ถ้าเขาแปลไม่ผิด​ ชานมไข่ลุกนี่คงจะหมายถึงชานมไข่มุก​ เครื่องดื่มที่เจ้าตัวชอบซื้อมาดื่มแล้วก็ถ่ายลงทวิตบ่อยๆสินะ

จู่ๆความคิดบางอย่างก็แล่นเข้ามาในสมองของผลิตโชค​ 

เขามองนาฬิกาที่แขวนบนผนังห้องรับรอง​

13:26

ตอนนี้เขาอยู่ที่สยามสแควร์​วัน​ งานอีเว้นท์เริ่มตอนบ่ายสาม

และถ้าเขาจำไม่ผิด​ จากที่เคยเเลกกันดูตารางงานไว้ตอนต้นเดือน​ วันนี้อีกฝ่ายมีงานที่​ MBK น่าจะเสร็จ​งานไม่เกิน​บ่ายสองโมง.. 

ไม่รอช้า ผลิตโชคหยิบหมวกแก๊ปสีดำใบโปรด กระชับผ้าปิดปาก แล้วรีบสาวเท้าออกจากห้องทันที โดยไม่ลืมส่งข้อความไปบอกผู้จัดการว่าขอไปเดินเล่นแป้ปเดียว เดี๋ยวจะรีบกลับ

ต้องขอบคุณผู้จัดการของเขาที่เลือกรับงานที่นี่ ซึ่งไม่ไกลจาก MBK เท่าไหร่ ใช้เวลาไม่เกิน 15 นาทีก็เดินไปถึงได้แบบสบายๆ โน นี้ด ทู วอรี่

ว่าแต่...ไอ้ร้านชาไข่มุกนี่มันอยู่ส่วนไหนของสยามหว่า​ ยิ่งไม่ค่อยได้มาแถวนี้บ่อยๆด้วยสิ

ว่าแล้วมือหนาก็จัดแจงหยิบโทรศัพท์​ออกมา​เพื่อหาตัวช่วย 

นิ้วเรียวยังคงเลื่อนหน้าจอลงไปเรื่อยๆ ในขณะที่สายตาของเขาสแกนอ่านข้อมูลที่ปรากฏในหน้าจออย่างรวดเร็ว

หลังจากที่งมอยู่กับแผนที่สยามอยู่เกือบสิบนาที ในที่สุดเขาก็มาหยุดอยู่หน้าร้านขายชานมไข่มุกเจ้าดัง ซึ่งแน่นอนว่าคิวยาวเหยียดแบบที่คิดไว้  

สภาพของผลิตโชคตอนนี้คงไม่ต่างจากนักวิ่งมาราธอนที่เพิ่งแข่งเสร็จ เสื้อแขนยาวสีน้ำเงินเข้มลายสก้อตชุ่มไปด้วยเหงื่อ ถ้าผู้จัดการมาเห็นเขาในสภาพนี้ มีหวังโดนบ่นหูชาแน่นอน

 

ใครจะไปคิดล่ะว่า เขาต้องใส่เสื้อแขนยาวเดินทั่วสยาม ท่ามกลางแดดประเทศไทยที่ร้อนเหมือนจะไม่มีพรุ่งนี้ให้ร้อนอีกแล้ว 

..เพียงเพราะต้องการซื้อชานมไข่มุกไปให้คนคนเดียว...

เมื่อถึงคิวของผลิตโชค  เขาเลือกสั่งชานมไข่มุกสูตรดั่งเดิมของร้าน 2 แก้ว​ 

ถึงเขาจะไม่ค่อยชอบเครื่องดื่มหวานๆแบบนี้สักเท่าไหร่​ แต่ไหนๆก็มาถึงที่แล้ว 

ลองดูหน่อยก็คงไม่เสียหายอะไร

"ทั้งหมด​ 150​ บาทค่ะ" พนังงานสาวกล่าว​ หลังจากที่ชาไข่มุกสีอ่อนปนน้ำตาลไหม้​ 2 แก้ว​ ถูกวางลงบนเคาเตอร์ตรงหน้า​ 

"เอ่อ รบกวนใส่ถุงให้ด้วยนะครับ" 

"ได้ค่ะ​ รอสักครู่​นะคะ" 

ระหว่างพนังงานกำลังจัดการกับชานมทั้งสองแก้ว ผลิตโชคนึกขึ้นได้ว่าเวลาของเขาจำกัด นั่นทำให้เขาต้องหยิบโทรศัพท์​ขึ้นมาเปิดดู เพื่อเช็คเวลา

13​:47

ตัวเลขบนหน้าจอทำให้ผลิตโชคแทบอยากจะวาร์ปไปที่ MBK ซะตอนนี้ 

"ใส่ถุงให้เรียบร้อยแล้วนะคะ..."

