"ตอนนั้นกูเริ่มชอบมันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้แค่ว่าเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อนเค้าย้ายบ้านมาอยู่ข้างบ้านกูอ่ะ แล้วหลังจากนั้นกูก็เริ่มมองจนความรู้สึกกูแม่งค่อยๆเบ่งบานปานดอกทานตะวันได้รับแสง อร๊ายยยยยย กูรู้แค่นี้มึงกูรู้แค่นี้~ " แจนที่ทั้งเล่าทั้งเขินปนกัน จนเสียงออดดังเป็นเวลาพักเที่ยงแล้วแจนก็เล่าจบพอดี "วันนี้ว่างทั้งวันเลยเว้ยย! ไปแดกข้าวกัน~" แก๊กว่า "แจน เดี๋ยวกูช่วยเป็นสมุนหนุนมึงกับไอ้ฉลามให้คบกันให้ได้เอง เชื่อเสือซุ่มอย่างกูสิ" ออมพูด พร้อมทั้งจับมือแจนสายตามุ่งมั่นพร้อมออกรบจีบผู้ชายให้มาเป็นแฟนให้ได้ จนตะโก้ขัดขึ้น

 "เดี๋ยวชะนีน้อย ก่อนจะไปล่าผู้ชายไปกินข้าวก่อนมั้ย ไปเหยียบโรงอาหารสักนิดดีมั้ย ตอนนี้กูหิวข้าว! กูมองพวกมึงจ้องตากันมาหลายนาทีละ ไปกันได้ยัง" 

"จ้ะๆๆๆ คุณแม่ซินดี้ของลูกสาวววววว" แจนพูดล้อเลียน 

"เออ กูก็หิวเหมือนกันไปกินข้าวกันเถอะ" 

"เดี๋ยวพวกมึง!" แจน พูดขึ้นขัดตอนที่ทุกคนกำลังจะก้าวเท้าเดินไปโรงอาหาร

"หืมมม?"  "กูไม่ได้เอาตังค์มาอ่ะ ยืมตังค์หน่อยดิ แหะๆ"  (๑•́ ₃ •̀๑) 

•ณ โรงอาหาร•

"อ้าวลุยย!" ทุกคนทานข้าวกันอย่างอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยความหิวจัด แต่สายตาของแจนเอาแต่จ้องไปยังฉลามที่ทานข้าวอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขา

"นี่มึงกะจะจ้องให้เขาสึกหรอเลยว่างั้น?" แก๊กขัดขึ้น

"เฮ้อออ~ มึงคิดว่ากูจะจีบหมอนั่นติดปะวะ" แจนถามทั้งที่สายตายังจ้องฉลามอยู่

"ไม่อ่ะ"

"เอ้า ทำไมมึงพูดงี้วะตะโก้!" แจนพูดอย่างหัวเสียใส่ตะโก้ พร้อมทั้งทำตาโตใส่

"ก็มึงมัวแต่จ้องมันอยู่แบบนี้ ไม่ไปทักเขา ทำความรู้จักกับเขาชาตินี้มึงคงมีผัวมั้งอิชะนี!"

ตะโก้ตอบกลับแจนบ้างจนทำให้อีกฝ่ายอ้ำอึ้งพูดแทบไม่ออก

" กะ กะ ก็มันไม่กล้านี่หว่าาาาาา" แจนพูดพร้อมหลบสายตาเพื่นทั้งกลุ่ม กำมือแน่น 

"เดี๋ยวพวกกูช่วยมึง มึงไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้มึงแดกข้าวก่อนค่ะ" แก๊กพูด

•ห้อง ม.6/8•

"แม่งเอ้ย! แค่ห้องก็อยู่ไกลกันเป็นโยชน์ละ แจนกูว่ามึงตัดใจเหอะ" 

"อิแก๊กมึงก็พูดไป ห่างกันแค่คนละอาคารเอง ละอาคารมันก็ต่อกันกูก็แค่อยู่ห้องหนึ่ง ส่วนฉลามก็แค่อยู่ห้องสิบเอง"

แจนพูดขึ้น 

ทั้งสามยืนเกาะประตูหน้าห้องม.6/8 ตัวลับๆล่อๆ ทำเหมือนจะมาขโมยกล่องดินสอลายบาร์บี้ยอดฮิต?  (－︿－)...

