อสูรคือสัตว์ร้าย สัตว์ที่มักจะมุ่งทำร้ายผู้อื่น หน้าตาอัปลักษณ์น่ากลัว

แต่ในความเป็นจริงแล้วอสูรกลับเป็นสิ่งที่ดูไร้พิษจนเขาเองก็หลงเข้าไปในวังวนที่อสูรนั้นสร้างขึ้นมา

ทำร้ายคนอื่นด้วยความรัก

ตาคมจ้องมองไปบนฟลอร์ที่มีคนคนหนึ่งกำลังขยับร่างกายตามเสียงเพลง ท่าทางและสีหน้าที่อีกคนกำลังทำมันแทบจะทำให้เขาต้องลุกขึ้นไปฉุดอีกคนลงมา

แต่ทำไม่ได้

เขาไม่มีสิทธิ์

เพราะในตอนนี้ไม่ใช่เวลาของเขา

“กีกวังนี่เด็ดจริงหว่ะพี่” คนที่อายุมากที่สุดในโต๊ะพยักหน้ารับคำก่อนจะพูดคุยเรื่องต่างๆต่อไป

“ของดีของเด็ดแบบนี้ไงถึงไม่อยากให้ใคร” น่าเสียดายที่ของเด็ดของพี่จะกลายเป็นของผมไปด้วยแล้ว

“พี่จุนซู” เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชื้นเหงื่อทำให้แนบจนแทบเห็นกล้ามหน้าท้อง ไม่นับกระดุมที่ถูกปลดจนแทบจะถอดออกได้ เจ้าขเสื้อผ้านั่งลงบนตักเจ้าของชื่อก่อนจะทาบปากอิ่มลงบนริมฝีปากอีกคน ท่ามกลางเสียงโห่ร้องด้วยความอิจฉาของคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะด้วย

“เกินครับเกินไปป” จุนซูยักไหล่ให้ ก่อนจะยังพูดคุยต่อไป จนคนที่นั่งบนตักชักจะเบื่ออยากจะกลับบ้านเต็มที่

“พี่จุนซูกีกวังง่วงแล้ว”

“หื้ม? แต่นี่ยังเที่ยงคืนครึ่งอยู่เลยนะ”

“ให้ดูจุนไปส่งกีกวังก่อนได้มั้ย” คนที่โดนพาดพิงหันมามองเมื่อเขาเข้าไปอยู่ในประโยคสนทนา จุนซูเลิกคิ้วด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากก่อนจะหันมาถามเขาว่าสะดวกมั้ย

“แล้วเดี๋ยวส่งข้อความบอกนะครับ” จูบลงบนแก้มแล้วพาตัวเองเดินออกไปกับอีกคน

อีกีกวังเหมือนกระต่ายน้อยสำหรับจุนซู

แต่เป็นอสูรร้ายสำหรับยุนดูจุน

“เดี๋ยวพี่จุนซูก็รู้หรอก” เมื่อถึงคอนโดของอีกคน เจ้าตัวก็ส่งข้อความไปหาแฟนตัวเองแต่ยังคงไม่ยอมลงไปไหน คนตัวเล็กกว่าปลดสายคาดออก ขาเล็กเอื้อมข้ามมานั่งคร่อมบนตักของคนขับ

“แล้วเคยรู้หรอ” น้ำเสียงที่ดูมั่นใจจนดูน่าหมั่นไส้ อยากที่จะปราบให้อีกคนไม่ซนซักที

“จูบหน่อยสิยุนดูจุน” มือเล็กรั้งหน้าคมมาใกล้ก่อนจะจูบลงที่สันกราม คาง ไปจนถึงปากบาง

“อีกีกวัง”

“หื้ม?”

“ไปที่ห้อง”

“หืม? รักนิรันดร์” คนตัวเล็กอ่านชื่อหนังสือในมือของคนที่อยู่บนเตียงด้วยกัน ดูจุนละสายตาจากตัวหนังสือมามองคนที่ท้าวคางมองเขา

“ทำไม”

“เชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”

“เรื่องอะไร”

“ก็เรื่องที่รักกันไปจนวันตายไง” กีกวังช้อนตารอคำตอบจากอีกคน เป็นอีกวันที่ยุนดูจุนมาด้วยกันกับกีกวัง มาอยู่เป็นเพื่อนจากการที่แฟนของเจ้าตัวไม่ว่าง

“ก็ไม่”

เขาไม่เชื่อตั้งแต่ที่เขารักคนตรงหน้าไปแล้ว

เพราะคนตรงหน้าไม่ได้ศรัทธาในรัก

แล้วเขาจะเชื่อมั่นไปทำไม

“จริงหรอ”

“แล้วกีกวังละ”