"ครับๆ ขอบคุณครับ"

ผลิตโชครีบหยิบถุงชานมไข่มุก แล้วเดินออกจากร้านไปอย่างเร่งรีบ 

นาทีนี้สิ่งเดียวที่เขาสนใจคือทำยังไงให้เขาไปถึงทันเวลาและเอาชานมไข่มุกไปส่งให้คนตัวเล็กได้อย่างปลอดภัย ก่อนที่น้ำแข็งในแก้วจะละลายจนทำให้ชาเสียรสชาติ

เนื่องจากเวลาอันมีค่าเหลือนั้นอยู่น้อยนิด ทำให้เขาต้องเปลี่ยนแผนกะทันหัน 

ผลิตโชครีบเดินตรงไปที่กลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ ความหวังสุดท้ายของเขาในตอนนี้

"พีี่ครับ ไปส่งที่ MBK ด่วนๆเลยครับ"

วินมอเตอร์ไซค์คนที่ถูกเรียก​ ขานรับด้วยสีหน้างงงวยเล็กน้อย 

ก่อนจากเดินนำไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของตนที่จอดอยู่ไม่ไกล แล้วจึงยื่นหมวกกันน็อคให้ผลิตโชคใส่ก่อนออกเดินทาง

รถมอเตอร์ไซค์สีเเดงแล่นไปตามถนนอย่างรวดเร็วตามแรงบิดของผู้ขับขี่ ผ่านร้านรวงมากมายที่เรียงติดกันจนดูเหมือนตึกแถว 

ความวุ่นวายและความเร่งรีบปรากฏให้เห็นตลอดสองข้างทาง 

ไม่นานยานพาหนะสีแดงก็เคลื่อนออกจากเขตการค้าใจกลางเมืองออกสู่ถนนใหญ่ ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกให้รู้ว่าจะถึงจุดมุ่งหมายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า 

ตลอดการเดินทาง มือข้างหนึ่งของผลิตโชคเกาะอยู่บนไหล่ของคนขับ ส่วนอีกข้างหิ้วถุงชานมไข่มุกอย่างระมัดระวังที่สุด เพราะกลัวว่าความเร็วของมอเตอร์ไซค์อาจจะทำให้ของสำคัญหลุดจากมือเขาก่อนจะถึงที่หมาย

หลังจากถอดหน้ากากจิงโจ้เมื่อสองปีก่อน ตัวเขาเองก็เจอกับการเปลี่่ยนแปลงและเรื่องราวมากมาย จนบางครั้งก็เกิดคำถามขึ้นในใจ​ ว่าสิ่งที่เขาเจอคือเรื่องจริง และเขาไม่ได้ฝันไป

มีคนรู้จักชื่อเขาในฐานะนักร้องมากขึ้น มีแฟนคลับที่น่ารักคอยซัพพอร์ตเขามาเสมอ สำคัญที่สุดคือมีโอกาสได้กลับมาทำงานที่ตัวเองรักอีกครั้งจริงๆ และแน่นอนว่าการกลับมาครั้งนี้ทำให้เขาต้องรับงานมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าตัว จนแทบจะไม่มีเวลาส่วนตัวให้เดินทางไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ​เหมือนเมื่อก่อน 

แต่เขาก็แฮปปี้ที่จะให้มันเป็นเเบบนี้ต่อไป... 

เมื่อรถจอดสนิท ผลิตโชคต้องสลัดความคิดในหัวออก และรีบก้าวลงจากรถเพื่อเผชิญกับโลกความเป็นจริงข้างหน้า โดยไม่ลืมที่จะควักแบงค์สีแดงออกจากกระเป๋าสตางค์ แล้วส่งให้วินมอเตอร์ไซค์

"นี่ครับ ไม่ต้องทอนนะครับ" 

ไม่รอช้า ผลิตโชครีบเดินเข้าไปในอาคาร และขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 3 สถานที่จัดงานอีเว้นท์ 

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศข้างนอก หรือความตื่นเต้นข้างในลึกๆ ที่ทำให้มือของเขาเริ่มมีเหงื่อออกมา

ตัวเลขสีแดงบนหน้าจอเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และหยุดนิ่งเมื่อถึงชั้นที่ต้องการ

ภาพแรกที่เห็นเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก คือบรรยากาศในงานอีเว้นท์ที่เต็มไปด้วยแฟนคลับที่มารอเชียร์นักร้องในดวงใจ

สตาฟต์กำลังเดินประสานงานกันให้วุ่น แต่ในขณะเดียวกันบนเวทีกลับไร้วี่แววคนที่เขาอยากเจอ

