(taegi)

พนักงานกะดึกของ 24/7 มาร์ตเล็กๆ

กับ ผู้ชายที่มาซื้อบุหรี่สลับกับหมากฝรั่งตอนตีสองของทุกวันพฤหัสและเสาร์

อย่างน้อยก็ทำให้การทำงานกะดึกของเขาไม่น่าเบื่ออย่างที่ควรจะเป็น



-01
open

‘บุหรี่ซองนึง’

‘อายุเท่าไหร่แล้วครับ’

‘ยี่บเอ็ด’

กวนประสาทจังนะเราน่ะ, ผมเดาว่าเขาคงคิดอย่างนี้อยู่ในใจแน่ๆ แต่ ใครสนกันล่ะ

‘จะดูบัตรประชาชนมั้ยครับ’ สุภาพหน่อยละกัน ท่าทางไม่น่าจะเด็กกว่าเขาหรอก เผลอๆแก่กว่าสองสามปีด้วยซ้ำ

ไม่มีคำตอบแบบคำพูด แต่มือซ้ายยื่นออกมาข้างหน้าพร้อมตาตี่ๆทั้งสองข้างที่มองหน้าผมนิ่ง

โทษที, คงต้องพูดว่านิ่งแบบง่วงๆมากกว่า

ตั้งตีสองกว่าแล้วนี่

ไม่เผลอคิดอะไรน่าขำให้เสียเวลาไปมากกว่าเดิม ล้วงเอาบัตรออกมาจากกระเป๋าเงินด้วยความยากลำบากเพียงเล็กน้อย

อีกฝ่ายรับบัตรไปดูอยู่ซักสามวิก็ส่งคืนมา พร้อมถามถึงยี่ห้อบุหรี่ที่ถูกใจ

-


ใช้เวลาไม่มากไปกว่าสามเฮือกถอนหายใจ วิวรอบตัวก็เปลี่ยนจากหน้าเคาน์เตอร์ในมินิมาร์ตกับพนักงานกะดึก มาเป็นถนนเล็กๆระหว่างทางกลับที่พักของเขา

บัตรประชาชนในกระเป๋าเงินเขายังอยู่ดีในกระเป๋าหลังยีนส์ดำขาเดฟตัวนี้, คือจริงๆก็ไม่ชอบใส่หรอกแต่ว่าซักผ้าไม่ทัน ยังดีนะที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปกินปิ้งย่างกับเพื่อนเท่าไหร่ ไม่อย่างนั้นตอนหยิบบัตรประชาชนออกมาคงจะช้ากว่านี้

เดินโยนซองบุหรี่ที่ยังไม่ได้แกะสลับไปมาระหว่างมือทั้งสองข้างพลางคิดว่า

...ถ้าตอนนั้นเขาบอกว่าขอบุหรี่ตราแมวจะโดนฆ่าหมกมินิมาร์ตมั้ยนะ

-02

เป็นเด็กที่แปลก

'อันที่จริงเพื่อนฝากซื้อน่ะ' 

จู่ๆก็พูดขึ้นมาดื้อๆ 

แต่ตัวเขานี่สิดันพยักหน้าเบาๆตอบรับไปซะอย่างนั้น

แล้วก็เหมือนเดิม, เด็กคนนั้นเดินออกไปในเวลาไม่เกินหนึ่งเฮือกถอนหายใจ