- เหตุผลที่ซื้อ
ไปงานหนังสือ บอกตรง ๆ ว่าไม่รู้จักผลงานของคุณ Plariex มาก่อนเลย (อ่านจะเห็นผ่าน ๆ แต่ไม่ทราบนามผู้วาด) ดันเจอคุณ Plariex นั่งโต๊ะแจกลายเซ็นพอดี บวกกับเป็นคนชื่นชอบเรื่องผี หยิบหนังสือมาพลิก ๆ ดูก็.. เออ.. น่าจะโอเค เลยไปต่อคิวขอลายเซ็นกับเขาด้วยเลย

- เนื้อหา
ภาพการ์ตูนหน้าตางุงิคิกขุอโนเนะที่เกี่ยวกับเรื่องผี ๆ  จินตนาการหลอน ๆ ของผู้เขียน ประสบการณ์หลอน เรื่องเล่าจากครอบครัวเพื่อนฝูง ทิศทางการเสพสื่อเรื่องผีของผู้เขียน ทั้งภาพยนตร์ หนังสือการ์ตูน ฯลฯ เป็นเรื่องชีวิตที่เกี่ยวกับเรื่องผีต่าง ๆ ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยทำงาน

- ความรู้สึก
เหมือนได้ดูกระจกสะท้อนตัวเองในวัยเยาว์ มีหลายอย่างที่ทำเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะพฤติกรรมเวลาที่จินตนาการเรื่องผีไปเองตอนที่กำลังนอน แม้เนื้อหาเหมือนจะดูน่ากลัว แต่ด้วยลายเส้นน่ารักที่ขัดกันโดยสิ้นเชิง ทำให้อ่านลื่นไหลได้อย่างสบาย ๆ (ถ้าไม่จินตนาการให้หลอนไปเอง)

- ความเห็น
เหมาะกับทุกเพศทุกวัยที่ไม่อ่อนไหวกับเรื่องผี แต่ถ้าจะให้ "อิน" ต้องคนยุค 80 - 90 ที่รู้จักภาพยนตร์และหนังสือการ์ตูนที่ผู้เขียนกล่าวถึง หากคนยุคหลังจากนี้อ่าน อาจจะไม่รู้สึกอินมากนัก

หากยังอยากให้อิน ควรตามดูภาพยนตร์และอ่านหนังสือการ์ตูนตามที่ผู้เขียนกล่าวถึง แต่บางส่วนก็คงไม่อินอยู่ดี เพราะภาพยนตร์ผีสมัยใหม่ใช้คอมพิวเตอร์กราฟิกที่ดีกว่าภาพยนตร์ยุคเก่าเยอะ แบบว่าในยุคสมัยก่อน กราฟิกกาก ๆ มันก็หลอนได้แล้ว พอเราเอากลับมาดูตอนนี้ กราฟิกมันก็ดูก๊องแก๊งง้องแง้งไปหน่อย ความน่ากลัวเลยหายไปเยอะ

ความหนาของหนังสือกำลังพอเหมาะสำหรับอ่านเล่นเพลิน ๆ  เนื้อหาแต่ละบทไม่ได้เชื่อมโยงกันมากมาย สามารถแยกอ่านทีละบทได้ ไม่ได้เสียอรรถรสอะไร อ่านในส้วมก็ดี อ่านตอนนั่งรถไฟฟ้า รถตู้ หรือรถอะไรที่ไหนก็ได้ หากมุ่งมั่นอ่านรวดเดียวก็ใช้เวลาอ่านไม่มากนัก เสพเพลิน ๆ แบบไม่ได้เน้นพินิจพิเคราะห์ทุกลายเส้นก็น่าจะใช้เวลาไม่เกินชั่วโมง

- ฝากถึงผู้เขียน
เรื่อง "ป็อก ๆ ครืด" ที่โด่งดัง ผมได้ไปดูบริเวณที่เกิดเหตุมาแล้ว อาคารไม้หลังนั้นได้ถูกรื้อถอนออกไปหลายปีแล้วครับ เหลือแต่ตำนานที่เล่าขานกันเพี้ยน ๆ สืบไป (ซึ่งวัยรุ่นยุคใหม่ก็ไม่ค่อยกลัวแล้วล่ะ เขากลัวไม่มีเน็ตมากกว่ากลัวผีอีก = =")