ถึง คุณ...


ขอบอกตามตรงว่าผมไม่เคยคิดเลยว่าบนโลกนี้จะมีคุณอยู่ ซึ่งในตอนนี้ผมก็รู้อยู่แก่ใจของผมเองแล้วว่าว่าคุณช่างทำร้ายจิตใจผมมากมายเหลือเกิน


ถ้าผมอยู่ไกลคุณกว่านี้ ชีวิตผมคงทุกข์น้อยกว่านี้มาก แต่ขณะนี้คุณอยู่ใกล้ผมแค่เอื้อม แต่ผมกลับเอื้อมไม่ถึงคุณ คุณรู้ไหมว่าผมทุกข์ทรมานใจมากแค่ไหนที่ผมต้องเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ในร่างกายของผมแต่เพียงผู้เดียว ทั้งที่คุณอยู่ใกล้จนผมแทบจะสัมผัสลมหายใจของคุณได้


ถ้าในเวลานี้ผมสามารถเสกตัวเองได้ด้วยมนต์อะไรก็แล้วแต่ ผมปรารถนาเหลือเกินที่จะให้ตัวผมเป็นสายลม ลมที่สามารถล่องลอยไปได้ทุกๆ ที่ที่คุณอยู่ ทุกๆ ที่ที่คุณหายใจ เผื่อว่าผมจะเป็นอากาศก้อนสุดท้ายที่คุณจะสูดมันเข้าไปเพื่อต่อชีวิตของคุณให้มีอยู่บนโลกใบนี้ สำหรับผมแล้วการมีชีวิตอยู่ของผมนั้นแทบไม่มีความสำคัญเลย หากบนโลกนี้ปราศจากคุณ


ผมสัมผัสถึงคุณทุกครั้งขณะที่ผมกำลังคิดถึงคุณ และทุกครั้งที่ผมคิดถึงคุณ ผมก็ไม่เคยเสียใจเลยที่คุณจะเฉยชากับผม ผมรู้ว่าตัวผมนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าเบื่อที่สุดในโลก แต่คุณรู้ไหมว่าอย่างน้อยคุณก็เป็นคนหนึ่งที่ทำให้ผมเข้าใจว่าการมีชีวิตของผมในครั้งนี้ไม่สูญเปล่า เพราะอย่างน้อยผมก็ได้เกิดมาร่วมโลกกลมๆ เล็กๆ ใบนี้กับคุณ


ผมคิดถึงวันเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แม้มันแทบจะไม่มีอะไรเลยที่จะสานสัมพันธ์ระหว่างเราให้แนบแน่นมากขึ้น แต่อย่างน้อยการได้กลิ่นคุณ การได้มองดูอิริยาบถของคุณ และการได้หายใจร่วมกับคุณในสถานที่เดียวกันนั้นมันช่างวิเศษที่สุดสำหรับชีวิตน่าเบื่อๆ ของผม


ผมไม่เสียใจเลยที่คุณไม่รับรักผม แต่ผมก็เศร้าใจอย่างที่สุดที่ต่อไปนี้ผมกับคุณจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว วันเวลาที่ผ่านมามันช่างเป็นยาพิษที่แสนร้ายกาจที่คอยบั่นทอนหัวใจและความทรงจำของผมให้ปวดร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ ทำไมเราต้องอยู่ใกล้กัน ทั้งที่ในความเป็นจริงการได้ใกล้กันมันควรสร้างความสุขให้กับผมที่ได้อยู่ใกล้กับคนที่ผมรัก แต่ ณ กาลนี้ ผมกลับอยากหนีไปให้ไกลห่างคุณเท่าที่ผมจะทำได้ เพราะผมอยู่ใกล้คุณมากเกินไป การได้เห็นคุณมันกลับทำให้ผมปวดร้าวกับชีวิตของตัวเองมากกว่าแต่ก่อน


ผมไม่เคยคิดโทษคุณเลยที่ผมต้องเป็นแบบนี้ ผมเองต่างหากที่ทำตัวเอง ผมโง่ที่ไปหลงรักสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยมองผมว่ามีชีวิตในความนึกคิด และหัวใจของเขา ผมได้แต่หวังใจว่าแก่ตนว่าจะไม่โง่อย่างนี้อีก แต่มันก็พ่ายทุกครั้งไปที่ผมนึกถึงใบหน้า และกลิ่นของคุณ


ผมไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกภายในใจด้วยถ้อยคำต่างๆ นานา ในรูปแบบไหนได้อีกต่อไปแล้ว เพราะสุดท้ายมันก็เป็นเพียงสิ่งสมมติ ความรู้สึกในหัวใจของผม ณ เวลานี้ต่างหากที่จะอธิบายทุกสิ่งทุกอย่างให้คุณเข้าใจได้ แต่คุณคงจะไม่ได้ยินมัน


ผมหวังว่าคุณคงจะมีความสุขกับชีวิตที่มีอยู่ต่อไปในอนาคตที่แสนสดใสของคุณ หากความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตของคุณมันล้นเกินออกมา อย่าลืมที่จะแบ่งให้ผมบ้าง เพราะชีวิตของผมต่อจากนี้คงจะทุกข์ระทมไปกับความผิดหวังครั้งนี้ไปอีกนานแสนนาน ตราบเท่าที่ผมยังมีความทรงจำ



รัก

ผมเอง