป็นซีรีส์อบอุ่นหัวใจ แนวรักๆ ใคร่ๆ ทั่วไป แต่พอดูได้สิบตอนถึงได้รู้ว่านี่มันไม่ได้รักๆ ใคร่ๆ แล้ว เพราะบทรักๆ ใคร่ๆ ที่ว่าแทบจะไม่ค่อยได้เห็นมุมมองนั้นมากสักเท่าไหร่ในเรื่อง ส่วนตัวเราคิดว่าซีรีส์เรื่องนี้พยายามที่จะผสมผสานหลายอย่างอย่างเข้ากับเล่ห์กลภายในวังต้องห้าม ทั้งวังหน้าและวังหลัง มีการนำเสนอมุมมองความรักที่เป็นจุดเริ่มต้นทุกอย่าง จนทำให้ตัวละครตัวหนึ่งสามารถทำการกระทำหนึ่ง จนส่งผลต่ออะไรหลายอย่างได้

        แน่นอนว่า ซีรีส์เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องใช้ความอดทนสูงมากในการดูทั้งหมด 40 ตอน เนื่องจากการดำเนินเรื่องช่วงแรกค่อนข้างช้า(ติดไปทางน่าเบื่อ) แต่พอมากลางค่อนมาปลายเรื่อง(ประมาณตอนที่ 27 เป็นต้นไป) เนื้อเรื่องจะเข้าสู่ช่วงที่เข้มข้นมากขึ้น ทำให้รู้สึกไม่น่าเบื่อเท่ากับช่วงแรก 

จุดที่ชอบ

1. บทละครค่อนข้างนำเสนอให้เห็นว่าตัวละครเกือบทุกตัว “ฉลาด”

        ฉลาดในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเป็นอัจฉริยะ หรือมีคะแนนสอบดี แต่หมายถึงฉลาดในการวางแผนเพื่อดึงคนมาเป็นพรรคพวก เพื่อหาผลประโยชน์ หรือฉลาดในการเอาตัวรอดภายใต้เล่ห์เหลี่ยม/เล่ห์กล ของคนในวังหน้าและวังหลัง และที่ทำให้รู้สึกชอบในจุดนี้มากๆ คือตัวละครที่เป็นผู้หญิงในเรื่องไม่ได้โดนกดบทบาทในความฉลาด แต่กลับให้พื้นที่ในความฉลาดของผู้หญิงเต็มที่ ผู้หญิงสามารถเป็นผู้นำในการวางแผน เป็นคนต้นคิด เรียกได้ว่าเหมือนได้เห็นการนำเสนอมุมมองใหม่ๆ ของวงการบทซีรีส์ย้อนยุคเลยก็ว่าได้

2. ความ unique ของตัวละคร + ศักยภาพของนักแสดง

        อาจจะไม่ใช่เรื่องแปลกที่แต่ละตัวละครจะมีความเป็นตัวเองแฝงอยู่ แต่ในเรื่องนี้นักแสดงค่อนข้างทำได้ดีสามารถทำให้เชื่อได้ว่าถ้าเป็นตัวละครตัวนี้ เขาเลือกที่จะทำแบบนี้จริงๆ การส่งอารมณ์ การพูด ค่อนข้างทำให้เห็นได้ชัดว่านี่คือตัวตนของตัวละครนี้จริงๆ เช่น องค์ชายสี่มีความสุขุมเยือกเย็น, องค์ชายสิบมีความเลือดร้อนองค์ชายสิบสามที่มีความขี้เล่นเหมือนเด็กๆ แต่เป็นคนที่จริงจังและมุ่งมั่น องค์ชายสิบสี่เป็นคนที่ยึดมั่นในคุณธรรม รวมไปถึงหมิงฮุ่ยที่มีแต่ความอิจฉาริษยา เราคิดว่านักแสดงเรื่องนี้สามารถแสดงบทบาทออกมาได้ดีขอชื่นชมจากใจจริง

