ไอติมไผ่ทอง

เมื่อก่อนพอได้ยินเสียงกระดิ่งของรถไอติมผ่านหน้าออฟฟิศ กว่าจะวิ่งออกมาถึง พี่เค้าก็ไปไกลมากจนเรียกไม่ทันแล้ว

เมื่ออาทิตย์ก่อน น้องที่ออฟฟิศไหวตัวทัน รีบวิ่งออกไปทันทีที่ได้ยินเสียง แต่ถึงเป็นแบบนั้น พี่ไอ้ติมก็ขับเลยไปไกลแล้ว แต่วันนั้นโชคดีที่ร้านกระจกที่ถัดออกไปเรียกรถไอ้ติมไว้ ทางเราที่เดินตามออกไป ก็ตะโกนด้วยความอยาก ให้พี่ร้านกระจกเรียกรถไอ้ติมกลับมาให้หน่อย ตะโกนอยู่ 4 รอบได้พี่เค้าก็พยักหน้า เราเห็นแบบนั้นก็กลับไปนั่งรอเย็นๆ ในออฟฟิศ

สักพักรถไอติมก็มาจอดอยู่หน้าออฟฟิศ ดีใจมาก เพราะได้ยินแต่เสียง แต่กว่าจะออกมาาจากห้องทำงานได้ก็ไม่ทันทุกที วันนั้นเลยซื้อแจกคนเกือบทั้งออฟฟิศ แถมยังไม่ลืมบอกพี่คนขาย พี่รอชะโงกดูน้องที่นั้งอยู่ตรงนั้นด้วยนะ ชี้ไปที่น้องคนเดิมที่วิ่งออกมาคนแรก

แล้วตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ พี่ไอ้ติมไผ่ทองก็แวะมาทุกวันโดยไม่ต้องเรียกเลยจ้าาาา

แล้วถามว่าซื้อกินไหม ก็ซื้อแหละมันอร่อยอ่า

ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดี

sun