คุณลงรูปว่างานนั้นสำเร็จแล้ว

อือ

งานนั้นแหละ งานที่คุณเคยเล่าให้เราฟัง

ระหว่างที่เราซูมหาคุณในรูป ความรู้สึกตอนนั้นก็กลับมา

ตอนนั้น เรายังไม่ได้เป็นเพื่อนกันเลยเนอะ

ทั้งในเฟส แล้วก็ในชีวิตจริงด้วย

ช่วงนั้นเราเข้าไปส่องเฟสคุณบ่อยมากอ่ะ

จนแถบค้นหาในเฟสเป็นอะไรที่เราให้คนอื่นเห็นไม่ได้เลย5555

ตอนนั้น เราก็ซูมหาคุณแบบนี้เลยแหละ

รูปฟิล์มนั้นที่เพื่อนแท็กคุณมา

ตอนที่คุณแอดเฟสเรามาน่ะ

รู้มั้ยว่าดีใจมากๆ

ยิ้มไม่หยุดเลยวันนั้น

แต่ก็นะ เราก็คือเราอ่ะ

กว่าจะกดรับก็วันถัดมาตอนดึกๆ

ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ

หลังจากนั้นเราก็ยังไม่ได้รู้จักกันอยู่ดี

ต้องขอบคุณกลองที่ทำให้เราได้คุยกันบ้าง

แล้วก็

ตอนนั้นน่ะ

ที่คุณบอกว่าถึงบ้านให้ไลน์บอกด้วย

เราเขินมากๆ

คิดหลายร้อยตลบว่าจะส่งไปว่ายังไงดี

สะกดยังไงดีนะ พิมลากยาวๆหน่อยดีมั้ยนะ กลัวห้วนจัง

ควรส่งสติ๊กเกอร์ไปด้วยมั้ย

แล้วถึงบ้านจะส่งเลยดี หรือรอดึกๆค่อย หรือจะทำเป็นลืมแล้วดูว่าคุณจะทักมาถามมั้ย

นี่ 

รู้มั้ยว่าตอนนั้นเราทักไปถามพี่ที่สนิทด้วยนะ

ต้องทำยังไงให้บทสนทนาของเรามันไม่จบอ่ะ

ขนาดนั้นเลยอ่ะเรา55555

พูดก็พูดเถอะ

ตอนนั้นเราแสดงออกพอสมควรเลยแหละว่าเราสนใจคุณ

ถึงเรื่องมันจะผ่านมาแล้ว

แต่ขอบคุณสำหรับช่วงนั้นนะ

เรามีความสุขมากเลยแหละ

นั่งสังเกตคุณทำนู่นทำนี่

แอบมองรอยยิ้มคุณ

ช่วงนั้นดีมากเลย

ถึงมันจะจบไปแล้ว

แต่ขอบคุณนะ