ตรงหน้าเขามีกองหนังสือหลายเล่มวางอยู่เต็มเตียงแถมที่เตียงยังมีสิ่งมีชีวิตนอนเเผ่หลาทับหนังสืออีกทีด้วย

สิ่งมีชีวิตที่ธนภพพูดถึงคือเเมว(คน)อ้วนนอนเเหมะกับกองหนังสือของเขาอย่างสบายใจ ถึงไม่ใช่เจ้าตัวก็พอรู้ว่าคนบนเตียงมีความสุขขนาดไหน

เเต่ใดๆก็คือธนภพต้องการหนังสือเล่มนึงที่ต้องใช้อ้างอิงเอกสารกับบริษัทก็ดันถูกไอ้เเมวขี้เซาทับอยู่ตรงพุงซะงั้น

เขาพยายามจะหยิบหนังสือโดยไม่ให้อีกฝ่ายตื่น เเต่ด้วยน้ำหนักตัวที่มหาฬาร(?)ทำให้หนังสือเล่มบางเเทบไม่สะดิกตัวเองออกมาได้เลย

" อืมมมมมม "

เป็นดุ้งเลยครับพี่น้อง

ธนภพค้างมือที่จับหนังสือไว้แบบนั้น เมื่ออีกฝ่ายยืดตัวเองจนสุดก่อนจะกลับนอนขดทับหนังสือเหมือนเดิม

ให้ตายเถอะเเล้วเเบบนี้เมื่อไรเขาจะได้ทำงาน พอคิดเเบบนั้นก็พยายามหาทางอื่นเพื่อจะดึงหนังสือออกจากพุงไอ้เเมวอ้วนให้ได้

" กัปตัน ตื่นเถอะว่ะเเม่งลำบากพี่ไหมเนี่ย "

ได้เเต่บ่นเบาๆกับคนที่ยังนอนไม่รู้เรื่องต่อไป ความพยายามของธนภพไม่รู้จะได้หนังสือตอนไหนจึงกลั้นหายใจรีบๆดึงหนังสือออกมาสักที

ด้วยความรีบดึงหนังสือแรงไปหน่อยอีกฝ่ายจึงเบิกตาตื่นพลางกลิ้งถอยหลังเเต่เพราะอยู่เกือบจะชิดริมเตียง ธนภพเลยได้เห็นเเมวตีลังกาล่วงลงไป

ขาชลธรยังพาดที่ขอบเตียงอยู่เลย...

" กัปตัน โอเคไหม!? "

" เห้ยยยพี่ เจ็บดิถามได้ "

" ก็เรานอนทับหนังสือพี่อะ เลยจะดึงออกไม่คิดว่าจะทำให้ตื่น "

" หู้ยพี่ เเล้วผมก็นึกว่าใคร "

ชลธรปีนตัวเองขึ้นมาบนเตียง ท่าทางอีกฝ่ายทำให้ธนภพเกือบหลุดขำออกมาเเต่ก็เกรงใจคนเจ็บที่ยังลูบก้นป่อยๆอยู่เเบบนั้น

" พี่จะเอาเล่มไหนนะ เล่มนี้ปะ "

" ใช่เล่มนี้เเหละ "

ธนภพยื่นมือจะคว้าหนังสือเล่มบาง เเต่กลับเเทบหัวทิ่มเพราะไอ้เเมวอ้วนชักมือกลับก่อนจะหัวเราะคิกคักที่ดูสะใจซะเหลือเกิน

เขามองค้อนคนเด็กกว่า ท่าทางอีกฝ่ายไม่ได้สะทกสะท้านแถมยังโบกหนังสือไปมาอีก

ชลธรสนุกที่ได้เเกล้งคนโตกว่า ธนภพเป็นบุคคลที่แกล้งยังไงก็สนุกถึงจะโดยด่าเขาก็โอเค

เเต่ชลธรไม่ทันได้เตรียมตัวอีกฝ่ายก็โถมตัวที่ใหญ่กว่าเขาทบตัวของเขาไว้

มือของธนภพไล่จี้เอวของชลธรจนเขาขำจนหายใจแทบไม่ทัน

" ไง ไง ยอมเเพ้รึยัง "

" 5555+ โอเคๆ ผมยอมเเล้วๆ555 "

ธนภพยิ้มเยาะอีกฝ่ายที่ชักดิ้นชักงอยอมคืนหนังสือให้เเต่โดยดี ชลธรนอนจ้องเขาพลางเป่าผมที่ปรกหน้าของตัวเองให้กระจายออก 

" ลุกได้ยังพี่ ตัวพี่หนักยั่งกะหมาตัวใหญ่ "

" ล่าสุดให้พี่เป็นหมาเเล้วเหรอ555 "

" เป็นหมาพันธุ์โกลเด้นเลยละ "

" งั้นกัปก็คงเป็นเเมวอ้วน "

" แมวเฉยๆได้มะ ไม่เอาอ้วน "

" แมวอ้วนอะดีเเล้ว กัปตันเเมวอ้วน "

" โวะ ไม่คุยกะพี่ละจะนอน "

ชลธรผลิกตัวนอนหันข้างขดตัวงอก่อนจะหลับตานอนต่อไป

เนี่ยเเบบนี้จะไม่ให้เรียกเเมวอ้วนได้ยังไง....

ธนภพก้มลงไปพลางลูบหัวอีกฝ่าย ก่อนจะหอมหัวชลธรก่อนที่ตัวเองจะเดินอารมณ์ดีออกไปทำงานต่อ

ชลธรรี่ตามองอีกฝ่ายที่เดินออกไป เขาซุกหัวลงกับเตียงพลางกลิ้งไปกลิ้งมาจนผ้าปูเตียงยับยู่ยี้

" ไอ้พี่โกลเด้นรีทรีฟวอร์ "

ชลธรรักหมาตัวใหญ่จัง....

#tortain