ประมาณสามเดือนก่อน เวลาเล่าให้เพื่อนฝรั่งฟังว่าปีนี้จะนั่งรถไฟทรานส์ไซบีเรียเที่ยว ร้อยทั้งร้อยจะทำตาโตด้วยความอิจฉา โนเวยยยยย์!!! จริงเหรอยู โหย อิจฉาอะ มายดรีมทริปเลยนะ

ตัดมาภาพตอนเล่าให้เหล่าเพื่อนชาวไทยฟัง...
เพื่อนชาวไทย (สงวนนาม) : มันคืออะไรวะแก?
ปอ : อ๋อ มันก็คือทางรถไฟสายที่ยาวที่สุดในโลกของรัสเซียอะ ถ้านั่งรวดเดียวก็ใช้เวลาประมาณ 6-7 วัน แต่เนี่ย เราก็กะจะแวะตามทาง เริ่มจากจีน แวะมองโกเลีย แล้วก็ค่อยเข้ารัสเซียน่ะ
เพื่อนชาวไทย : เอ่อออเหรอ แล้วทำไมไม่นั่งเครื่องบินไปอะ?

ชริ้งงงง~~
ทำไมไม่มีใครอินกับเราอะ ><"

ใครไม่อินไม่เป็นไร วันนี้เราพร้อมแล้วที่จะพาทุกท่านเข้าสู่... (ไม่ใช่ละ!)

สรุปเป็นตัวเลขได้ดังนี้
46 วัน คือระยะเวลาตั้งแต่ออกจากไทย ยันเหยียบไทยอีกครั้งหนึ่ง
2 ไฟลท์ เราเดินทางโดยเครื่องบินแค่ 2 ครั้งจริงๆ คือ ไฟลท์จากไทยไปซีหนิง และจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กกลับไทย นอกนั้น รถไฟล้วนๆ
7 ขบวน คือจำนวนรถไฟที่เราจะนั่งทั้งหมดในทริปนี้
206 ชั่วโมง 50 นาที คือเวลาที่เราจะอยู่บนรถไฟทั้งหมดทุกขบวนรวมกัน
3 ประเทศ ที่เราจะไปกัน ได้แก่ จีน มองโกเลีย และรัสเซีย (ไม่นับทิเบต ซึ่งถือเป็นเขตปกครองตนเองของจีน)
14,363 กิโลเมตรโดยประมาณ คือระยะทางทั้งหมดที่เราเดินทางโดยรถไฟ
3 ภารกิจของการเดินทางครั้งนี้;
ข้อแรก กินเป็ดปักกิ่ง... ไปถึงจีนแล้ว จะพลาดอาหารประจำชาติของเค้าได้ไงล่ะ จะกินให้ละเมอว่า ก้าบๆ ไปเลย
ข้อสอง ชมพิธีเปิด และการแข่งขันกีฬาแห่งชาติมองโกเลีย Naadam Festival ซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลกจากยูเนสโกซะด้วย
ข้อสุดท้าย กระโดดน้ำที่ทะเลสาบไบคาล ทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในโลกกก และลิ้มรสปลาโอมุล ซึ่งเป็นปลาสายพันธุ์ที่พบได้เฉพาะที่นี่เท่านั้น

และสุดท้าย..
2 เท้า ก้าวเดินฉับๆ
2 ไหล่ แบกกระเป๋าหนักๆ

"Trans-Siberian is not just a railway, it’s an experience, a condensed version of life in somewhat extreme but comfortable and even amazing setting. That’s why TransSib is something people want to do at least once in their life: it’s comparable to climbing a mountain or going to a meditation retreat. Except that in the case of Trans-Siberian railway the adventure is aided by infrastructure, it also has several degrees of comfort (a brief hello from capitalism), and is not a solitary but a truly collective experience – a very 21-st century way of engaging into a spiritual quest."
>> http://waytorussia.net/TransSiberian/Intro.html<<
อ่านแล้วมันใช่เลย ไม่มีมากไป ไม่มีน้อยไป ถูกใจทุกอย่าง... เลยยืมเค้ามา คิดเองก็ไม่มีปัญญาน่ะเง้อออ