ถึงเวลานี้ทุกคนก็เดินมุ่งเข้าสู่อาคารผู้โดยสารเพื่อแยกย้ายไปตามแผนกของแต่ละคนเราโทรหาพี่ปอ(นามสมมติ)พี่ที่ตึกข้างนอกเค้าให้เบอร์เอาไว้ พี่ปอ(นามสมมติ)บอกว่าพี่วัฒน์(นามสมมติ)จะออกมารับเราที่ประตู2เราก็ไปยืนรอด้วยใจตื่นเต้น

บ่ายสองกว่าๆชั้นสอง อาคารผู้โดยสารนักท่องเที่ยวจากหลากหลายประเทศหลั่งไหลเข้ามามากมายเรายื่นรอพี่เค้าอยู่พักนึงก็มีเบอร์แปลกโทรมา พี่วัฒน์น่ะเองเค้าโทรมาถามว่าเราอยู่ไหนเค้าถึงตรงนี้แล้วนะเดี๋ยวเดินมาเจอกันด้านนอกนะข้างในคนเยอะมาก

เราเดินออกมาเรื่อยๆจากประตู 2 ไปจนถึงประตู8 ก็เจอพี่วัฒน์คนที่โทรมาเมื่อกี๊ พี่วัฒน์เป็นผู้ชายตัวเล็กๆ ผิวขาว(มองผิวเผินอายุไม่น่าเกิน38 แต่จริงๆพี่เค้า50 แล้วนะ)“เดี๋ยวจะพาเข้าไปในออฟฟิศนะเดินไกลนิดนึง” “ค่ะ”“เราชื่ออะไรล่ะ” “อายค่ะ”"พี่ชื่อพี่วัฒน์นะเราไปกันเลยดีกว่า"

เราเดินตามพี่เค้าไปผ่านอาคารผู้โดยสาร ไปทางขวาเลยสวนนกไปอีก จนไปถึงทางเข้าตรงใต้ concourse D-E-F ก็จะต้องเอากระเป๋า วางบนตะกร้าแสกนบัตร ให้เจ้าหน้าที่ตรวจอาวุธตามขั้นตอนรักษาความปลอดภัยของสนามบินแล้วเราก็เข้าสู่ใต้อาคารผู้โดยสารซะที

พี่เค้าพาเราเดินไปตามทางเดินที่ไม่มืดแล้วก็ไม่สว่างเป็นทางเดินกว้างประมาณสี่คนยืนเรียงหน้ากระดานได้ตรงนั้นมีทั้งศูนย์อาหารมีห้องเก็บของ ห้องตม.และห้องน้ำที่กว้างและแอร์เย็นมากกกกกกกกกกกเราเดินเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวามาจนถึงสุดทางเดินพี่เค้าแสกนบัตรกับเครื่องแสกนข้างประตูแล้วเปิดประตูออก พร้อมกับบอกว่าที่นี่ประตูที่มีป้ายด้านข้างแบบนี้ต้องแสกนบัตรทุกประตูนะดูเบอร์ที่บัตรเราว่าแสกนได้ไม๊ถ้าไม่ได้ก็อย่าเข้าไปเชียวล่ะ

ตอนออกมาจากใต้อาคารก็เข้าสู่ลานจอดที่มีทั้งเสียงรถลากไปลากมารถโดยสารภายใน และรถอื่นๆอีกมากมายเรางี้ตาโตเป็นไข่ห่านใจเต้นรัวๆเมื่อได้เห็นทุกอย่างครั้งแรกและใกล้ขนาดนี้เหมือนความฝันที่เราพยามมันมาอยู่ตรงหน้าแล้วนะพยายามมองซ้ายมองขวาเก็บรายละเอียดทุกอย่างเดินเรื่อยๆเรียบทางใต้อาคารจากE2 – E8 ใช้เวลาประมาณ7-8 นาที

งวงช้างแต่ละอันกำลังมีเจ้านกเหล็กยักษ์เทียบท่าอยู่บางอันผู้โดยสารกำลังเดินขึ้นเครื่องบางอันก็เดินลงจากเครื่องรถต่างๆกำลังเข้าออกด้านข้างเจ้านกยักษ์เป็นว่าเล่นแต่ละแผนกก็ทำงานของตัวเองไปไม่ว่าจะเป็นพนักงานโหลดกระเป๋าขึ้น-ลงจากเครื่องพนักงานขนถ่ายอาหารขึ้นเครื่องพนักงานทำความสะอาดพนักงานดูแลความปลอดภัยภาคพื้นเจ้าหน้าที่รับ-ส่งอากาศยานรถดันเครื่องบิน รถน้ำ รถส้วมรถเติมน้ำมัน ฯลฯแต่ละคนทำงานตามขั้นตอนเพื่อความปลอดภัยของทุกคนทำงานกันกลางแดดบ้าง กลางฝนบ้างแต่ทุกคนก็สู้สุดใจ

พอถึงออฟฟิศก็เป็นประตูใหญ่เปิดเข้าไปก็จะเป็นทางเดินซ้ายขวาก็มีห้องหลายๆแผนกทั้งห้องอบรม ห้องERห้องพยาบาลห้อง Safety ห้องOperate และสุดท้ายก็ห้องCSC ในห้องนั้นก็จะมีพี่พนักงานทั้งหมด10 คนเป็นคนของ CSC 8 และเป็นคนของER 2 (บางทีก็1คนสลับเวรกันทำ)

พี่วัฒน์แนะนำเรากับพี่ปอเมเนเจอร์ของแผนกนี้พี่ปอก็แนะนำว่าแผนกนี้ทำอะไรบ้างเป็นงานศูนย์กลาง คอย supportงานฝ่ายปฏิบัติการของลานจอดแห่งนี้เค้าบอกว่าเวลางาน 8.30-17.30นะแต่เราก็คิดว่ามาไม่ทันแน่ๆเลยแอบถามพี่วัฒน์ว่าเลื่อนเวลาไปนิดนึงได้ไหมคะหนูบ้านไกลกลัวมาไม่ทันแหะๆ พี่เค้าเลยคุยกับพี่ปอให้เลื่อนเวลางานไปเป็น 09.00-18.00แทนเป็นเวลาเดียวกับพี่ปอเมเนเจอร์เลย

- -

Writer Message : 
ตอนนี้มีมาอีดิทเพิ่มนิดหน่อย ตรงรายละเอียดด้านล่าง เรื่องราวมันผ่านไปปีหน่อยๆแล้ว
คนเขียนก็มีหลงมีลืมบ้าง อย่าว่ากันนะ 555555555 จนถึงวันนี้ ความทรงจำในวันนั้นเป็นหนึ่งใน
My Best Memory ของคนเขียนเลยล่ะ หัวใจเต้นแรงเหมือนคนตกหลุมรัก..เคยเป็นกันไม๊คะ ผู้อ่าน :)