MAY.25.2018 

(1วันเหมือน1ปี เป็นวันที่ 25 เนิ่นนานมาก)

ถึงสักที... คุณwalmart 

เดินขาลากมาก ไกลมาก เหนื่อยมาก หอบมาก ดีที่อากาศโอเคเป็นใจ

ถ้าเป็นที่ไทยคือต้องกลับไปอาบน้ำใหม่อะ 

และแล้วก็พบว่าคนที่ไม่ค่อยจะมีให้เห็นพวกเค้าเหล่านั้นคงมาอยู่ที่นี่กันหมดแหละ เพราะเข้าไปใน walmart ก็มีแต่คนมาซื้อของเข้าบ้านกัน แถมละแวกwalmartนี่ก็มีrestaurant ทั้งข้างๆและฝั่งตรงข้าม 

walmart ที่นี่ก็ถือว่าใหญ่นะ มีแมคโดนัลในนั้น ที่นี่ก็มีของขายเหมือนกับsupermarketทั่วไปแบบบ้านเราอย่าง บิ๊กซี โลตัส ในส่วนด้านนอกก็จะมีขายพวกต้นไม้ของทำสวนแยกโซนกันชัดเจนอีกด้วย 

จักรยานคู่ใจที่จะนำพาพวกเราไปทุกที่ทุกแห่งที่จะขี่ไปได้ตลอดเกือบ 4 เดือนกับพวกเรา

ดูเวลาอีกทีก็ ตี3 แล้วจ้าาาา

ถามว่านอนมั้ย ไม่ค่ะ 

พวกเราซื้อinternetไว้ค่อนข้างจำกัด 

เพื่อนผู้ชายที่ดูจะมีความรู้เรื่องการติดตั้งrouterมากที่สุด พวกเราอีก2คนเลยฝากชีวิตไว้กับนาง

หวังว่าเราจะมีinternet ใช้กันคืนนี้  สาธุ !!

เรา2คนเลยไปอาบน้ำเก็บของรอ

.

.

.

.

.

และในที่สุด พวกเราก็ได้ใช้internet ภายในคืนนี้ 

เย้....  เย้!....

ต้องรีบรายงานคุณเปรมผู้เป็นมารดาของดิฉันผู้ซึ่งทำให้เรามีชะตาชีวิตมาอยู่ที่นี่!! 

(ใครจะรู้ว่าลูกตัวเองเกือบจะโดนปล้น)