13.56

ร่างสูงเดินลัดเลาะผ่านฝูงชนที่ทยอยออกจากงานไปด้วยความเร่งรีบเพื่อมุ่งหน้าไปยังหลังเวที

มือทั้งสองข้างยังคงพะวงกับการหิ้วถุงใส่ชานม โดยไม่ให้แกว่งไปโดนคนรอบข้าง

สายตาสอดส่องไปทั่วบริเวณงาน​ แต่กลับไม่พบคนที่กำลังมองหา​ 

นอกจากการถือชาไข่มุก​​และมองหาคนตัวเล็กไปพร้อมๆกันแล้ว

ความยุ่งยากอีกอย่างสำหรับศิลปินอย่างผลิตโชค​ ก็คงจะหนีไม่พ้นการที่เขาต้องคอยกระชับหมวกและแมสปิดปาก​เกือบจะตลอดเวลา

เพราะถ้าตอนนี้มีใครสักคนที่จำหน้าเขาได้และเข้ามาขอถ่ายรูป

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 

แต่วันนี้โชคดันไม่เข้าข้างเขาเท่าไหร่

เมื่อขาเจ้ากรรมดันไปสะดุดกับสายไฟสีดำที่กองอยู่บนพรมสีเดียวกัน

นั่นทำให้เขาเสียการทรงตัวกะทันหัน

​ร่างสูงเซไปข้างหน้า​จนเกือบจะล้มทั้งยืน​ 

โชคดีที่มือขวาของเขาเอื้อมไปเกาะไหล่ใครสักคนที่เดินสวนมาได้ทัน​ 

"เอ้ย ​ขอโทษ​ครับๆๆ​ ผมไม่ได้ตั้งใจครับ" 

"อะ..อ๋อ​ ค่ะๆ​ ไม่เป็นไร​ค่ะ​ ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ?"

หญิงสาวชุดเดรสสีครีมตรงหน้าเอ่ยถาม

ด้วยน้ำเสียงที่ดูตกใจไม่แพ้กับเขา

"ไม่เป็นไรครับๆ​ แค่สะดุดสายไฟเฉยๆครับ​ ขอโทษ​จริงๆนะครับ" 

ผลิตโชคพูดพลางโค้งให้อีกฝ่าย​ ก่อนรีบสาวเท้าออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด​ 

ในที่สุด​เขาก็พาตัวเองมาสู่โซนด้านหลังเวที

ผลิตโชคถือวิสาสะแหวกม่านสีดำที่กั้นเพื่อสร้างห้องแต่งตัวชั่วคราวออก​ หวังเพียงจะได้เห็นหน้าของคนที่อยู่หลังม่าน

แต่เมื่อก้าวเข้าไป​ ภาพที่ปรากฏ​ตรงหน้าทำให้ใจของผลิตโชคแทบจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

ว่างเปล่า

ในห้องสีขาวนั้น​มีแต่ความว่างเปล่า​ 

เหลือแค่โต๊ะกับเก้าอี้​พลาสติก​หลายตัว ที่บ่งบอกว่าเคยมีคนอยู่ในห้องนี้​ 

ไวเท่าความคิด​ ร่างสูงรีบวิ่งออกจากห้องนั้น​ และตรงไปที่บันไดหนีไฟซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเวที

ถ้าเขาเดาไม่ผิด​ ตอนนี้อีกฝ่ายน่าจะกำลังลงลิฟต์​ไปที่ลานจอดรถ​ เตรียมตัวไปงานที่อื่นต่อ

ปัญหาคือ​ แล้วเขาจะได้ยังไงว่ารถทอมจอดอยู่ชั้นไหน!?

เท้าทั้งสองข้างซอยลงบันไดด้วยความเร็วที่สุดที่เขาจะทำได้​ มือขวายังทำหน้าที่หิ้วถุงชาไข่มุกที่ตอนนี้ละลายจนภายในถุงเต็มไปด้วยหยดน้ำ

ความคิดมากมายเริ่มตีกันในหัว​ ความกังวล​และความตื่นเต้น​ยิ่งทวีคูณ​ขึ้นเรื่อยๆ​ 

P6

มือทั้งสองผลักประตูเหล็กออกไป​ 

สายตาสอดส่องไปทั่ว​ ลานจอดรถมีรถจอดอยู่มากมาย... 