"เออแค่ห้องหนึ่งกับห้องสิบ! คนละอาคารต่อกัน แต่ห้องมึงกับมันอยู่ห้องแรกและห้องสุดท้ายของอาคารเนี้ยนะ! มึงจะไม่ให้กูบ่นได้ไง!! อิตะโก้แม่งจารย์ไม่น่าเรียกมันไปช่วยงานเลย จะได้มาด่ามึงช่วยด้วย" แก๊กพูดอย่างหัวเสียจนออมพูดขัดจังหวะขึ้น

"เงียบทั้งคู่เลยพวกมึง! นู้นนนนน มึงดูว่าไอ้ฉลามมันเดินมากับใครนู้น!!"  ทันทีที่ทั้งสามมองไปที่ฉลามและผู้หญิงอีกคนกำลังเดินถือชีทกองโตมาด้วยกัน สายตาของทั้งคู่มองยิ้มเขินอย่างกับเป็นแฟนกันไม่มีผิด 

"แฟนชัวร์" แก๊กว่า

"กูว่าไม่น่าใช่ว่ะ" ออมเสริมขึ้น

"ทำไมจะไม่ใช่วะ ก็ดีดิมันจ้องตากันปริบๆ ถ้าเป็นปลากัดกูว่าแม่งท้องไปละ"

"โอ้ยอิแก๊กมึงไม่มีความไหวพริบอะไรเลยเนาะ กูว่าไอ้แจนแม่งมีคู่แข่งแล้วว่ะ" ออมพูดพร้อมทั้งหันหน้ามาทางแจน สายตาของแจนเอาแต่จ้องผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตาเหมือนหมดหวัง 

"กลับเถอะพวกมึงได้เวลาเรียนละ"  แจนว่าพลางดูนาฬิกาบนข้อมือของเธอ แล้วเดินนำเพื่อนออกไปพร้อมกับสวนทางกับฉลามและผู้หญิงคนนั้นแต่ไม่มอง (เมินหราาาา~) 

"อ้าวว นี่เธอ"  โอ้ชิด! เขาทักเธอว่ะ

"อะ..อะไร⊙_⊙?" แจนพูดทั้งตกใจที่ไม่คิดว่าเขาจะทักเธอ

"ข้อมือหายเจ็บยัง" ฉลามถาม

"กะ.กะ...ก็เริ่มดีขึ้นแล้ว นายมีอะไรอีกหรือเปล่า" แจนถาม พร้อมกับหน้าที่เริ่มแดงระเรื่อๆ

"เปล่าหรอก มีเรื่องจะถามแค่นี้แหละ" ยิ้มนิดๆ~

"ไปกันได้ยังฉลาม แคนดี้เริ่มเมื่อยแล้ว" แคนดี้พูด 

"โอเค ไปก่อนนะ"  "อื้ออออ"

ฉลามบอกลาแจนแล้วเดินกลับเข้าห้องไป

"เฮ้อออ ดีนะไม่ถามว่ามาทำอะไรที่ห้องแปดนี่"

"พูดยังกะฉลามมันจะรู้ว่าเราอยู่ห้องหนึ่งเนาะอิแก๊ก" -_-# ออมพูดอย่างเอือมๆ แล้วหันมาสนใจเพื่อนสาวที่ยืนหน้าแดงก่ำ ในโลกสีชมพูใสๆ~

"ไหวมั้ยวะ มึงอย่าเพิ่งคิดไปถึงดาวยูเรนัสนะอิแจน" ออมพูดอย่างแซว พร้อมกับสติของคนตรงหน้ากลับคืนมา

"กลับไปตั้งหลักแล้วหาวิธีกำจัดอิลูกอมโดนมดแทะกันเถอะพวกมึง!" แจนพูดพร้อมไฟลุกท่วมตัว(CG มาๆ)ความมั่นใจกลับมา พร้อมที่จะทำลายศัตรูหัวใจให้สิ้นซาก 

