เราเป็นคนเด๋อที่เพิ่งเคยขึ้นเครื่องบินตอนอายุ 20 ไปกระบี่ เคยแอบถามเพื่อน แม่งใช้พาสปอร์ตปะวะมึง เพื่อนนี่อึ้งไปเลย ฉันผิดอะไรร!!?!!

ย้อนกลับไปวันที่ 20 กรกฎาคม 2558 สาวสวยวัยใส /อ้วกกกกกก อายุ 22 ก็ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอน รอนแรมมาเกาหลีอย่างโดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล๊ เห๋ย นี่เป็นครั้งกับการออกนอกประเทศของเราเลย เรากำลังเดินทางไปเกาหลีด้วยตัวคนเดียว กับกระเป๋า 3 ใบ น้ำหนักรวมๆแล้วก็ 47 กิโลได้ อัดเต็มอัตรามาก 55555 ช่างอาญหาญเหลือเกินมึงนี่!! 

แต่.. สวรรค์ไม่ทอดทิ้งคนดี(?) เราเจอกับน้องคนนึงตอนต่อแถวเช็คอิน น้องเขาจะไปเกาหลีเหมือนกัน เดินทางคนเดียว น้องเขาจะไปหาแฟน /อูยยยยย ก็คุยกันตอนต่อแถว พ่อแม่น้องเขาเลยบอก ฝากน้องเขาด้วยนะ (ผิดคนแล้วค่ะคุณลุงคุณป้า น้องคะ พี่ฝากชีวิตพี่ด้วยนะ) ด้วยความเป็นคนดี เลยตบปากรับคำอย่างดิบดี เชื่อมือโผมมมมมมมมมมม!!

เราเดินทางจากอินชอนมาเมืองเล็กๆทางตอนใต้ของเกาหลีใต้ เป็นเมืองติดทะเล(โคลน) 

เคยไปวัดอโศการามที่สมุทรปราการไหมคะ ไม่ก็ตากอากาศบางปู นั่นแหละค่ะ อารมณ์นั้นค่ะ ไม่ใช่ทะเลสวยใส ภูเก็ต กระบี่ ทางตอนใต้บ้านเรา 5555555 ใช้เวลาเดินทาง 4 ชม. เพื่อมาที่นี่ ตูดบานตูดแฉะ และกันไปข้าง พะลุงพะลังไปด้วยสัมภาระมากมาย แล้วเราก็มาเจอกับรุ่นพี่คนไทยที่นี่ค่ะ แต๊งส์ก็อด รอดชีวิตแล้ว 

พี่ๆเขาก็พาเราไปทานข้าว มื้อแรกในเกาหลีของเราคือี่โครงหมูผัดซอสค่ะ ฟรี! และจำไว้ว่า อะไรที่ได้มาฟรีๆ ย่อมไม่ดีแน่ หึหึหึหึหึ 

เรามาถึงห้องที่พี่เขาเช่าไว้ให้เราตอนประมาณ 3 ทุ่มได้ เหมือนได้ยินเสียงเกาหลีกรีดร้องว่า 'เวลคั่ม นังเด๋อ' แล้วก็มีเสียงหัวเราะ หึหึหึหึ ผสานออกมาจากรอบด้าน ม่ายยยยยย พากูกลับบ้านที กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยเข้าที่เข้าทางปาไปเกือบตีสอง สวัสดีเกาหลี เรามาถึงแล้วนะ โปรดปราณีเราด้วย.. .

พอทุกอย่างเรียบร้อย เราก็วิดีโอคอลหาแม่เลย สตาร์ทด้วยยิ้ม ถึงแล้วจ้าเจ๊เหนย แล้วก็เริ่มนิ่ง จากนั้นมึงเอ้ย น้ำตาพรูพรวดมาจากไหนไม่รู้ วิกฤตการณ์น้ำตาไหลหลากก็มา T_______________T ร้องไห้เฉยเลย ฮือออ เศร้าอะ อยากกลับบ้านแล้ว ยังอยู่ไม่ครบ 24 ชม.เลย แต่ฟามเฟ้งฟว้างมีพลังทำลายล้างสูงมากในตอนนั้น ร้องจนสะอื้น ร้องจนแม่สงสาร ร้องจากนาที เป้นสิบนาที จากสิบนาทีเป็นชั่วโมง ร้องจนแม่บอก มึงจะเลิกร้องได้ยัง เราเลยค่อยๆหยุด 555555 แล้วแม่ก็บอก ไปนอนนะลูกนะ ดึกแล้ว แม่ง่วง อ้าว แม่..

วันแรกของเราในเกาหลีจบลงด้วยน้ำตา และน้ำเย็น.. ใช่แล้วทุกคน น้ำเย็น 

ขอเล่านิดนึง สัญญา นิดเดียว คือ ในเกาหลีเนี่ย (น่าจะทุกที่ในเกาหลีแหละ) เขาจะต้องมีเครื่องทำน้ำอุ่นกันหมดอยู่แล้วแหละ เพราะบ้านเขาเป็นเมืองหนาวเนอะ หน้าหนาวทีนี่ไม่มีน้ำอุ่น ก็ไม่ต้องอาบน้ำกันแล้ว และไอ่การทำน้ำอุ่นเนี่ย ไม่ได้ใช้ไฟแบบเครื่องทำน้ำอุ่นแบบที่ไทยบ้านเรา ของเขาจะเป็นแบบใช้พลังงานในการทำน้ำอุ่น โดยไฮโซหน่อยก็ใช้แก๊ส แต่อย่างเราเช่าห้องด๊อกด๋อย ก็ใช้น้ำมันในการทำน้ำอุ่น คือต้องเติมน้ำมันน่ะแหละ ถึงจะใช้น้ำอุ่นได้ 

แล้วแจ็คพอตก็โป๊ะ ห้องมึงน้ำมันหมดนะ ไม่มีน้ำมันทำน้ำอุ่น คอนเกรททูเลชั่นส์! จงหลับไหลไปทั้งน้ำตา เช้าต่อมาก็นู่น ไปขอความช่วยเหลือให้พี่เขาโทรให้คนมาเติมน้ำมันให้นั่นแหละ

แค่วันแรกมันก็ไม่ง่ายแล้ว ;) เกาหลียังมีอะไรให้มากกว่านี้อีก เราเชื่อแบบนั้น แล้วมันก็เป็นจริง 555555