รีบเตรียมน้ำขนม เอาไว้ให้แขก (group tour) ของเพื่อน ที่จะมาชมวิวและเยี่ยมบ้าน ป้าอ้วนเห็นอะไรรกหูรกตาก็จะทำความสะอาด ฝ่ายป๋าก็เร่งว่า ลูกจะมาแล้ว พอเถอะ ทะเลาะกันตลอด แต่น่ารักมาก เพราะหลังจากที่แต่งงานกันมากว่า 50 ปี ยังคงรักใคร่ ห่วงใย เย้าแหย่กันตลอด ตอนเดินซื้อของ พอป้าอ้วนหายไป ไม่อยู่ในสายตา ป๋าจะถามแล้ว เมียฉันอยู่ไหน ฝ่ายป๋าใช่ย่อย อดีตเคยเป็นตำรวจ เหนือบริเวณบ้านที่พักขึ้นไปหน่อย เป็นถิ่นอาหรับ ลูกบอกว่าทุกคนรู้จักพ่อหมด สังเกตว่าไปที่ซุบเปอร์มาร์เก็ตทุกคนทักทายและทักทายป๋าเป็นอย่างดี ทักกันนานมาก ขับรถไปเจอเด็กรุ่นเรียนขับรถก็ชะลอคุยกับเขา ไม่ต้องกลัวลูก กล้าๆ เข้าไว้ เดี๋ยวก็เก่งเองแหละ..ประมาณนั้น ไม่สนใจหรอกว่าข้างหลังเธอจะเป็นอย่างไร ข้างหน้าก็มา โอย...เหนื่อย

เพื่อนพาแขกมาบ้านทั้งหมด 19 คน เป็นคนเยอรมันทั้งหมด แขกบางคนตามไปเที่ยวกันมารอบโลกกันแล้ว มีการแนะนำแขกรับเชิญจากประเทศไทย จัดให้เป็นพิเศษสำหรับกรุ๊ปนี้เลย แขกเป็นปลื้มมาก

 

หลังจากชื่นชมทิวทัศน์ของทะเลเมดิเตอรเรเนียนเบื้องหน้า มานั่งซาบซึ้งกับเพลงคลาสสิคอีก 2 เพลงแล้ว เพื่อนพาแขกกลับโรงแรม และไม่ลืมพกเพื่อนจากเมืองไทยที่ยังไม่หายมึนกับกิจกรรมของป๋ากับป้าอ้วนไปกินข้าวเย็นที่โรงแรมด้วย โอยจะตายให้ได้ ข้าวกลางวันที่บ้านป๋ายังย่อยไม่หมดเลยต้องกินอีกแล้ว ชีวิต!

กลับจากกินข้าวเย็นที่โรงแรม เพื่อนพยายามอธิบายแผนการเที่ยวให้ฟัง แล้วเรียกเพื่อนบ้านมาให้รู้จักเผื่อมีเหตุฉุกละหุกจะได้ช่วยเหลือทันพร้อมโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง กับเบอร์ติดต่อที่จำเป็น

ถามเพื่อนว่า ทำไมต้องพาแขกมาเที่ยวบ้าน เพื่อนบอกว่า เป็นกิจกรรมเสริมพิเศษ (optional) ให้กับแขก บางทีสาธิตทำอาหารซึ่งจะอธิบายว่าอาหารจานนี้เป็นของชาติใด เรียกว่าอะไร เครื่องปรุงมีอะไรบ้าง วิธีการทำเป็นอย่างไร และที่สำคัญรสชาติเป็นอย่างไร แน่นอนแขกต้องชมว่าอร่อยตามมารยาทที่ดี มิน่า...ทุกครั้งที่เพื่อนมาเมืองไทย ต้องซื้อเครื่องปรุงทั้งสดและแห้งแบกมาให้ทำให้ดู พร้อมซักไซ้ไล่เลียงรายละเอียดต่างๆ กระบวนการปรุง อันไหนใส่ก่อน อันไหนใส่หลัง และที่โปรดปรานมากเป็นพิเศษคือแกงเขียวหวานเนื้อ