ร้านกาแฟโบราณเล็ก ๆ บนพื้นที่ไม่ถึง 50 ตร.วา ขายเครื่องดื่มทุกอย่าง แม้กระทั่งกาแฟสด เพียงแต่ร้านชื่อว่าร้านกาแฟโบราณก็แค่นั้น ความน่าสนใจคืออ่างปลาที่ทำจากปูนแดงหรือดินแดงไม่อาจทราบ ในอ่างมีปลาหางนกยูงมากมายเกินจะนับอัดแน่นกันอยู่ แน่นอนอ่างปลาไม่ได้ใหญ่มากอย่างที่คุณจินตนาการ แถมน้ำในอ่างยังมีสีเขียวตะไคร้น้ำอีกต่างหาก เจ้าของร้านเป็นหญิงวัยกลางคนระยะสุดท้าย เธอไม่ทำความสะอาดอ่างปลาเพราะให้เหตุผลว่ามันเป็นไปตามธรรมชาติ ที่ตะไคร่ขึ้นมันเพราะแสงแดดที่ตกกระทบนั่นต่างหาก หาใช่ความสปรกไม่ ต้นไม้ข้างอ่างปลารกทึบ ไม่มีไม้ดอก แน่นอนแค่ปลูกต้นไม้ที่มีเพียงใบยังยากสำหรับเธอ เธอเคยซื้อต้นไม้ที่ออกดอก มันออกดอกแค่ตอนที่ซื้อมาน่ะซี จากนั้นก็ตายเกลี้ยง ไม่รู้ทำไมต้นไม้ในร้านดอกไม้ช่างสวยงามตลอดเวลาจนกระทั่งเราซื้อมันมาก็กลับเหี่ยวเฉาเน่าตาย
เธอมีลูกสาว คนนึงท้องก่อนแต่งสินสอดไม่เคยจะถึงมือ อีกคนเรียนปริญญาไม่รอดจนต้องมาคลุกอยู่กับเธอ น่าเศร้าใจแต่เธอไม่เคยถือโทษ การศึกษาไม่ใช่ทุกสิ่งสำหรับเธอ แน่ล่ะ เธอก็จบมาน้อยเหมือนกัน
แมวสีสวาทตัวเดียวในร้านมันชื่อบุญชู บุญชูเป็นแมวตัวเมียที่ทำหมันตั้งแต่อายุไม่ถึงขวบ จนตอนนี้อยู่ที่ร้านมาจะห้าปีแล้ว นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ว่ามันช่างดุร้ายและงุ่นง่านสักหน่อย บุญชูไม่เคยรักลูกสาวของหญิงร้านขายน้ำ บุญชูชอบกัดลูกสาวของเธออีกทั้งมักตะปบแรง ๆ เวลาลูกสาวของเธอแกล้งมัน ความแค้นของแมวอย่าได้สบประมาทเชียว
ตาสีฟ้าของบุญชูไม่ได้ส่องสว่างลึกล้ำ มันเป็นสีฟ้าทื่อ ๆ แบบนั้น ตัวของมันอ้วนตุตะเพราะกินนมที่หญิงร้านขายน้ำเจียดมาให้ แท้จริงบุญชูไม่เคยดื้อ มันจับหนูเก่งแล้วยังไล่ตะเพิดแมวตัวอื่นที่ชอบเข้ามาในร้านอีกด้วย มันไม่เคยกินปลาในอ่างน้ำสีเขียว ร้องนิดหน่อยแค่ตอนหิวข้าวปลาทู นอกนั้นมันก็นอนทั้งวันบนชานข้างหลังร้าน มันเป็นแมวที่ดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in