เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
BLACKPINK FICTIONREDTAIL
Lover (Jenlisa)
  • Story: Lover
    Pair: Jenlisa
    Author: supetstarrrr
    Thai Trans: 01010110
    Source: https://www.asianfanfics.com/story/view/1323139/1/lover



    Lover





    ลิซ่าขี่ม้าของเธอและวิ่งตรงไปที่บ้านของคนรัก คิมเจนนี่



    สายลมพัดแรงและเริ่มตกเย็น สำหรับวันนั้นกำลังจะสิ้นสุดลงและกลางคืนก็เริ่มขึ้นแล้ว เธอเห็นเจนนี่อยู่ข้างหน้าต่าง รอยยิ้มกว้างแผ่ไปทั่วริมฝีปากเมื่อเห็นคนรักของเธอ สายตาของเจนนี่ทำให้ลิซ่ารู้สึกหวั่นไหวและรู้สึกแข็งแกร่งในการแข่งขันเช่นกัน! เธอหยุดตรงหน้าต่างของคนรักมองที่เจนนี่ด้วยดวงตาแวววาว "ยอดรักของฉัน.. ทุกครั้งที่ได้พบคุณ หัวใจของฉันจะเต้นแรงจนอกสะท้านสะเทือนเลย"


    ลิซ่าจับมือของเจนนี่และวางมันไว้บนหน้าอกของเธอ ทำให้คนรักของเธอรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว "คุณรู้สึกหรือไม่ คุณรู้สึกถึงความรักของฉันไหมเจนนี่?"

    "ใช่ ลิซ่า ฉันรู้สึกได้ ฉันดีใจที่ได้ยินนะ มันรัวกระหน่ำแบบนี้เพราะฉัน" เจนนี่ตอบนุ่มนวล หัวเราะเบาๆผ่านริมฝีปาก ทำให้หัวใจของลิซ่าพลิ้วไหวมากขึ้น ช่างน่าเศร้าที่ลิซ่าต้องไปแล้วเพราะเธอมีงานเข้าร่วมแข่งขันการต่อสู้

    "ยอดรักของฉัน ตอนนี้ฉันต้องไปแล้วล่ะ ฉันจะไปแข่งขันและหวังว่าจะได้รางวัลทองคำกลับมาสำหรับฉัน สำหรับเราเพียงพอที่ฉันจะประคับประคองดูแลคุณได้" ลิซ่าเอนกายเล็กน้อยแล้วเด้งร่างขึ้นไปบนม้าครู่หนึ่ง "ถ้าคุณจะมอบจูบให้ฉัน นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับฉันที่จะก้าวผ่านการต่อสู้ไปได้" แต่แทนที่จะปล่อยให้ลิซ่าโน้มตัวเข้ามาใกล้มากขึ้น เจนนี่ดึงผมที่มัดไว้ให้หล่นลงมาสยายบนหน้าอกของลิซ่า ลอนคลื่นสัมผัสร่างกายและจิตใจของคนรัก ลิซ่าจูบผมของคนรักแทน "รออยู่ที่นี่นะ ยอดรักของฉัน ฉันสัญญาว่าจะกลับมาอย่างปลอดภัย ด้วยความปรารถนาที่อยากบอกว่าฉันรักคุณมากเหลือเกิน"



     และด้วยอย่างนั้นลิซ่าก็ขี่ม้าออกไป ขณะในอีกทางหนึ่ง เจนนี่ได้แต่มองดูเท่านั้น หัวใจของเธอกำลังเฝ้ารอคอยคนรักของเธออยู่แล้ว สำหรับลิซ่า แต่ละวันผ่านไป ไม่มีสัญญาณของเขาเลย  เธอยังไม่พบคนรักของเธอ เฝ้ารอแล้วก็รออีก แต่หลังจากนั้นเขาก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะกลับมา หรือคืนหลังจากนั้นด้วย ทำให้เจนนี่อับเฉาเศร้าใจ เธอได้แต่หวังว่าคนรักของเธอจะไม่เป็นไร





    คืนหนึ่งในขณะที่เจนนี่ยังรอคอยลิซ่าอยู่ มีโจรสองคนบุกเข้ามาในบ้านของเธอ พวกโจรพบเจนนี่และมัดเธอไว้กับเตียงพร้อมกับปิดปากเธอ เจนนี่กลัว...กลัวมากเหลือเกินในตอนนี้ โจรคนหนึ่งคว้าจับใบหน้าของเธอแล้วยิ้มเยาะ เสียงหัวเราะอุบาทว์ที่น่าเกลียดน่ากลัวหลุดออกมาจากปากของเขาก่อนที่เขาจะหันไปหาเพื่อนของเขา

