โต๊ะทำงานใหม่ของเดือนหนาว

ร้านโตเกียวคุณลุง

     เมื่อกินอาหารกลางวันเรียบร้อยทุกคนก็รีบทำงานต่อจนถึงเวลาเลิกงาน
     "ไป ปิดคอมกลับบ้าน ฝนจะตกแล้ว" พี่แป้งสั่ง จากนั้นทุกคนจึงรีบเก็บของ เตรียมกลับบ้านทันที

     ระหว่างทางกลับบ้าน พี่เมเม่ก็ถามว่า "อีดิทนิยายพีเรียดเป็นไงบ้าง"
     "บรรยากาศมันก็ดูพีเรียดดีนะ แต่ประโยคพูดบางประโยคมันก็ดูไม่ต่างจากนิยายสมัยใหม่เท่าไหร่"
     "อันนี้มันขึ้นอยู่กับคนแปลด้วยแหละ แต่บางทีถ้าคนแปลแปลมาไม่ดี เราก็ต้องทำให้มันพีเรียดเอง เดี๋ยวพรุ่งนี้เราลองส่งไฟล์ที่เราอีดิทให้ดู"
     "ได้ค่ะ"

     มีอีกหลายอย่างที่เดือนหนาวต้องเรียนรู้ บางครั้งเธอก็แอบตั้งคำถามในใจว่าเวลาแค่สองเดือนมันจะพอจริงๆ เหรอ
     แต่พอมาคิดดูอีกที เวลาแค่นี้ก็ทำให้เธอได้เรียนรู้อะไรเยอะเหมือนกัน

     เหลือเวลาอีกหนึ่งเดือน
     จะว่านานก็นาน
     จะว่าสั้นก็สั้น
     แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องพยายามให้ถึงที่สุด

เรื่องโดย เดือนหนาว
ภาพโดย DO ME O