"ไม่รู้สิ แต่คิดว่าคงเป็นคนที่วางแผนไว้เป็นอย่างดี แถมวางแผนมานานแล้วด้วย รถ BMW รุ่น ××× นี้เป็นรุ่นใหม่ เพิ่งออกขายได้ไม่นาน คงมีไม่กี่คันในญี่ปุ่น ข้างในรถยังมีกลิ่นใหม่อยู่เลย คงเพิ่งใช้งานแน่ๆ" อากาอิพูดถึงข้อสังเกตของตัวเองกับฟุรุยะ ฟุรุยะพยักหน้าเชิงเห็นด้วย พวกเขาเก็บข้าวของแล้วออกจากฟ้องไป

เมื่อมาถึงห้องประชุมกรมตำรวจ มีเจ้าหน้าที่มากมายหลายระดับยศชั้นเข้าร่วมประชุมด้วย วันนี้ผู้กำกับคุโรดะได้สรุปผลการสืบค้นหารายชื่อผู้ที่เพิ่งซื้อรถคันนี้ มีรายชื่อประมาณ 100 คน พวกเขาจะดำเนินการเรียกบุคคลเหล่านั้นมาให้ปากคำต่อไป

หลังจบการประชุมอากาอิและฟุรุยะเข้าไปสอบถามเพิ่มเติมกับคุโรดะ เขาสงสัยว่า ในช่วงที่ผ่านมามีการแจ้งความเรื่องรถหายหรือไม่?

"ไม่มีเลย น่าแปลกมากที่ไม่มีใครแจ้งความเลยเรื่องรถหาย" 

"เหรอครับ? งั้นคงต้องรอสอบปากคำแล้วก็คัดจากรายชื่อเจ้าของรถซะแล้ว" ฟุรุยะตอบ

พวกเขาแยกย้ายกันไปทำงานของตนเอง ระหว่างที่กำลังเดินทางเพื่อไปสอบถามหนึ่งในรายชื่อเจ้าของรถนั้นก็มีสายเข้ามา

"ครับ?" ฟุรุยะรับ ปลายเสียงพูดกลับมา

"จริงเหรอครับ? งั้นผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยครับ" ฟุรุยะรับคำ อากาอิเลิกคิ้วหันมามองหน้าคนรักระหว่างที่เขากำลังเลี้ยวรถกลับอย่างรวดเร็ว

"มีอะไรเหรอ?" เขาถาม

"มีคนมาแจ้งความน่ะสิ ว่ารถที่ชนคนตายที่ชิบูย่านั่นเป็นรถของตัวเอง"

"หืม"

"เห็นว่าเป็นหญิงวัยกลางคนมาแจ้งน่ะ เรารีบไปดูกันเถอะ" อากาอิพยักหน้า รถมาสด้า RX-7 ของฟุรุยะพุ่งทะยานไป มุ่งหน้าสู่กรมตำรวจ

-----------------------------------------------------------------

"รถคันนั้นเป็นของฉันค่ะ คุณตำรวจ" หญิงวัยกลางคนค่อนไปทางชราคนหนึ่งให้การยืนยัน "แต่ฉันไม่รู้ว่ารถของฉันไปทำแบบนั้นได้ยังไง? ฉันไม่ค่อยใช้มันขับด้วยซ้ำค่ะ" เธอบอกอย่างหนักแน่น

"แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่ารถคุณหายไปครับ?" ฟุรุยะถาม อากาอินั่งอยู่ข้างๆ เขา

"เมื่อคืน ฉันเข้านอนช่วงเย็น ปกติฉันก็ไม่ได้นอนช่วงนั้นหรอกนะคะ แต่เมื่อวานมันง่วงมากๆ เลย ฉันก็เลยเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนนั้น ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าแล้ว"

"ฉันตื่นเพราะน้องสาวของฉันโทรมา เธอบอกกับฉันว่า...เธอพยายามติดต่อฉันตั้งแต่เมื่อคืนแต่ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย" 

"เธอโทรมาว่าอะไรครับ?"

"เธอบอกว่า ในข่าวนั่นใช่รถที่พี่เพิ่งซื้อมารึเปล่า? ฉันยังงงๆ อยู่เลยค่ะว่าข่าวไหน เมื่อคืนฉันไม่ได้รับรู้อะไรก่อนนอนเลยทั้งสิ้น พอน้องสาวถามฉันแบบนี้ ฉันเลยเปิดทีวีแล้วก็อ่านหนังสือตอนเช้าถึงจะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นเมื่อวานนี้"

"ฉันเดินออกไปดูที่จอดรถ รถของฉันมันหายไปจริงๆ ค่ะ ฉันถึงเพิ่งรู้ตัวว่ารถฉันถูกขโมย แล้วก็มาแจ้งความนี่ละค่ะ"

"คุณอยู่คนเดียวเหรอครับ?"

"ใช่ค่ะ สามีฉันตายไปเมื่อหลายปีก่อน เขาทิ้งมรดกไว้ให้ฉัน ฉันเลยพออยู่ได้น่ะค่ะ ที่จริง...ฉันมีคนดูแลบ้านด้วย เป็นพ่อบ้านกับแม่บ้านน่ะค่ะ"

ฟุรุยะพนักหน้าหงึกหงัก อากาอิเริ่มต้นจุดบุหรี่สูบ ทั้งสองคนใช้ความคิดอย่างหนัก

"ถ้าอย่างนั้น... พวกผมขอไปดูที่บ้านของคุณหน่อย จะได้มั้ยครับ?"

"ได้ค่ะ ฉันอยากพิสูจน์ตัวเองว่าฉันไม่ใช่ไอ้โรคจิตที่ขับรถบดขยี้คนคนนั้นมากเลยค่ะ"

"ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือนะครับ ว่าแต่คุณมายังไงครับ?"

"ฉันขับรถอีกคันมาค่ะ คุณจะไปกับฉันก็ได้นะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมขับรถตามไป รบกวนด้วยนะครับ"

แล้วทั้งสาม พร้อมทั้งตำรวจอีก 2-3 นาย รวมผู้กำกับคุโรดะด้วยก็เดินทางไปยังคฤหาสน์ของหญิงหม่ายคนนั้น