เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
แมวสีสวาทในร้านกาแฟโบราณsomewhereeee
หน้าหนาว4-5วัน
  • ฤดูหนาวมาถึงแล้ว ลมหนาวพัดเอาทุกสิ่งมาด้วย บุญชูน่าจะเกลียดฤดูหนาวเป็นพิเศษ ทั้ง ๆ ที่มีขนปกคลุมร่างมากมายกว่าคน ดรัลไม่เคยซื้อที่นอนแมวให้บุญชู มีเพียงลังกระดาษที่ใช้บรรจุกระป๋องนมข้นหวานเป็นที่พักหลับนอน บุญชูไม่เรื่องมากและดูพึงพอใจกับลังกระดาษใบนั้นในทางกลับกันก็ดูหงุดหงิดที่ลังคับแคบเกินตัวของมันไปสักหน่อย 

    ดรัลเอาผ้าห่มสีสวยที่ไม่ได้ใช้แล้วมาไว้ปูเป็นที่นอนในลังให้บุญชู บุญชูฉลาดมันสามารถเขี่ยผ้าห่มให้ปกคลุมร่างของมัน แต่เจ้าแมวอ้วนก็ไม่รู้สึกรื่นเริงกับฤดูหนาวอยู่ดี บางครั้งมันก็ชอบขึ้นมาบนชั้นสองและเข้ามานอนขดตัวใต้ผ้านวมของญาณินบ่อยครั้ง และเมื่อเวลาเช้ามาถึง เมื่อญาณินรู้ตัวเธอก็จามไม่หยุดหย่อน 

    น้ำมะนาวน้ำผึ้งร้อนขายดีเป็นพิเศษในฤดูหนาว แต่บุญชูยังคงกินนมที่ถูกแช่ในถังน้ำแข็งเย็น ๆ อยู่ดี
    เพราะบุญชูเป็นแมว ถ้าเกิดมันพูดได้คงอยากบอกหญิงร้านขายน้ำว่าควรอุ่นนมรึขอชาร้อนก็เป็นได้

    ญาณินรักฤดูหนาวและเกลียดฤดูหนาว เธอสุขใจในเดือนธันวาที่เป็นเดือนแห่งเทศกาลไฟสีส้มอุ่น เธอหวังว่าหิมะจะตกลงมากลายเป็นไวท์คริสต์มาส แต่เธอไม่ได้นับถือศาสนาและเธออาศัยอยู่เมืองร้อนที่มีฤดูหนาวไม่ถึงสี่เดือนอย่างประเทศไทย เธอซื้อต้นคริสต์มาสต้นเล็กมาไว้ในห้องเล็กแคบของเธอ จากการเก็บเงินแบบคิดแล้วคิดอีกว่ามันจะคุ้มค่ากับความสุขอย่างคริสต์มาสวันเดียวในหนึ่งปีที่แสนห่วยแตกของเธอ 2019 ช่างไม่น่าอภิรมย์

    เท้าของเธอเย็นเสมอในฤดูหนาว ถุงเท้าสามชั้นที่เธอสวมเข้านอนก็ไม่เคยบรรเทา มีเพียงปฏิทินที่เดินทางมาถึงเดือนสุดท้ายของปีที่บรรเทาจิตใจของเธอไม่ให้เกลียดฤดูหนาวที่มือและเท้าเย็นเหยียบไปมากกว่านี้

    ไฟประดับห้องสีส้มอุ่นมีอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน เธอคิดว่ามันคงน่ารักน่าดูถ้าเกิดถอดมันออกจากผนังที่เธอติดไฟเอาไว้แล้วนำมันพันตัวเจ้าบุญชู กลายเป็นแมววิบวับ

  • ดรัลเกลียดฤดูหนาวเข้าไส้ ทั้งการทำงานที่ไม่ค่อยสะดวกอย่างเวลาตักน้ำแข็งใส่แก้ว และการเป็นหวัดเป็นไข้ที่เธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เห็นทีมีเพียงอย่างเดียวที่เยียวยาคือผักในฤดูนี้จะอร่อยแบบพอเหมาะพอเจาะเสียเหลือเกิน

    ในคืนหนึ่งหลังจากเก็บร้านเสร็จสิ้น ครอบครัวสองคนแม่ลูกและอีกหนึ่งแมวนั่งขดตัวบนโซฟาหลังร้านดูโทรทัศน์พร้อมนมอุ่นในมือ ดรัลและญาณินต่างรู้สึกสงบนิ่ง เธอทั้งสองอาจรู้สึกได้ถึงความสุขเพียงเล็กน้อยจากปีที่หนักหนานี้แล้ว คงจะเป็นเช่นนั้นถ้าไม่ใช่ว่าญาณินจามจนนมหกใส่มือ และไม่ใช่ว่าเจ้าบุญชูตกใจจนกระโดดลงจากตักของดรัลแบบผิดท่าจนข่วนเข้ากับหน้าขาของดรัลซะอย่างนั้น

    ทั้งสองถอนหายใจ อย่างน้อยก็ขอให้สิ้นปีนี้มีบางเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นเสียทีเถอะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in