แต่กลับไม่พบรถตู้คันสีขาวของอีกฝ่าย

ไม่มีเวลาเหลือพอสำหรับการยืนเฉยๆอยู่ตรงนั้น 

ร่างสูงรีบหันหลังกลับ​ ผลักประตูบานเดิม​ และเปลี่ยนเป้าหมายเป็นชั้นถัดไป

P5

ไม่มีเช่นเคย

P4

มีรถตู้สีขาว​ แต่ก็ยังไม่ใช่รถตู้คันที่ว่าอยู่ดี

ยิ่งรู้ว่าเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่​ ความหวังของผลิตโชคก็ยิ่งริบหรี่ลงไปมากเท่านั้น

เมื่อลงมาถึงชั้น​ P3 ผลิตโชคแทบจะกระโดดลงจากบันไดเพื่อเปิดประตูตรงหน้า

แต่ประตูเจ้ากรรมดันเปิดไม่ออกนี่สิ

มือขวาจำเป็นต้องวางถุงชานมไข่มุกไว้ที่พื้น​ และออกเเรงช่วยมือซ้ายเพื่อดันให้ประตูเหล็กเปิดออก​ 

ทันทีที่ประตูเปิดออก​ ผลิตโชครีบคว้าถุงชาไข่มุกแล้ววิ่งออกมา

ภาพที่ปรากฏ​ตรงหน้าทำให้ผลิตโชคอยากจะวิ่งตามไป

รถตู้สีขาวของอีกฝ่าย​ กำลังวิ่งออกไปด้วยความเร็ว

ต่อหน้าต่อตา​ผลิตโชค

Grrr

ระหว่างเดินลงบันได​ไปชั้น​ล่าง​สุด​ โทรศัพท์​มือถือในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น

"เป๊กก​ อยู่ไหนเนี่ยย​ อีเว้นท์จะเริ่มแล้ว​ รีบกลับมาเลยเร็วๆ พี่รออยู่ห้องแต่งตัวนะ​ ด่วนเลย! " 

"ครับๆ​ๆ​ พอดีเป๊กเดินหาของกินไกลไปหน่อย​ เดี๋ยว​จะรีบกลับแล้วครับ" 

"เออๆ​ มาเร็วๆเลยนะ" 

หลังจากกดวางสาย​ ผลิตโชคถอดหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง​ พลันยกถุงชาไข่มุกสองแก้วขึ้นมาดู​ 

เมื่อลงมาถึงชั้นล่างสุด​ ร่างสูงจึงหยุดเดิน​ แล้วหยิบถุงชาไข่มุกขึ้นมาถ่าย​ กดเข้าแอพพลิเคชั่นสีฟ้าที่เป็นต้นเหตุให้เขามาถึงที่นี่​ พิมพ์ข้อความพร้อมแนบรูปชาไม่มุก​ แล้วจึงกดทวิต

     Peck Palit @peckpalit 5 sec

     #เป๊กผลิตโชค​ 

     ต้องคินชาไข่มุกคนเดียวอะคร้อบบ​ มีใคร​         อยากช่วยเฮียกินมั้ย​ ?? 

ผลิตโชคเลือกใช้บริการพี่วินเหมือนตอนขามา​ ซึ่งใช้เวลาไม่นานมาก​ตามเคย

เมื่อมาถึงห้องรับรอง​ พี่ป่องก็บ่นเขานิดหน่อยเรื่องที่หายไปนาน​ แต่เขาก็ใช้ข้ออ้างว่า​ ไปเดินดูของแล้วหลงเลยกลับมาช้า​ พร้อมกับยื่นชานมอีกแก้วให้​ 

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า​ แต่งหน้าทำผมเสร็จ​ มีเวลาเหลืออีกประมาณ​ 10 นาที​ ผลิตโชคจึงถือโอกาสเล่นโทรศัพท์​ระหว่างรอ​ 

ทันทีที่กด​เปิดเครื่อง​ นิ้วเรียวกำลังจะปัดหน้าจอขึ้นไป​ เพื่อเคลียร์​ notification อันยาวเหยียดเช่นทุกครั้ง​ แต่แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับชื่อของใครบางคน

@Tom_Isara​ Replied : อ้าวว... 

ไม่รอช้า​ ผลิตโชครีบกดเข้าไปในทวิตเตอร์​ เพื่ออ่านข้อความเต็ม​ 

     Tom Isara

     Replying to @peckpalit

     อ้าวว​ ไม่บอกกันก่อน​ ทอมจะได้ไปกินด้วย       555

.

.

.

. 

  ทอม​ท๊อมมมมม!! 

–––––––––––––––––––––––

นี่เป็นการแต่งฟิคครั้งแรกของเราเลยค่ะ​ > <​

บอกเลยว่าได้แรงบันดาลใจมาจากทวิตชาไข่มุกของคุณอิศล้วนๆเลย​ 5555

ถ้าอ่านแล้วภาษาไม่สมูท หรือมีข้อผิดพลาดอะไรก็ขออภัยนะคะ

คอมเม้นท์ติชมกันได้เต็มที่เลยนะคร้อบบ​ 

ไปคุยกันได้ที่ TW: @CottonCandy702  

✨แท็กรวมฟิคของเรา

#CottonCandyLibrary