     "ระวังคนด้วยล่ะ" เสียงที่ลึกล้ำของเขาส่งลงมาถึงกระดูกสันหลังของเจนนี่ เธอกลัวอย่างเห็นได้ชัด เธอรู้สึกถึงความตายที่ใกล้เข้ามา ทั้งสองทำอะไรที่น่ากลัวแก่หญิงสาวผู้น่าสงสาร

    ในขณะที่เจนนี่ดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด พยายามหลบหนีจากการจับกุมของพวกเขา เช่นเดียวกับพยายามที่จะแก้เชือกที่มัดล้อมเธอไว้ ขณะที่โจรกำลังสนุกสนาน เจนนี่สบโอกาสที่จะหลบหนี เธอคลายเชือกออกได้และมือของเธอหยิบปืนที่ซ่อนอยู่ใต้เตียงของเธอแล้วก็เล็งไปที่โจรแล้วยิงใส่ทั้งคู่โดยไม่ลังเล






    จากนั้นเจนนี่ก็หนีไป


    เธอเดินกะโผลกกะเผลกขณะที่เธอเดินผ่านประตูและเมื่อเธอเปิดมันออก สายลมเย็นๆก็แตะสัมผัสกับผิวหนังของเธอทันที ดวงตาของเธอบวมช้ำเพราะร้องไห้หนักหน่วงเกินไป เจนนี่สะอื้นขณะที่เธอเดินไปตามถนนหนทาง ลิซ่า คนรักของเธออยู่ที่ไหนะ ตอก! ตอก! ตอก! เธอได้ยินอะไรบางอย่าง มันไม่ชัดเจน แต่ดูเหมือนว่ามันใกล้เข้ามาแล้ว เธอได้ยินอีกครั้ง แต่เจนนี่ก็รู้สึกอ่อนแอเกินไปแล้ว


    หญิงสาวทรุดตัวลงบนพื้น และด้วยลมหายใจสุดท้าย เธอกระซิบว่า "ฉันรักคุณ ลิซ่า.."





    ลิซ่ามีความสุขที่ในที่สุดการแข่งกันการต่อสู้ก็จบลง ตอนนี้เธอกำลังเดินทางไปยังบ้านคนรักของเธอ เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่สามารถหยุดตัวเองให้ยิ้มกว้างเกินไป เธอไม่ได้รำคาญสายลมที่พัดแรงแตะสัมผัสผิวของเธอ สิ่งเดียวที่สำคัญในตอนนี้คือเจนนี่ เจนนี่ของเธอ 






    แต่เมื่อลิซ่าใกล้ถึง เธอสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น หน้าผากของเธอยับยู่ เธอชะลอม้าลง ห่างออกไปเพียงไม่กี่ฟุตลิซ่าก็หยุดม้าอย่างสมบูรณ์และลงจากม้า น้ำตาคลอเต็มดวงตา ลิซ่าคุกเข่าและโอบกอดร่างไร้ชีวิตชีวาของคนรัก เธอร้องไห้  ทั้งเมืองเงียบสงัด เธอเขย่าคนรักของเธอราวกับพยายามที่จะปลุกเธอให้ตื่นขึ้น "เจนนี่! เจนนี่! ตื่นสิ ตื่นสิ!"


    เธอโอบกอดร่างคนรักมาใกล้และร่ำร้องไห้หนักขึ้น  หัวใจของเธอเจ็บปวดรวดร้าวเมื่อเห็นรอยฟกช้ำบนร่างกายของคนรัก ดวงตาและข้อมือมีบาดแผลขนาดใหญ่และคราบเลือดตามเรือนร่างเย็นเฉียบไร้ชีวิตของเจนนี่ ยิ่งทำให้ลิซ่าร้องไห้คร่ำครวญหนักขึ้นไปอีก ลิซ่าตะโกนด้วยความโกรธแค้น พยายามทำให้รู้สึกถึงความเจ็บปวด จากนั้นก็ลั่นเสียงปืน ลิซ่าจ้องที่ใบหน้าคนรักของเธอ ริมฝีปากของเธอสั่นเครือ ร่างกายของเธอล้มลงอย่างอ่อนแอ





    และตรงกลางถนน คู่รักทั้งสองก็นอนหลับใหลอย่างไร้ชีวิตชีวา





    ผู้คนเชื่อว่าเมื่อสายลมพัดแรงตอนกลางคืนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของม้า มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังทุบบ้านร้างเก่าที่เจนนี่เคยอาศัยอยู่ แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงของบานประตูและหน้าต่างที่สั่นสะเทือน และทุกคนเชื่อว่ามันเป็นวิญญาณของลิซ่า




    วิญญาณของหญิงสาวที่มาเยือนหาคนรักของเธอเหมือนครั้งเก่า






    END






Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in