"ความรักทำให้คนเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ" แก๊กพูดกับตัวเองแบบเนือยๆ ที่เห็นเพื่อนตัวเองมุ่งมั่นจะจีบผู้ชายให้ติด แล้วเสียงกริ่งบอกเวลาบ่ายโมงตรง 

•ห้องม.6/1•

"ทุกคน~ วันนี้อาจารย์มีประชุมทั้งวัน อาจารย์ศุภโชคเลยฝากให้ฉันเอาชีทมาให้ทำแบบฝึกหัดส่งในคาบ และให้หัวข้อรายงานมาเกี่ยวกับการเกิดประวัติศาสตร์โลกให้เลือกมาคนละหนึ่งประเทศห้ามซ้ำกันส่งวันมะรืนนี้ไม่เกินเก้าโมงครึ่ง" สิ้นเสียงหัวหน้าห้องทุกคนพร้อมใจกันโวยวายอย่างอิดออด

"ให้แบบฝึกหัดมาแล้วยังจะสั่งรายงานอีกเหรอวะ อาจารย์นะอาจารย์" นักเรียนคนที่ 

"งี้กูก็ต้องแคนเซิลงานปาตี้วันเกิดไอ้เอห้องห้าดิวะ"  "จ้างกูสิกูเอาไม่แพงนะ" นักเรียนคนที่ 2 และ 3

+@#*~~€£&€`β^𤥩•β`¥¥...•~~\`€π`~~\{€¥

"หยุด!!!!! นี่พวกมึงจะบ่นอะไรกันนักกันหนา ทำๆไปเหอะครูไม่ได้กำหนดหน้านี่หว่า" แจนพูดขึ้นอย่างหัวเสีย แล้วกำลังจะวางตูดนั่งลงออดก็ดังขึ้น  กริ่งงงงงงงง~

"งั้นชีทที่เราแจกไปส่งพรุ่งนี้ละกันนะ" หัวหน้าห้องพูดจบ ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน อย่างหงุดหงิดที่งานเยอะ

"พวกมึง กูกลับก่อนนะ" แจนลาเพื่อนๆแล้วรีบวิ่งไปดักฉลามที่หน้าประตูโรงเรียน นั่งรออยู่ที่ป้อมยามสักพัก ฉลามก็เดินออกมา 

"จะเริ่มเข้าไปตีเนียนยังไงดีวะกู" แจนบ่นกับตัวเองอย่างคิดไม่ออก

"อ้าวว นี่เราเจอกันอีกแล้วนะ" แต่ฉลามกลับทักขึ้นมาก่อนที่แจนจะเอ่ยปากทักออกไป

"แหะๆๆ. บะ บ้านนายอยู่ทางเดียวกันกับฉันนี่ ปะ ไปด้วยกันเลยมั้ย" 

"รู้ได้ไงอ่ะ ฉันเพิ่งย้ายไปเองนะ" ฉลามถาม

"กะ ก็ บ้านนายอยู่ติดกับบ้านฉันเลยนี่ นี่นายไม่เคยเห็นฉันเลยเหรอตั้งแต่ที่ย้ายไป ⊙_⊙"

"นี่เธอติดอ่างหรือไง ขัดหูชะมัด มีอะไรให้ตื่นเต้นเหรอ" ฉลามถามอย่างขัดใจกับคำพูดที่ติดอ่างของแจน

"ปะ เปล่านี่! ไปกันเลยดีกว่ามั้ย อะฮะฮะฮ่าาา" แจนหัวเราะแห้งๆใส่ฉลาม

ทั้งคู่เดินไปตามถนนทางกลับบ้าน 

"เข้าบ้านดีๆล่ะ อย่าซุ่มซ่ามอีกนะ" ฉลามพูดหยอกก่อนจะยิ้มละลายให้แจนได้เอาไปนอนฝันดีทั้งคืน แจนยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น มองไปยังแผ่นหลังที่โดนแสงอาทิตย์ยามเย็นตกกระทบ มันยิ่งทำให้ฉลามดูมีออร่ามากยิ่งกว่าเดิม จนประตูบ้านปิดลง

"เฮ้อออ ทำยังไงดี ถอนตัวตอนนี้แม่งก็ไม่ทันแล้วว่ะ"  ตึกตักๆ ตึกตักๆ ~