ห้อง ป.6/1 ไม่มีคู่ไหนที่โดดเด่นออกมาชัดเจน ยกเว้นผมกับเพลิน แต่ผมก็ชอบแกล้งให้เธอมีอาการงอนหงุดหงิด เสียจนแทบไม่มีความหวานซึ้งใดๆ บังเกิดขึ้นระหว่างเราทั้งสองคน

ห้อง ป.6/3 มีคู่หวานระหว่างบ๊อบกับไบรท์ที่รูปร่างพอๆ กัน (บ๊อบสูง 157 ซม. ส่วนไบรท์สูง 156 ซม. ตอนจบ ป.6) มีเรื่องเล่าลือว่าสองคนนี้เคยวิ่งไล่จับกันในห้องเรียน ไบรท์ที่วิ่งนำหน้าเกิดสะดุดล้มลงไปนอนกองกับพื้น จนบ๊อบพลอยหกล้มลงตามไปด้วย แล้วภาพฮือฮาก็เกิดขึ้น เมื่อบ๊อบดันนอนคร่อมทับร่างไบรท์พอดิบพอดี

ส่วนที่ห้อง ป.6/2 คู่รักคู่เรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุด คือ คู่ของ “บาส” กับ “นัท”

ทั้งสองคนนี้ไม่ใช่เด็กตัวโต บาสที่สูงประมาณ 140 ซม. ถือเป็นนักเรียนชายผู้ตัวเล็กเกือบที่สุดของระดับชั้นด้วยซ้ำ ส่วนนัทก็สูง 140 ปลายๆ เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่กลับเป็นเด็กเรียนเก่งที่สุดของระดับชั้น

สมัย ป.4-5 ผมสอบได้อันดับสองของระดับชั้นเสมอมา โดยมีคะแนนเป็นรองแค่ “มอส” ซึ่งเรียนเก่งที่สุดในชั้นตั้งแต่ตอน ป.2 

แล้วอยู่ดีๆ พอขึ้น ป.6 นัทกับบาสก็ทำคะแนนสอบสูงลิ่วอย่างน่าทึ่ง นัทสอบได้ที่หนึ่งของระดับชั้น ส่วนบาสได้ที่สอง พร้อมทั้งเบียดมอสกับผมตกลงมาเป็นอันดับสามและสี่ตามลำดับ

ผลการเรียนที่รุดหน้ามีพัฒนาการไปพร้อมกับความรักใสๆ ของทั้งคู่

แต่เรื่องก็ไม่ง่ายไม่งามไปเสียทั้งหมด เพราะตอน ป.4-5 นั้น บาสเคยหาญกล้าจีบเด็กผู้หญิงตัวสูงอย่างวรรณมาก่อน จากท่าทีภายนอก วรรณคล้ายจะปฏิเสธผู้ชายร่างเล็กอย่างบาสโดยปราศจากเยื่อใย จนเขาต้องถอดใจและหันไปหานัท

แล้วพอบาสกับนัทหวานชื่นใส่กันตอน ป.6 ก็กลับกลายเป็นวรรณที่ออกอาการเศร้าปนหึงหวง เพื่อนห้อง 2 จำนวนหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า วรรณถึงกับมีน้ำตา เวลาเห็นบาสและนัทพูดคุยจู๋จี๊กันถึงขีดสุด

ผมพยายามเข้าหาวรรณ เพื่อหวังจะปลอบประโลมเธอ แต่เหมือนวรรณไม่ได้คิดลึกซึ้งกับผม ดังเช่นที่เธอเคยทอดทิ้งผมให้เล่นเกมกระดานฟุตบอลคนเดียวท่ามกลางพายุฝนมาแล้ว

วรรณปฏิบัติกับผมเหมือน “เพื่อนเล่น” วัยประถมฯ ต้น เธอหัวเราะชอบใจ เมื่อเห็นผมแอบสลักชื่อตัวละครจากหนังจีนกำลังภายในลงบนต้นไม้ เธอร้องเพลงไทยเดิมตลกๆ “เตร๊ง เตรง เตร่ง ต๋อย ไฟไหม้หอยแมลงภู่” แล้วก็ยิ้มพอใจ เมื่อพบว่าผมพยายามร้องตาม 

ทว่า เธอไม่เคยเปิดโอกาสให้ผมเข้าใกล้มากกว่านั้น 

จนบัดนี้ ผมก็ยังไม่เข้าใจและไม่แน่ใจว่าทำไมตนเองถึง “จีบ” วรรณไม่ติด