Fiction IdentityV
Pairing: Naib/Emily
เอมิลี่กำลังจะเป็นบ้าเพราะThe Ripper จ้องเล็งแต่จะตีเธอ ทรมานเธอคนเดียวเลยทั้งที่พ่อทหารนั้นอุตส่าห์มาเป็นตัวล่อยั่วโมโหแต่ไม่ได้ผลเพราะเขาจ้องเล็งแต่จะฆ่าเธอคนเดียว ซึ่งเธอไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไม!!?
อิฉันไปทำอะไรให้คุณมึงว่ะ(ค่ะ)
พลั้วะ
อุ้ก!
เจ็บเว้ย!
“คุณจงใจไล่แต่ฉัน!” ไหนๆก็จะตายแล้วขอหน่อยเถอะ
“รู้ตัวดีนี่” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมาอย่างเยือกเย็นจนบรรยากาศรอบข้างเหมือนติดลบโดยมีหมอกช่วยบิ้วให้บรรยากาศหนูน่ากลัวขึ้น
Whyyyyyyyyyyyy
“ทำไมกันค่ะ ฉันไปทำอะไรให้!”
ชิ
อย่ามาจิ๊ปากใส่นะไอ้แห้ง!
หญิงสาวขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างมีน้ำโห ค่อยดูเถอะ ถ้าหนีออกไปได้นะจะไปอัพสกิลจู๊ค ทั้งที่วันนี้อุตส่าห์เตรียมตัวมาเพื่อฮีลแท้ๆ แล้วทำไมตอนนี้ปั่นไฟไปได้แค่สองเครื่องเองล่ะค่ะ
“ไม่พาไปนั่งเก้าอี้หรอค่ะ?” เอมิลี่ถาม ตอนนี้เธอปวดทั้งขาปวดทั้งตัวปวดทั้งหัวแล้ว อยากไปนั่งเก้าอี้ให้มันจบๆไปเสียที
“ไม่”
อีชั่ว! อะแฮ่ม คนเลว
“ทำไมค่ะ ทำม๊ายยยยย” เธอกรีดร้องอย่างหมดความอดทน แจ็คมองเหยียดอย่างพึงพอใจก่อนจะตั้งท่าจะเดินออกไปปล่อยให้หมอสาวตรงหน้าทรมาณ ถ้าเจอกันนอกเกมส์เขาคงจะแทงเธอยับจนญาติจำหล่อนไม่ได้ไปแล้ว
“ถึงมีคนมาช่วย ฉันก็จะล่าเธออีกอยู่ดี”
F-U-C-K Y-O-U
เธอได้แต่มองอีกฝ่ายเดินจากไปอย่างสิ้นหวัง ตอนนี้ทุกคนกำลังตั้งใจปั่นไฟกันอยู่ เธอทำได้แค่อดทนเท่านั้น
“คุณหมอ!”
เอ๊ะ!
“คุณ!” เอมิลี่เงยหน้ามองเจ้าของเสียง เขาเป็นอดีตนายทหาร นาอิบ นามสกุลอะไรสักอย่างวิ่งเข้ามาทางเธอ
“ผมจะช่วยทำแผลให้” ทหารวัยฉกรรจ์ภายใต้หน้าละอ่อนรีบปรี่เข้ามาทำแผลให้ขณะที่หัวใจเริ่มเต้นระรัวดังประดังกล้องชุด แสดงว่าThe Ripperกำลังพุ่งมาทางพวกเขา “คุณไปทำอะไรให้เขาโกรธเนี่ย!” ชายหนุ่มบ่นขณะเพ่งสมาธิไปที่การทำแผลให้หญิงสาว
“ไม่รู้ค่ะ แต่ทางที่ดีถ้ามีโอกาสทิ้งฉันเลยค่ะ!” เอมิลี่บอกอย่างจำนน ตอนนั้นเองหญิงสาวเห็นกรงเล็บพุ่งมาทางด้านหลังของนาอิบ เธอใช้แรงทั้งหมดผลักอีกฝ่ายออกไปให้พ้นระยะของกรงเล็บ แต่นั้นหมายถึงเธอต้องเป็นคนรับไปเต็มๆ
“ใจเด็ดดี น่ารำคาญ” แจ็คชะงักฝ่ามือ
ชมและด่า ไบโพล่าหรือไงค่ะ!
“ชะงักทำไมล่ะค่ะ จัดการเลยสิ!” เอมิลี่ท้าทายพลางส่งสัญญาณไปทางนาอิบให้หนีไป ยังไงเธอก็ไม่มีทางหนีฆาตกรตรงหน้าพ้นอยู่แล้ว อย่างน้อยชนะโดยเสียสละเธอจะเป็นไรไปแต่เขาก็ยังหน้าโง่จะเข้ามาช่วยเธออีก
เครื่องถูกถอดรหัสไปสี่แล้ว
เหลืออีกหนึ่ง
“หนีไปสิค่ะ!” เอมิลี่ไล่ทหารตรงหน้าให้หนีไป
“นั้นสิครับ ทิ้งเพื่อนแสนสวยของคุณไว้ให้ผมจัดการดีกว่านะครับ” แจ็คพูดเหมือนหยอกแต่มันคือความจริง ทิ้งผู้หญิงคนนี้ไว้แล้วเขาจะจัดการแล่เนื้อเธออย่างช้าๆเอง
“ไม่!”
