เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเล่าจากเพื่อนๆNoi Beleza
ชายเลี้ยงแพะ vs ไต้ซือ

  • นานมาแล้วมีเศรษฐีคนหนึ่ง
    เลี้ยงแพะใว้จำนวนมาก นับได้ถึง 99 ตัว
    เขารู้สึกว่า ถ้าได้แพะเพิ่มอีกสักตัว
    จะได้ครบ100 ตัว.....

    หลายเดือนต่อมา ฝูงแพะของเขา
    เดี๋ยวเพิ่มเดี๋ยวลด ก็ไม่เคยครบ100 ตัวสักที
    ชายคนนี้บางครั้งก็ดีใจ บางครั้งก็ทุกข์ใจ
    จนไม่อาจมีความสุขที่ยั่งยืนได้สักที

    เขาพลันฉุกคิดได้ว่า..
    วัดที่อยู่บนเขาหลังหมู่บ้าน
    ในวัดมีพระองค์หนึ่งได้เลี้ยงแพะใว้ตัวหนึ่ง

    เขาได้ขึ้นเขาไปอย่างรีบร้อน
    เขาได้อ้อนวอนขอแพะกับหลวงพ่อ
    ขณะนั้นหลวงพ่อกำลังหลับตาเข้าฌาณอยู่
    หลวงพ่อผู้มีจิตเมตตา ..
    เอ่ยปากพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยนว่า
    "ประสก ก็จูงแพะไปเถอะ"
    .
    .
    หนึ่งเดือนต่อมา..
    เศรษฐีก็กลับมาขอพบหลวงพ่ออีกครั้ง
    ด้วยอาการหน้านิ่วคิ้วขมวด

    หลวงพ่อ : ประสกมีทุกข์อะไรมากมายหรือ ?

    เศรษฐี :
    เดือนที่ผ่านมา ผมมีแพะเพิ่มมาเป็น 105 ตัว
    มันเพิ่มช้าแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่
    แพะผมจะถึง 200 ตัว ครับ หลวงพ่อ

    หลวงพ่อหันไปเทน้ำชามาแก้วหนึ่ง
    แล้วส่งให้เศรษฐี
    เขายกน้ำชาแก้วนั้นขึ้นดื่มไปอึกหนึ่ง
    แล้วร้องอุทานเสียงดังออกมาว่า
    "ทำไมน้ำชาแก้วนี้ถึงเค็มอย่างนี้ครับ"

    หลวงพ่อนั่งนิ่งอย่างสงบ
    แล้วพูดด้วยเสียงอ่อนโยนว่า :
    ความจริง น้ำชาที่ประสกดื่ม
    ก็คือน้ำเค็มจริงๆนั่นแหละ

    ชีวิตมนุษย์ไม่อาจขาดน้ำได้
    ความอยากในตัวของมนุษย์..
    ทุกคนก็ต้องมีเช่นกัน

    หากมีการควบคุมความอยากให้มีพอดี
    มันก็จะเหมือนน้ำชาใสๆแก้วหนึ่ง
    แม้จะมีรสชาติจืดชืดแต่ดื่มแล้วชุ่มคอ
    เป็นน้ำดื่มที่สามารถหล่อเลี้ยงชีวิตได้

    แต่หากอยากได้จนกลายเป็นความโลภ
    น้ำในแก้วจะเป็นเหมือน "น้ำเค็ม"
    มีรสชาติที่เข้มข้น ยิ่งดื่มยิ่งกระหาย...

    ความอยากที่ไม่มีขีดจำกัดของมนุษย์
    ต่อให้เป็นน้ำทั้งมหาสมุทร
    ก็ไม่สามารถดับความกระหายอยาก
    ของคนโลภลงได้......

    สิ่งของในโลกนี้มีมากมายนับไม่ถ้วน
    ที่ทำให้คนเกิดความอยากได้
    สิ่งเหล่านี้ ดึงดูดความอยากได้ของทุกๆคน

    ผู้ที่รู้ตัวเองว่ามีความต้องการอะไรแค่ไหน
    นั่นนับเป็นความสามารถอย่างหนึ่ง
    แต่ถ้าสามารถรู้ตัวเองว่าไม่ต้องการสิ่งใด
    นั่นจึงเป็นสุดยอดของมนุษย์

    ความสุขที่แท้จริง ..
    ไม่ใช่อยู่ที่สะสมได้มากเท่าไหร่
    แต่อยู่ที่สามารถสละออกไป
    ให้เหลือน้อยเท่าไหร่ต่างหาก

    ความสุขมักจะอยู่ร่วมกับความมีจิตสำนึก
    มีความรักและความเมตตาอยู่ในจิตใจ...

    ชีวิตมนุษย์เปรียบเสมือนแก้วใบหนึ่ง
    หากบรรจุเต็มไปด้วยน้ำเค็ม หรือ "ความโลภ"
    เราจะไม่สามารถรับรู้ถึง
    ความสุขความเบิกบานใจว่า
    ความสุขที่แท้จริง
    ความพอเพียงนั้น​เป็นอย่างไร

    Cr : Bldaily.com 美丽日报

    แปล และเรียบเรียงโดย
    อาจารย์เจงเอี่ยม แซ่อึ้ง (黄振炎)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in