‘ เธอยิ้มเสมอ ’เด็กหญิงกล่าว

‘ เหมือนที่ผู้คนอยากให้ฉันเป็น ’เด็กชายตอบพร้อมยิ้ม

‘ แล้วที่เธออยากเป็นล่ะ ? ’ เด็กหญิงเอียงคอมองสงสัย

‘  ฉันเพียงแค่อยากนั่งเฉย ๆ เท่านั้น ’

‘ แต่ความคาดหวังของผู้คนมากมายเหลือเกิน’

‘ แค่เป็นเธอไม่ได้หรือ’

‘ ความคาดหวังของผู้อื่นจะสำคัญอะไรนัก’

‘ หากแค่เป็นฉันแล้วล่ะก็-’

‘ กระทั่งซักคนมาเคาะประตูคงไม่มีเลย’ เด็กชายหัวเราะ

‘ ไม่เป็นไรหรอกฉันสามารถเป็นใครก็ได้ ตราบเท่าที่พวกเขาคาดหวัง ’

‘ ถึงแม้สุดท้ายเธอจะเสียตัวตนไปนั้นหรือ’

‘ ถึงแม้ฉันจะเสียตัวตนไป ’

‘ ไม่เป็นไรหรอก ’