วันนั้นเป็นวันศุกร์ตอนเย็นหลังเลิกเรียน ผมกับเพื่อนคนอื่นๆ นั่งจับกลุ่มกันอยู่บริเวณประตูโรงเรียน คอยแซวสาวที่เดินออกจากโรงเรียนไปด้วยมุกเสี่ยวที่ไม่เคยทำให้จีบติดพร้อมกับเครื่องดื่มในมือช่วยคลายร้อน
ตอนนั้นเองที่ดาวโรงเรียนรุ่นผมเดินมาพร้อมกับน้องผู้หญิงม.4 อีกคนนึง เจ้าเพื่อนตัวดีก็เตรียมเล่นมุกเสี่ยวทันที
"เฮ้ยมึงๆ ป้าเขาลืมใส่น้ำตาลในชาดำของกูว่ะ"
"อ้าว แล้วกินไปได้ไงวะ ไม่ฝืดคอแย่เหรอ"
"กูก็มองคุณอริศราไปด้วยกินไปด้วยไง อะมึงลองกินแล้วมองดูใบหน้าหวานหยดย้อยนั่นสิ"
"เฮ้ย ไอเหี้ย หวานกลมกล่อมว่ะ!"
ผมส่ายหัว หัวเราะให้กับความพยายามส่วนอริศราก็เพียงหัวเราะกิ๊กแล้วเดินต่อไป
"สัส ไม่เวิร์คว่ะ พวกมึงสมองตื้อแล้วหรือไงวะ โคตรจะแถ"
เพื่อนอีกคนหนึ่งพูดขึ้น ผมพยักหน้าเห็นด้วยพร้อมกับเสียงหัวเราะของทุกคน พอดีกับที่ผมสังเกตเห็นเธอผู้เดินตามดาวโรงเรียนสุดสวยออกมากำลังยืนจ้องผมพร้อมกับหรี่ตาเหมือนต้องการจะเพ่งดูบางอย่าง
"ดูอะไรครับคุณน้อง กางเกงพี่สีสวยใช่มั้ยล่ะ ฮ่าๆๆๆ"
ผมเอ่ยพร้อมกับชี้กางเกงสีน้ำเงินที่ผ่านเวลามาเกือบ 2 ปี อย่างทุลักทุเล เธอไม่สนใจเสียงหัวเราะแต่กลับเดินเข้ามาใกล้อยู่ในระยะที่ผมอ่านชื่อบนเสื้อเธอได้ถนัดถนี่
"เหี้ยยังสีสวยกว่าเลย"
ทุกคนในกลุ่มหัวเราะหนักเข้าไปอีกจากเดิมที่ยังไม่ทันหยุดหัวเราะดี
"อ๊ะ แน่นอน เหี้ยมันมีลายด้วยก็ต้องสวยกว่ากางเกงพี่อยู่แล้ว ฮ่าๆๆ"
เธอส่ายหน้าแล้วชี้มาที่บริเวณอกผม
"หมายถึงชื่อต่างหาก"
ตาเราสบกัน
โดยไม่มีคำพูด
ผมคิดว่าเราคล้ายกัน
เธอหลบตาและเดินจากไปทันที
To Be Continue...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in