เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
2017DC K ToKa
March
  • เดือนนี้ เขาบอกกันว่าเป็นเดือนแห่งการเริ่มต้นของฤดูร้อน แล้วมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ 
    คือเริ่มรู้สึกว่า แค่พัดลมก็ไม่สามารถทำให้อากาศในห้องมันเย็นพอต่อการนอนได้อีกแล้ว 
    จึงจำเป็นต้องเปิดแอร์นอน

    และด้วยความที่ผมอาศัยอยู่คนเดียว ไม่มีรูมเมท 
    ฉะนั้น การเปิดแอร์ในแต่ละครั้ง จึงต้องคิดแล้วคิดอีกว่าจะตั้งเปิดกี่ชั่วโมงดี 
    เพราะค่าไฟ ค่าน้ำ เสียคนเดียว แถมจ่ายแพงเอาเรื่องอยู่ ก็ต้องประหยัดกันหน่อย
  • เดือนนี้ อยู่ดีๆเพื่อนตอนมัธยมปลายที่นานๆทีจะติดต่อหากัน ชวนผมไปกินชาบู
    แต่เป็นการกินชาบู ที่ไม่ได้ไปกินแค่ชาบู
    กินเสร็จ ก็ชวนไปดื่มต่อแถวอนุสาวรีย์ชัยฯ
    แถมดื่มเสร็จ ยังชวนไปเล่นโปกเกอร์อีก 
    ยิงยาวจนถึงตี 5 ต่างคนต่างก็กลับหอนอนกัน
    อยู่กันได้ยังไงเนี่ย!
  • เดือนนี้ ผมตัดสินใจลดเล่น facebook  แบบจริงๆจังๆ 
    เพราะรู้สึกเสียสุขภาพจิต จนไม่เป็นอันทำงานทำการใดๆ 
    ก็เลยจะลดจริงจัง (แต่ไม่รู้จะนานแค่ไหนนะ ฮ่าๆ)

    ส่วน twitter ก็จัดการ unfollow บางคนที่ก่อให้เสียสุขภาพจิตออกไป
    ฉะนั้น หน้า timeline จึงมีแต่เรื่องไร้สาระซะเป็นส่วนใหญ่ มีสาระนิดหน่อย ดราม่าไม่ค่อยมี ก็ดีเหมือนกันนะ 

    แล้วการลดที่ว่ามันเห็นผลเลย
    ว่าผมสามารถเคลียร์งานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
    คือ โฟกัสกับงานมากขึ้น งานเสร็จเร็วขึ้น (ปกติทำใกล้ deadline ตลอด)

    ก็ดีเหมือนกันแฮะ
  • พูดถึงเรื่องงาน
    ผมปวดหัวกับการที่ต้องมานั่งแก้ Essay ของตัวเอง
    ส่งไปให้อาจารย์ตรวจรอบแรก อาจารย์บอกว่าไอเดียแต่ละย่อหน้าไปเขียนมาใหม่

    ซึ่งมันก็เกือบๆให้ไปเขียนมาใหม่นี่แหละ! จบกัน

    พอแก้เสร็จ ส่งไปรอบสอง
    ผลคือหน้ากระดาษที่ส่งไป เต็มไปด้วยปากกาสีแดงเกือบเต็มหน้ากระดาษ
    มีแก้ปรับรูปประโยค ต้องเชื่อมกับตรงนี้ แก้คำผิด เปลี่ยนไอเดียใหม่
    แทบไม่ได้ต่างจากอันที่แล้วเลย

    เอาจริงๆก็รู้สึกเซ็งอยู่นะ คิดมาหัวสมองแทบระเบิด เจอแก้ด้วยปากกาแดงเต็มหน้าก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

    อีกงานหนึ่งคือแกะ Paper 
    อันนี้ความหนักใจ ไม่ได้อยู่ที่แก้วนลูปนรกเหมือนงานที่แล้ว
    แต่เป็นการนั่งทำผล แล้วผลไม่ตรงกับใน Paper 
    คำถามคือ เราทำผิดหรือของเขาผิดกันแน่
    แถมพอทำไปทำมา ก็เริ่มเกิดอาการเคว้ง คือไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี
    อาจารย์ก็เลยแนะนำว่า ให้ศึกษาที่เป็นพื้นฐานให้แน่นก่อน พอมันแน่นแล้ว ก็จะรู้ว่าจะทำไปทางไหนต่อได้

    เลยต้องกลับมาอ่านทำความเข้าใจใหม่อีกรอบ นี่ก็วนลูปนรกอีกเหมือนกัน
      
  • เดือนนี้ มีงานสัปดาห์หนังสือ ที่ลากยาวไปถึงต้นเดือนเมษายน
    จะไปดีไหมเนี่ย หนังสือที่ซื้อมาคราวก่อนยังอ่านไม่หมดเลยนะ
  • เดือนนี้ ผมไปงานนิทรรศการของ Joan Cornella
    เป็นการไปชมนิทรรศการที่ใช้เวลาชมไม่ถึง 30 นาที ก็ชมได้ครบทุกภาพแล้วล่ะครับ...

    ...เป็นการชมที่ไม่ค่อยอยากจะชมเท่าไร ถ้าเทียบกับงานภาพถ่ายขาวดำที่ผมไปดูตอนเดือนที่แล้วที่หอศิลป์

    แต่อย่างน้อย การไปครั้งนี้ก็ได้สอยดอยคำน้ำเจียวกู้หลานและดอกคำฝอยที่ว่าหาซื้อยากมากๆมา 1 กล่อง

    ก็ถือว่าไม่ได้แย่เท่าไรนะ
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in