สมองของเขาชาไร้ความรู้สึกเหมือนถูกแช่แข็งเอาไว้หลังจากที่สู้รบตบมือกับต้นฉบับที่ซับซ้อนจนในที่สุดก็ส่งมันออกไปท่ามกลางเสียงถอนหายใจยืดยาวของตัวเขาเอง

เขาลุกขึ้นและโผเผไปที่เตียงนอน

ชายหนุ่มล้มตัวลงบนเตียงแขนยื่นออกไปด้านข้างโดยอัติโนมัติก่อนจะประหลาดใจกับตนเองว่าเขากำลังหาอะไรอยู่

บางทีสองปีที่หายไปเขาอาจจะติดหมอนข้างเอามากๆก็ได้

ในห้วงความฝันที่สะลึมสะลือเขาเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งมองไม่เห็นหน้าตา 

ชายหนุ่มถอนหายใจยาวยืดและซบหน้าตนเองกับท่อนแขน

ผู้ชายคนนั้นคือใคร

เพื่อนในจินตนาการของเขาหรือไงนะ