เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชีวิตติดดีไซน์ithe1st
สถาปนิกฝึกหัด
  • รู้ตัวว่าเป็นคนจับฉ่าย ก็เลยลองมันทุกอย่างเลยแล้วกัน!
    เราเป็น -นักเรียนสถาปัตย์ ที่ชอบงาน media และ technology-


    ได้ลองฝึกงานมา 3 ที่ แต่ละที่ก็คนละแนว แต่สิ่งที่ทุกที่ต้องเจอเหมือนกันคือ
    -การเผชิญโชคกับระบบขนส่งสาธารณะ 

    ที่ขำ คือ จะมีตอนที่รถตู้แวะจอดรับคน มีครั้งนึงที่มีทหารมาขอตรวจรถเหมือนเป็นรถแอบค้าแรงงานเถื่อน ฮ่าๆ กับเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดได้ไม่นานคือ กองทัพ salaryman บนรถไฟฟ้า 
    มีวันนึงที่คนแน่นมากกกกกกกกแล้วรถไฟฟ้าเบรคแต่ไม่มีที่จับ จะเซไปข้างๆก็กลัวทับเด็กน้อย
    เลยดันเผลอไปคว้าพุงคนบน mrt /ขอโทษค่ะ ._.)
    (ภาพประกอบ-บอกระยะห่างของ personal space ว่าแน่นแค่ไหน)
    ฝึกงานรอบ #1 เป็นแนว digital fabrication 
    รอบ#2 เป็น exhibition design 
    โดยสองรอบแรกจะทำงานด้าน design แต่ก็ค่อนข้างใช้สกิลสถาปัตย์อยู่เหมือนกัน 
    ความคิดส่วนตัวคือ ยังไม่มีประสบการณ์ด้านสถาปัตย์ในชีวิตจริงเท่าไหร่ 
    ทำให้ไม่กล้าออกแบบบางอย่างที่มีผลกับความปลอดภัย รู้สึกว่าเรายังขาดตรงนี้อยู่
    รอบสามเลยมีเป้าหมายการมาฝึกงานอยู่ office architect 

    ฝึกงานรอบ #3 
    อ่ะ คราวนี้มาฝึกเป็นสถาปนิก ตามที่คิดจริงๆ 

    ไปถึงวันแรก ได้โปรเจคเดือดมาเลย ปั่นงานยันตี3
    อย่างกับส่งงานเรียน ToT)

    งานที่ได้ลองทำ มีตั้งแต่งานออกแบบ ขึ้น3d ทำแบบcad 
    เหมือนตอนเรียนชัดๆ ๕๕๕๕ ที่เรียนมาได้ใช้หมดจริงๆ

    มีที่พิเศษ คือ ได้ไปเลือกกระเบื้อง ดูตัวอย่างวัสดุที่จะใช้สเปคในแบบ ที่บุญถาวร 
    แต่ดันเป็นวันที่บุญถาวรไฟดับ มองกระเบื้องสีเพี้ยนไปหมดเลยจ้า ให้ความรู้สึก night at the museum มากๆ แต่เป็นภาคพิเศษ เป็น บุญถาวร มิวเซียม มีไฟแค่ตรงเค้าเตอร์พนักงาน
    (ภาพประกอบ ขอตั้งชื่อภาพว่า 'กลัวไม่เชื่อว่ามืดจริง')
    และความรู้ใหม่ที่ได้จากพี่พนักงานขายคือการเลือกชักโครก ผู้สูงอายุ 
    ทรงชักโครกจะเน้นสูง หย่อนก้นไปนิดเดียว ถึงเลย วันนั้นได้ทดลองนั่งชักโครกมากกว่า 10 อัน 
    ได้ข้อสรุปมาว่า ชักโครกสูง กับ ทรงโค้งๆ นั่งสบายกว่าแบบสี่เหลี่ยม (ความเห็นส่วนตัว) 

    นอกจากไปเลือกวัสดุแล้วที่ขาดไม่ได้เลย คือการไปดูหน้างานหรือ ไซต์ก่อสร้าง
    พึ่งค้นพบว่าตัวเองชอบไปดูไซต์เพราะได้เที่ยว ๕๕๕๕
    ที่รู้สึกว่าชีวิตค่อนข้าง extreme คือการไปปีนบันไดไม้ดูหน้างาน บ้านชั้น 2 



    บันได มีจุดยึดเหนี่ยวแค่ตรงปลายที่พาดไว้กับพื้นปูน 
    นอกนั้นต้องช่วยกันจับผลัดกันระหว่างคนที่ขึ้นแล้วกับยังไม่ขึ้น  

    หลังจาก design ดูหน้างานกันแล้ว สิ่งที่ปวดหัวกันมากที่สุดคือการถอด Boq ตัวร้าย 

    BOQ. (ฺBill of quantity) คือการประมาณราคาจากแบบที่ทำ ว่าต้องใช้วัสดุก่อสร้างเท่าไหร่ เป็นเงินเท่าไหร่ แล้วต้องคุมให้อยู่ในงบที่เจ้าของกำหนด ฝึกคีย์ข้อมูล ตีตาราง ใส่สูตร exel กันเมามันส์มากก

    และสิ่งที่ได้ลองทำอีกอย่างคือการ present งานกับเจ้าของ และทายใจลูกค้า ว่าเขาจะชอบแบบไหน
    คล้ายๆกับตอนเรียน studio ที่ต้องทายใจอาจารย์ว่าจะชอบแนวไหนน้าาา~


    -หลักๆ บันทึกนี้ เป็นประสบการณ์ การฝึกงานรอบ#3 ว่าเจออะไรบ้าง ซึ่งการฝึกแต่ละรอบแตกต่างกันค่อนข้างมาก แต่ทุกครั้งก็นำไปต่อยอดในครั้งต่อๆไปได้ 

    รอบนี้มันเหมือนกับไปเจออะไรที่ยังอยู่ใน comfort zone เหมือนเดิม ถ้าเทียบกับครั้งก่อนๆที่ทำไม่ตรงสาย ครั้งนี้ยังเป็น comfort zone อยู่ แต่เป็นพื้นที่ที่ใหญ่กว่าในห้องเรียน มีอะไรใหม่ๆให้รู้เพิ่ม ต่อยอดจากของเดิม น่าจะเพราะลักษณะงานยังคล้ายๆกับตอนเรียนด้วย เป็นครั้งที่สนุก 

    แต่ไม่ระทึกเท่ารอบก่อนๆที่ทุกอย่างใหม่มากกกกก ปัญหาต่อไปคือ ทำงานอะไร แนวไหนดี  ฮ่าๆ

    คงต้อง

    |

    to be continue




Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in