เด็กชายเด็กหญิง

ในวันหนึ่ง

 

 

‘ เป็นเช่นนี้อีกแล้ว ’ เด็กชายเอ่ย

 

 

‘ เป็นเช่นนี้เสมอ  ’ เด็กหญิงตอบ

 

 

‘ เรียกใครซักคนกันไหม ’

‘ -ข้างนอกนั่น อาจจะมีซักคน ’ เด็กชายมองออกไปอย่างคาดหวัง

ณที่ไกลสุดสายตาเกินกว่าจะมองเห็น

 

เด็กหญิงยิ้มเส-มองไปทางเดียวกันกับเด็กชาย

‘ ไม่มีใครช่วยเราได้ ’

‘ เธอก็รู้เรื่องนี้ดี ’

‘ ไม่มีใครเข้ามาที่นี่ ’

 

‘ แม้จะมีบางคนเดินมาเคาะที่ประตูของเรา  ’

‘ -แต่พวกเขาจะไม่เข้ามา ’

 

‘ มีเพียงแค่ตะกร้าผลไม้อันยักษ์ยื่นเข้ามาแก่พวกเราที่ไม่ได้หิวโหยเท่านั้น  ’

‘ และพวกเขาจะจากไปอย่างอิ่มเอมที่ได้ช่วยเหลือ ’

 

‘ ในขณะที่พวกเราจะเป็นเช่นนี้อีกครั้งเพราะความหวังจากเสียงเคาะประตูนั่น ’

‘ -แต่ไม่เป็นไรหรอก ’

‘ ฉันยังรักเธอเสมอ ’

 

‘ ไม่เป็นไร ’

 

เด็กหญิงโอบกอดเด็กชายแนบ-อก

' ฉันยังรักเธออยู่ '

 

ตะกร้าผลไม้มากมายเกินกว่าจะทานหมดกองอยู่เบื้องหลัง

 

ไม่ถูกแตะต้อง

 

พวกเขาไม่ได้หิวโหย,