? ใครกัน ?"เรา อัศวินใหม่ที่มาประจำปราสาท"
"แล้วท่าน..."
เรา..เรา...
(แค่คนอยู่อาศัย)
(ไม่สิ)
"เจ้าหญิง เจ้าหญิงน่ะ"
"ทำไมเจ้าหญิง ถึงดูไม่มีความสุขเลยล่ะ"
อา...
"งั้น..เราจะคอยอยู่ข้างๆนะ"
"เจ้าหญิง ไม่ต้องห่วงนะ"
.
.
.
ขอบคุณ
.
.
.
ลมแผ่วเบา พัดผ่านร่างคนสองคน
หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าหญิงก็เดินกลับไปยังปราสาท
เจ้าหญิง
เจ้าหญิง!
เสียง เจ้าชาย ?
"พักนี้เราเหนื่อยมากเลย ช่วยทำให้เราผ่อนคลายทีสิ"
.....อีกแล้ว.....
"ขอโทษนะ"
"เรา เหนื่อยแล้ว"
"เคยทำอะไรให้เราพอใจได้บ้างเนี่ย!"
สีหน้าเจ้าชายดูโมโหกว่าทุกครั้ง
แต่กระนั้น..
เสียงตะคอกของเจ้าชายก็ส่งไปไม่ถึงเจ้าหญิง
ได้ยินเราไหม!
(.........)
ปัง!
เสียงประตูไม้ที่ใกล้พุพังดังขึ้นมา
อย่างนี้แหละ...ดีแล้ว
.
.
.
น่ารำคาญ
.
.
.
.
[...เช้าวันถัดมา...]
โอ๊ะ
"อรุณสวัสดิ์ เจ้าหญิง"
ณ เวลานั้น...
เจ้าหญิงได้มองเห็นชายสวมชุดเกราะ ที่ส่งรอยยิ้มมาให้
⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫⧫
TO BE CONTINUE :
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in