เราขอท้าวความอย่างนี้ว่าเรามีเเฟนที่มีอายุต่างกัันถึง 4 ปี เราสองคนคบกันมาได้เดือนกว่าๆ ในระหว่างที่เราคบกันมันดีมาก เขาเป็นรุ่นน้องที่เข้าใจเราทุกอย่าง เขาทำให้เรามีความสุขมากๆ จนวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไปโดยที่เราไม่ทันตั้งตัวเปลี่ยนไปเเบบหน้ามือเป็นหลังมือ เราสองคนเริ่มคุยกันน้อยลงทุกวัน จนเรารู้สึกเหนื่อยมากๆในการที่จะต้องพยายามอยู่ฝ่ายเดียว เราเลยเลือกที่จะเดินออกมาจากชีวิตของเขา เขาก็ไม่มีปฏฺิกิริยาในการตอบกลับความรู้สึกเลย จนเวลาผ่านไปเดือนกว่าๆเราได้มารู้ข่าวจากพี่ของเขาว่าเขาต้องเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศเมื่อได้ยินข่าวเเบบนี้ก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่เลยทีเดียว เเต่ก็ทำอะไรไมได้อยากจะทักหาเขาเพื่ออยากรู้สถานะในตอนนั้น'ว่าเราเป็นอะไรกัน'เเต่เราก็มองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระเลยหยุดความคิดเหล่านั้นเอาไว้ เมื่อวันที่เขาเดินทางเรารู้สึกอัดอั้นใจมากเลยกล้าพอที่จะทักไปถามเขาว่า ทำไม เราผิดอะไร อะไรที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปเเบบนี้ จนได้คำตอบก็ทำเอาน้ำตาไหลเหมือนกัน เเต่สุดท้ายเราก็ยอมปล่อยให้เขาได้เจอทางที่ดี ประสบความสำเร็จในทุกๆอย่าง ขอให้โชดดีกับทางที่เธอเลือก นั้นเเหละทั้งหมดทั้งมวลเราคิดว่ามันคือสีสันในชีวิตปนๆกันไป เราเเค่อยากจะบอกกับเธอว่า "จะบังเอิญหรือตั้งใจ ยังใงก็ขอบคุณนะ"