...สวัสดีค่ะ เราจะมาเล่าเรื่องปัญหาชีวิตให้ฟัง บางคนอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่เล่าให้คนที่ไว้ใจได้หรือครอบครัว คือเราเคยเล่าแล้ว แต่เราก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ เหมือนกับว่ามันไม่สามารถช่วยอะไรเราได้ อย่างน้อยในตอนนี้เราก็มีความรู้สึกที่อยากแบ่งปันประสบการณ์ของเรา ให้คนอื่นๆบ้าง ต้องบอกก่อนว่าตอนนี้เราเรียนเกือบจบม.6 แล้ว ใช่เกือบจบ เรายังมี 0 ร มผ. ที่ต้องแก้อยู่อีกนิดหน่อยถึงจะจบแบบสมบูรณ์ แล้วถ้าพูดถึงม.6 ก็คงนึกถึงต่อเรื่องของมหาลัย คณะที่ใฝ่ฝัน สาขาที่ชอบ งานที่อยากทำ แต่กับเรามันไม่มีเลย ไม่มี ไม่มีเลยเจ้าค่ะ คนอ่านโปรดรับรู้ด้วย//ทำเสียงจันทร์วาด 55555 ไม่ใช่!! ก็คือไม่มีนั่นแหละ เมื่อก่อนน่ะมีนะ ตอนม.4เราวาดฝันไว้ว่าจะตั้งใจเรียน และสอบชิงทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่น อ้อลืมบอกไป เราเรียนสายศิลป์ญี่ปุ่นค่ะ ทุกครั้งที่เริ่มเรียนญี่ปุ่น เราจะตื่นเต้นมาก และตั้งใจเรียนทุกครั้ง เวลาสอบก็พยายามเต็มที่ เวลาเพื่อนขอลอกข้อสอบเราจะรู้สึกไม่พอใจนิดๆ พอเกรดออกมา3อัพตลอด แหงหล่ะ พึ่งม.4อะไรๆก็ง่ายใช่มะ เกรดเลยสวยอยู่ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เวลาเรารู้ความหมายของคำศัพท์ หรือความหมายของคันจิ พอเราดูอนิเมะ(การ์ตูนญี่ปุ่น)แบบซับไทย แล้วพอได้ยินคำนั้นแล้วเราแปลได้ เราจะรู้สึกดีใจมาก หรือบางทีเวลามันขึ้นเพลงเปิดแล้วมีตัวคันจิแล้วเราแปลได้ เราก็ดีใจมากเหมือนกัน ถึงแม้จะยังแปลประโยคยาวๆไม่ได้ แต่ด้วยความที่ดูมาหลายปีก็พอจะเดาออกบ้าง มันคือความสุขของเราในตอนนั้นเลยล่ะ