3. เพลงประกอบซีรีส์

        เพลงดีมาก y—y ถือเป็นความชอบส่วนตัวที่ค่อนข้างชอบเพลงสไตล์นี้ เนื้อหาของเพลงสอดคล้องกับเนื้อเรื่องทำดนตรี(มีความย้อนยุคแต่ก็ผสมกับกลิ่นอายของความเป็นสมัยใหม่) + เลือกนักร้องได้ดี เราถือว่านี่เป็นอีกจุดหนึ่งที่ทำให้เราตัดสินใจดูต่อจนจบ (ชอบเพลงมากๆ เลยค่ะ❤️❤️❤️)

จุดที่ขัดใจ

1. ความไม่สมจริงของบทหมิงฮุ่ย

        อันนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวจากการดูหนังย้อนยุคจีนมาหลายเรื่อง เราคิดว่าการที่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ในตอนแรกยังไม่ได้เป็นแม้กระทั่งนางกำนัลหรือนางใน ไม่มีทางเลยที่จะเข้าออกวังหน้าวังหลังได้ตามใจชอบ อีกทั้งยังสามารถอยู่ท่ามกลางวงสนทนาที่มีแต่ผู้ชายได้ ซึ่งในสมัยก่อน การที่ผู้หญิงอยู่กับผู้ชายไม่น่าจะเป็นที่ยอมรับและทำได้ง่ายขนาดนั้น ซึ่งสองจุดนี้แหละที่ทำให้เราคิดว่าบทหมิงฮุ่ยค่อนข้างเกินความเป็นจริงจนทำให้รู้สึกขัดใจ

2. ความไม่ชัดเจนของตอนจบ

        เรื่องนี้จบปลายเปิด ทำให้เราเข้าใจได้ว่าตัวผู้เขียนคงอยากให้เราไปจินตนาการต่อกันเอาเองว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร ถ้ามองในแง่ของความรู้สึก ค่อนข้างจบได้สวย แต่ถ้ามองในเรื่องของความชัดเจน ดูแล้วรู้สึกโล่ง เราว่าเรื่องนี้ยังทำได้ไม่ดี ในเรื่องมีความไม่ชัดเจนหลายอย่างที่ไม่ได้รับการอธิบายในเรื่อง ดังนั้นขอยกตัวอย่างออกมาเป็นข้อๆ 

        - ท้ายที่สุดแล้วอิ้นเสียงสามารถจำเฉียงเวยได้ไหม ตั้งแต่ตอนที่ย้อนเวลากลับไปหา ยันยุคปัจจุบันที่โผล่มาในคราบของนักท่องเที่ยวที่บังเอิญเจอกัน มีแค่เฉียงเวยที่สามารถจำอิ้นเสียงได้(?)

        - คุณยายที่ให้โคมม้าวิ่งคือใคร(?) วิญญาณหรือคนที่เคยอยู่ในวัง หรือยังไง(?) ส่วนตัวเราตั้งตารอเฉลยมาก แต่พอดูจบแล้วยังไม่รู้ว่าคุณยายคือใครก็แอบเสียใจหน่อยๆ

        - สาเหตุที่ไทเฮาต้องการฆ่าหมิงเวย อันนี้เหมือนจะชัด แต่ก็ไม่ได้ชัดแบบ 100% ดังนั้นใครที่ไปดูแล้วมีความคิดเห็นยังไงก็มาแบ่งปันกันได้นะคะ

3. CG ไม่ค่อยสมจริง

        ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากดูจบเราเชื่อว่าหลายคนอาจจะตกตะกอนความคิดความรู้สึกได้ในมุมมองที่แตกต่างกันออกไป อาจจะมีที่ชอบ และที่ไม่ชอบ เรียกได้ว่าเป็นการนำเสนอมุมมองสำหรับวังต้องห้ามในรูปแบบใหม่ เราเชื่อว่าถ้ามีโอกาสได้ไปวังต้องห้าม เราก็คงมองเห็นตัวละครหลายตัวตามสถานที่ต่างๆ ภายในวังแน่ๆ อย่างไรก็ตามเนื้อหาด้านบนเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของเราที่อยากจะนำมาแบ่งปัน ถ้าทุกคนมีโอกาสได้รับชมและมีมุมมองไหนที่อยากจะมาแบ่งปัน ก็สามารถมาแบ่งปันกันที่คอมเม้นต์ได้เลยนะคะ 

แล้วเจอกันครั้งหน้า สวัสดีค่ะ

#ลีซอยากรีวิว