เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
litanies of you.sweetsingularity
day 9: birthday

  • คนเราจะฟื้นจากความแฮงค์ปางตายเมื่อไหร่


    ผมอดถามตัวเองไม่ได้ขณะมองร่างไร้สติของเด็กหนุ่ม 


    (ตื่นมาจะจำอะไรเมื่อคืนได้บ้างก็ไม่รู้)


    "พี่นายยยย" เสียงเจ้าแบร์ดังก้องในผับ เกมฟุตบอลไอร์แลนด์--เวลส์กำลังเตะกันออกรสอยู่บนทีวี เราออกมาฉลองวัน(ใกล้)วันเกิดของแบร์กันแท้ๆ


    "พี่นายมาดื่มกับผมหน่อยสิ--" 


    อีกแล้วกับลูกอ้อน หมาป่าน้อยของผม


    ไม่ทันขาดคำ เด็กปีสองก็เข้ามาคลอเคลียที่บาร์ แขนโอบไหล่ผมจากข้างหลัง 


    "--นะฮะ... น้าฮะ--"


    ผมเอื้อมแขนไปจับมือเขาไว้


    "เดี๋ยวพี่ต้องพาเรากลับบ้านไง" ผมอธิบาย บีบมืออุ่นเบาๆ "ตกลงกันแล้วนี่"


    แบร์ทำหน้างอ (ซึ่งยังคงน่ารักแบบเด็กดื้อผู้น่ารัก) แล้วก้มลงจูบต้นคอผม ปากเจ้ากรรมละเลียดผิวผมช้าๆ 


    ให้ตายเหอะ ผมต้องแพ้อะไรอย่างนี้มั้ย


    “นิดเดียวเอง” ตัวแสบทำนิ้วเปรียบปริมาณเบียร์ “นิดนึง--“


    ลมหายใจปนกลิ่นเบียร์สดละเลียปลายหูผม เสียงกระซิบใกล้อกพอที่จะทำให้ใจสั่น


    “แมคลีน--“  


    แบร์เกือบจะร้องเพลงตอนผมพยุงร่างออกจากผับ


    ร่างขาวแน่นไปด้วยมัดกล้าม กลับอ่อนแรง เซซบไหล่ผมเต็มๆ


    “แมคคค—ลีน....”


    ผมอมยิ้ม กดนิ้วชี้ที่ปากแดงสดนั้น 


    “รู้แล้ว--”


    ก็เราเชียร์เสียงดังกว่าใครๆ


    (แถมคว้าตัวผมมาจูบที่กลางผับ



    ....การหายตัวเข้าไปในโลกคู่ขนานมีอยู่จริง)



    “--ไว้ครั้งหน้าเถอะ”


    ไม่รู้จะรู้สึกยังไงที่เห็นเขาร่าเริงนัก เมาในผมและความสุขของตัวเอง ... ขณะที่ผมควรจะเศร้าเพราะความพ่ายแพ้ของทีมชาติบ้านเกิด


    “คราวนี้ยอมให้... รู้มั้ย” ผมกระซิบข้างหูเขา 


    เด็กแบร์นิ่งสนิท นอนหลับตาพริ้มในอ้อมแขนผม เสียงหายใจเข้าออกชะลอเป็นปกติ



    “….พี่ยอมให้เราเสมอแหละ”



    ความจริงที่ผมกล้าพูด เมื่ออีกฝ่ายไม่ได้ยินผมแล้ว


    ความจริงที่ผมพูดแล้วกลัว ตกใจในเสียงตัวเอง



    ไม่ได้นะนาย


    จะรีบถลำตัวรู้สึกไปทำไม


    ความแน่นอน ความคาดหวัง


    …รู้สึกแล้วจะเจ็บตัว กลับมาไม่เป็นท่า


    จะเจ็บใจ .... ทั้งๆที่เลือกไม่รู้สึกได้



    “พี่นาย--“


    เสียงสลึมสลือเรียกชื่อผม 



    เรามาถึงประตูห้องผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้



    “—ร....รักนะฮะ..”



    จะรีบรู้สึกไปทำไมกัน.



    //


    แมทช์เมื่อคืนดูย้อนหลังละมันส์มากเลย

    เสียดายที่ไม่ทันได้ดู



    จอห์น แมคคลีนคือคนยิงประตูให้ไอร์แลนด์ชนะ 1 -- 0 ค่ะ ^^



    มาคุย / ทักทายกันได้ที่ทวิต


    @_XDolan


    นะคะ <3


    x


    ข้าวเอง.

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in