ผู้แต่ง : ป๋ายเจี้ยจื่อ

สำนักพิมพ์ : Muzes

เป็นเล่มต่อเนื่องมาจาก รัชทายาทไร้บัลลังก์ นายเอก จู้อวิ้นเซวียน เป็นน้องชายแม่เดียวกับนายเอกเรื่องรัชทายาทฯ ที่พอหลังนายเอกรัชทายาทถูกปลด องค์ชายห้าที่เคยเอาแต่สนุกไปวันๆก็ต้องเข้าร่วมการชิงบัลลังก์เพื่อปกป้องตัวเองและพี่ชาย 

ส่วนพระเอก เหลียงเจา เป็นอ๋องต่างแซ่ที่ทุกคนในเรื่องเข้าใจว่าเป็นลูกลับๆของฮ่องเต้พ่อนายเอก พ่อก็รักมากแทบจะยกทุกอย่างให้หมด กระทั่งบัลลังก์ แต่พี่เขาไม่เอาอะไรทั้งนั้น จะเอาแค่น้องคนนั้น จนกลายเป็นประโยคเด็ดในคำโปรย อยากได้แผ่นดินก็เอาตัวมาแลกไป นั่นแหละ นายเอกได้เป็นฮ่องเต้ แต่ตกอยู่ในกำมือตานี่แทน

เรื่องนี้ถ้าให้สรุปสั้นๆเลย คือ ครึ่งแรกดราม่าxิบหาย ตอนหลังเป็นนิยายตลก

ช่วงแรกของเรื่องมีแต่เรดแฟล็กปักเต็มไปหมด ท็อกซิกมาก อิตาเหลียงเจานี่แม่งตัวร้ายชัดๆ ทำแต่ละอย่าง กดขี่ข่มเหง กักขังหน่วงเหนี่ยว แถมซูมาก ใครก็ทำอะไรฮีไม่ได้ ฮ่องเต้น้อยได้แต่น้ำตาร่วง ร้องไห้มันแทบทุกบท อิคนอ่านก้ วดฟ เหลียงเจานี่มันจะไปสุดตรงไหนวะ นังนี่มันตัวร้ายชัดๆ แต่ถามว่านางรักไหมก็เหมือนจะรักจริงแหละ แต่ไม่รู้วิธีการรักคนดีๆว่ามันต้องทำยังไง แรกๆนังมีแต่ความยึดติดว่าต้องเอาเขามาเป็นของตัวเองให้ได้ ไม่ว่าจะต้องกักขังหน่วงเหนี่ยวทำร้ายจิตใจยังไงก็ตาม (ชวนให้นึกถึงอิลุงคนนั้นจาก Time Mover) แต่สุดท้ายพอเห็นเขาพังไปจริงๆ นางก็ยอมถอยนะ (ซึ่งเอาจริงๆถ้ามันจีบเขาดีๆตั้งแต่แรกเรื่องนี้จะจบอย่างแฮปปี้ในครึ่งเล่ม...)

ช่วงหลังของเรื่องเลยเป็นช่วงของการคืนดี พอห่างกันไป แยกกันไปเติบโต เหลียงเจานังก็ไปอีโวตัวเองมาเป็นเวอชั่นรู้จักการทำตัวดีๆกับเขาสักที แต่ความซูและหน้าด้านหน้ามึนยังไม่หายไปไหน มีความเว่อมากตรงได้เจอพ่อที่นึกตายไปแล้วแถมได้รับสืบทอดคนของพ่อไปอีก พระเอกนี่มันเทพทรูอัตโนมัติสินะ แต่ก็ยังหน้าด้านเหมือนเดิม ก็ง้อๆกันไป แก้ปมในใจกันได้ แก้ปัญหาโจรสลัดบลาๆ รับลูกกลับบ้าน (เรื่องนี้มีลูกได้ด้วยไอเท็มยาวิเศษ) จบปึ๊ง แฮปปี้เอนดิ้ง ครึ่งหลังจะแอบเนือยๆหน่อยไม่ข้นคลั่กเท่าครึ่งแรก อ่านไปหลับไปบ้างแต่ก็ยังโอเค

ความสัมพันธ์คู่นี้มันเหมือนคนที่ใช่ในเวลาและสถานการณ์ที่ผิด จริงๆต่างฝ่ายก็ชอบกันนะ แต่ตอนแรกมันอยู่ในสถานการณ์ที่ฝั่งนึงมีอำนาจมากกว่าและใช้อำนาจกดทับจนอีกฝ่ายทนไม่ไหว จนมีแตกหักกันไปข้าง พอผ่านช่วงห่างกันสักพัก ต่างฝ่ายได้ทบทวนตัวเองว่าความรักไม่ใช่การบังคับควบคุมแต่เชื่อใจช่วยเหลือกัน สุดท้ายมันเลยวนกลับมาลงเอยกันได้ แต่สงสารคนรอบข้างจริงๆ เป็นเหตุการณ์ผัวเมียตีกันสุดท้ายดันคืนดีแบบที่คนรอบข้างหมาที่สุดเท่าที่เคยเจอมา พี่เขยนายเอกถึงกับงงว่าตอนนั้นตรูเล่นใหญ่ยกทัพเข้าเมืองหลวงมาทำไมนะ... สภาขุนนางก็งงว่าทำไมอินี่มันกลับมาอีกแล้ววะ ไปแล้วไม่ไปลับ

แถมอีกนิด หมั่นไส้นังพระเอกมาก ตอนหลังที่ฮีได้เป็นฮองเฮา (เพราะนายเอกเป็นฮ่องเต้) แต่ทุกคนก็รู้ๆกันว่านางเป็นสามี นังจะชอบจีบปากจีบคอพูดจาแบบสนมนางใน เดาว่า ต้นฉบับต้องมาแบบ เฉินเชี่ย โน่นนี่ แต่พอแปลไทยแล้วก็เป็น หม่อมฉันอย่างโน่นอย่างนี้เพคะ ขำไม่ไหว