ฉันยืนอย่างสงบนิ่ง
ท่ามกลางโลกที่กว้างใหญ่
นึก คิด และตรึกตรอง
ถึงความเป็นไปได้ที่ไม่รู้จบ
ฉันมองเห็นวิถีชีวิตมากมาย
ผ่านสายตาที่จ้องมองออกไป
หรือที่ปรากฎในตัวอักษรบนแผ่นกระดาษ
ฉันชอบต้นไม้ สายน้ำ และสายลม
ที่ชโลมจิตใจให้ชุ่มฉ่ำ
ผลักดันให้ฉันก้าวข้ามความมืดสู่แสงสว่าง
วันเวลาที่ผ่านไป ทำให้ฉันเข้าใจ
ชีวิตที่ใช่ ไม่มีอะไรตายตัว
ไม่มีแพทเทิร์นกำหนดอย่างชัดเจน
ทั้งหมดนั้นถูกบรรจุไว้ในหัวใจ
เป็นสไตล์และเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ในแบบที่ไม่สามารถอธิบายได้
ทั้งหมดถูกวัดค่าด้วยความสบายใจ
อยู่ในพื้นที่ปลอดภัยที่มีความสุข
และไม่ต้องเปรียบเทียบกับใครทั้งนั้น
วิ่งตามความฝันในเลนของตัวเอง
ในจังหวะที่พอดีกับหัวใจ ไม่มากและไม่น้อย
มีเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจคอยซัพพอร์ตกันและกัน
เพียงเท่านั้น
ก็เพียงพอแล้วละ
:)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in