แจ็คเลิกคิ้วมองอย่างแปลกใจ
“เฮ้อ ดื้อด้านดื้อด้าน” ไม่ว่าเปล่า เรียวเท้ายกขึ้นก่อนจะลงแรงเหยียบไปหน้าท้องของหญิงสาวเต็มแรง จนเธอร้องลั่น นาอิบกำหมัดแน่น เขาไม่สามารถทำร้ายฮันเตอร์ได้ถ้าไม่ปืนหรือลูกรักบี้ นอกจากนี้เขาจะเอาอะไรไปสู้กับกรงเล็บขนาดมหึมานั้นได้กัน
“แก!”
“หนีไป อึก ค่ะ! ฉันไหว!”
“ผมจะกลับมาช่วยคุณ” นาอิบให้คำสัญญาก่อนจะพาตัวเองวิ่งออกไป
…
ความหวังสุดท้ายของเธอจากไปแล้ว
อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอสงบอย่างไม่น่าเชื่อ
พวกเราจะชนะถึงแม้ว่าเธอจะต้องนั่งเก้าอี้หรือแห้งตายมันตรงนี้ก็ตาม
“เพื่อนคุณทิ้งไปแล้วล่ะครับ” เจ้าของกรงเล็บสยองขวัญเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาภายใต้หน้ากากหลุบต่ำลงมาที่หญิงสาว ก่อนเธอจะถึงขีดจำกัด ขอทารุณให้สมความอิจฉาริษยาเสียหน่อยเถิด…
ปัง!
คุณอดีตทหาร
“หนี” อดีตทหารรีบวิ่งมาคว้าหมอสาวเอาไว้ ในอ้อมแขนก่อนจะสาวเท้าวิ่งสุดแรงเกิดเท่าที่มี แจ็คผงะไปชั่วครู่ ถึงปืนจะไม่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอะไรแต่ทำให้สตั๊นไปได้นานพอที่พวกเซอร์ไวเวิลจะหนีห่างออกไป แต่ไม่ใช่กับแจ็คแล้วพวกเขายังอยู่ในอาณาเขตของหมอก
ตึง!
เครื่องถูกถอดรหัสจบครบแล้ว
เราไปไม่ถึงทางออกแน่!
อึก!
นาอิบล้มลงกับพื้นจากการโดนฟาดระยะไกลแค่ครั้งเดียว ถึงอย่างนั้นเขาก็เอาแขนรองกันไม่ให้หญิงสาวในอ้อมแขนกระแทกกับพื้นหิน
“คุณ!” เอมิลี่ร้องลั่น ดวงตาของแจ็คประกายแดงเถือก
ต้องส่งข้อความ
You go first!
“ถ้าหนีไปคนเดียวคงรอดแล้วนะครับ” ฮันเตอร์เอ่ยเสียงหวานยะเยือกพาให้หัวใจโหมเต้นหนักจนปวดไปทั่วทั้งอก
“ไม่ ต่อให้แกให้โอกาส ฉันก็ไม่หนีเว้ย!” นาอิบตะคอกเสียงแหบ แขนแกร่งตะกรองกอดหมอสาวที่ตัวสั่นงกๆจากอาการปวดหัวในอ้อมแขน
“ดีครับ งั้นแห้งตายไปมันทั้งคู่นั้นแหละครับ!” แจ็คแสยะยิ้มก่อนจะมองไปที่ประตูที่ผู้เอาตัวรอดอีกสองคนยืนอยู่ จะมาช่วยก็คงไม่กล้าสินะ หึ มาสิ จะตีให้นอนตายมันตรงนี้ให้หมด!
“ผมขอไปไล่คนอื่นก่อนนะครับ เดี๋ยวกลับมาเล่นด้วย”
พ้นร่างเงาของฮันเตอร์ เอมิลี่ก็ผลักนาอิบออกไปสุดแขน
“คลานหนีไปลงหลุมซะ มันอยู่ตรงนั้นไม่ไกลจากตรงนี้ ยังไงฉันก็คงได้ไปก่อนคุณอยู่ดี” เธอบอกเสียงสั่น อาการปวดหัวเริ่มเล่นงานจนเธอเริ่มตาพร่ามัวไปหมด เราต้องชนะ เราต้องชนะ ในหัวมีแต่คำนี้วนเวียนไปมา
“คุณหมอครับ คิดว่าผมมาช่วยคุณแล้วทิ้งคุณไว้งั้นหรือครับ” นาอิบคลานกลับมาหาหญิงสาวก่อนจะประคองมือเธอไว้
“ไม่ค่ะ! คุณต้องหนี! พวกนั้นออกกันไปหมดแล้วด้วย เขาต้องเดินกลับมาหาฉันแน่” เอมิลี่เร่งพลางพยายามผลักชายหนุ่มให้ไปตามทิศทางที่เธอการ เรี่ยวแรงของเธอไม่สามารถผลักชายหนุ่มกระเด็นได้แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังพยายาม
“ไม่! ให้ผมอยู่กับคุณเถอะคุณหมอ” นาอิบยิ้ม มือสากเกลี่ยผมไหมพรมที่ปรกลงมาอย่างอ่อนโยน
เอ๊ะ
“คุณนี่ หัวดื้อจริง” หญิงสาวยิ้มขำ ในสถานการณ์แบบนี้เธอกลับสงบอย่างบอกไม่ถูก มันอาจเกิดมาจากชายหนุ่มตรงหน้าเธอก็เป็นได้
กลับที่ปราสาทแล้วเธอควรทำหน้ายังไงดีนะ
“ผมดื้อมากครับโดยเฉพาะกับคุณหมอ”
“ค่ะ ฉันเชื่อ”
ตึกตักตึกตักตึกตัก
Hunter is coming.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in